Opinie Omayra Leeflang
Het voorstel van de minister van Volksgezondheid, mevr. Camelia-Romer, om een commissie op te richten die een feitenonderzoek gaat uitvoeren naar het Hospital Nobo Otrobanda (HNO) is een klap in het gezicht van onze parlementaire democratie. De Staten zijn controleorgaan en controleren het beleid van de minister en niet omgekeerd. Dat deze minister er pas een jaar zit en het dossier dat al drie jaar loopt over heeft genomen, verandert de taak en rol van het parlement als controleorgaan niet.
Bovendien ligt ook het handelen van deze minister onder vuur. Dat blijkt uit de brief van de advocaat van Sona, mr. Karel Frielink, van 6 maart 2018. Ik citeer hier de volgende passage:
,,U volhard in uw brieven aan Stichting Sona – en in mededelingen aan de Staten en aan het publiek – in het doen van onjuiste en onvolledige uitspraken, met als gevolg dat u een negatief beeld van Stichting Sona schetst, en Stichting Sona, haar bestuurders en haar commissarissen geheel ten onrechte beschadigt. De feiten spreken andere taal en het zou een goede ontwikkeling zijn als niet alleen de Staten zich in deze kwestie zouden verdiepen, maar ook de Algemene Rekenkamer Curaçao onderzoek zou verrichten naar de rol van het ministerie van GMN in het ziekenhuisproject. Met dergelijk onderzoek komen de feiten sneller boven dan wanneer gewacht moet worden op de uitkomst van een parlementaire enquête. In mijn brief aan u van 23 augustus 2017 heb ik overigens reeds aangegeven dat Stichting Sona ook een parlementaire enquête zou toejuichen.”
De brief is een openbaar stuk omdat het onder andere naar de Staten is verstuurd, tevens aan de minister-president, minister van Financiën, Ministeriele Regisseur & Toezichthouder, de Algemene Rekenkamer en Soab.
De brief eindigt overigens met een zeer stellig verwijt aan de minister van Volksgezondheid dat slechts met feiten uit een onpartijdig onderzoek kan worden opgeklaard.
,,Degenen die het dossier in onafhankelijkheid tot zich zouden nemen, kunnen zelf constateren dat uw aansprakelijkheidsstellingen alsmede uw talloze verwijten die u ook publiekelijk aan het adres van Stichting Sona en haar functioneren maakt, kant noch wal raken. De realisatie van het nieuwe ziekenhuis is maatschappelijk te belangrijke kwestie om goedkope politiek mee te bedrijven.”
Ik was dan ook stomverbaasd toen ik uit krantenberichten vernam dat de minister wiens rol zoals blijkt uit bovengenoemd citaten, evenals van Sona en Berenschot en alle anderen, ook ter discussie staat, met een voorstel komt om een commissie op te richten die onderzoek gaat doen naar het project HNO. Ook het voorstel van de minister om zowel de oppositie als de coalitie de kans te geven een persoon te benoemen om zitting te nemen in de commissie is een schandaal.
De Staten stemmen dan in met een onderschikte rol aan de minister; een staatsrechtelijke blunder dus. De controletaak, en daar hoort onderzoek bij, is een primaire taak van de volksvertegenwoordiger. De Algemene Rekenkamer onderzoekt daarom ook namens de Staten en rapporteert aan de Staten. De commissie van de minister rapporteert aan de minister. Als toppunt is het dan ook de minister die de onderzoeksvraag formuleert of medeformuleert en de minister betaalt de commissie. Een perfecte manier om de Staten buiten spel te zetten. Onacceptabel in onze democratische rechtsstaat.
De Staten mogen in geen enkel opzicht instemmen met het voorstel van de minister om een onderzoekscommissie op te richten. Er rest immers nog een boeiende vraag, namelijk wat zo’n commissie gaat kosten. En als de minister dat vanuit haar begroting betaalt, geldt het adagium: Wie betaalt, bepaalt.
Overigens hebben de Staten nog niet gevraagd wat de kosten zijn van de Ministeriele Regisseur die ook namens de minister uit de begroting van het ministerie wordt betaald.
Met een opdracht aan de Algemene Rekenkamer hebben de Staten de regie over de onderzoeksvraag, komen alle feiten boven water en wordt er ook rechtstreeks aan de Staten gerapporteerd. Zo voorkomen we dat de slager haar eigen vlees keurt en zorgen de Staten ervoor dat er een professioneel en onpartijdig onderzoek wordt gedaan waarbij het enige belang is de waarheid te weten over het HNO-project.
Daar heeft het volk, die de kosten van dit project moet betalen, het volste recht op. En u bent als Statenlid vertegenwoordiger van het volk.
It’s time for Parliament to step up to the plate!
Omayra Leeflang
Oud-minister van Verkeer en Vervoer, van Onderwijs
Oud-minister van Wetenshap, Cultuur en Sport
Oud-minister van Volksgezondheid en Sociale Ontwikkeling
Oud Statenlid van de Nederlandse Antillen
Oud Statenlid van Curaçao
Naschrift KKC
Amigoe | Romer en Camelia geven ja-woord (juni 1995)
WILLEMSTAD — Suzy partijleidster van de PNP en Carl Camelia, docent aan de UNA, zijn getrouwd. In besloten kring vond gisteren de huwelijksplechtigheid plaats. Bij wijze van uitzondering voltrok gezaghebber Betrian de huwelijksplechtigheid.
In uiteenlopende kringen werd al veel eerder gespeculeerd over een huwelijk, wat volgens het paar steeds berustte op roddels. Zo ging enige tijd geleden het hardnekkige gerucht dat zij een dag voor de Eilandsraadsverkiezingen van 12 mei in het huwelijk zouden treden. Carl Camelia verklaarde toen desgevraagd dat deze roddels al een jaar lang steevast iedere maand op gezette tijden de ronde deden en ontkende vervolgens trouwplannen te hebben.
Het is voor Suzy Romer haar eerste huwelijk. Carl Camelia was al eerder getrouwd.
Bron: Amigoe 8 juni 1995
Mevrouw Leeflang,
dank voor uw reactie. In dat geval : chapeau !
Over het feit dat u 500.000 gulden heeft bespaart door 3 ministerposten in één persoon te verenigen kunnen we nog wel even redetwisten. Is dat dan mogelijk dat u 3 ministeries op een zelfde intensieve wijze bestiert als wanneer u één ministerie in uw portefeuille heeft ? Ontstaan er dan ergens anders geen meerkosten ? Ietwat badinerend : waarom heeft u dan geen 4de ministerie “er bij genomen” ? De besparingen zouden nog hoger geweest zijn. En wat doen heden ten dage ministers met 1 ministerie ? Driekwart van de tijd duimen draaien?
Ik constateer wel dat in uw periode het tekort weliswaar niet zou zijn toegenomen doch ook niet is afgenomen. Waren er argumenten om dat tekort niet aan te pakken ? En zou iedere regering die argumenten kunnen hanteren zodat het destijds gigantische tekort , zonder ingrijpen van Nederland ,eeuwig zou hebben voortbestaan? (Of zelfs sinds 2010 een niveau hebben bereikt dat goed zou zijn voor het quinness book of records. Maar dat terzijde).
@Marcus, de schuld die Nederland voor 80% saneerde is opgebouwd tot 2005. Ik werd minister in 2004. Dus ik heb niets te maken gehad met de schuld. Daarna is er geen schuld meer opgebouwd. Zelfs heb ik bijgedragen aan de bezuiniging door 2 (zelfs 3) ministers posten voor een salaris te beheren: Onderwijs, Volksgezonfheid en Sociale ontwikkeling. Ik heb zo 500.000 per jaar helpen uitsparen.
Mevrouw Leeflang , hoe hoog was de schuldpositie toen u aftrad in 2010 ZONDER de schuldsanering door Nederland(-se belastingbetalers)? En hoog was die schuldpositie toen u aantrad ? Met die cijfers kan ik uw functioneren – op het financiële vlak- beter beoordelen.
Voor een beter of slechter resultaat bent u deels verantwoordelijk tezamen met uw collega’s van destijds.
Dus in het positieve geval niet alle eer naar u toehalen zoals u wel in uw reactie doet voorkomen ,net zo min dat u niet de gehele schuld op uw schouders krijgt indien het deficit is toegenomen tijdens uw regeerperiode. Gaarne bericht.
ps. U schrijft dat u pensioen geen 20.000 per maand is. Het zou dus ook meer kunnen zijn ? Anders had u het woord “lager” mijns inziens wel vermeld.
Mevrouw Leeflang heeft ongetwijfeld haar pensioenpremie betaald.
Echter, haar pensioen is zo bovenmatig (voor wat betreft ingangsleeftijd en hoogte) dat de door haar betaalde pensioenpremie bij lange na niet toereikend is voor de uitkeringen.
Voor de rest respect voor Leeflang, die ik integer acht en wiens afwezigheid in de Staten ik betreur.
@ericlaplas, toen Leeflang in het bestuur was tot oktober 2020 daalde de werkloosheid tot beneden 1% is nu 14%.
Leeflang had bijna vier jaar twee zware ministers posten: onderwijs, wetenschap, cultuur en sport plus volksgezondheid Sociale ontwikkeling en milieu voor een salaris.
Toen Leeflang aftrad in 2010 was de schuldpositie van Curacao mede door de schuldsanering van Nederland 31% van het bnp, ver beneden de internationale toelaatbare norm.
Leeflang heeft gezorgd voor de verhoging van het AOV van 500 tot 800 gulden per maand.
Leeflang heeft de pensioenen waarvoor ze trouw premie heeft betaald en dat is geen 20.000 per maand.
@Johan, Alvin Daal is de presdident van partido Pin, die regelt baantjes voor PIN leden zoals hij ze altijd voor zichzelf regelde. Maar vergeet niet, zonder Suzy was Daal helemaal niets.
PS het voorstel van de benoeming van Sluis als postmaster door Leeflang ging destijds niet door. Op voorstel van Suzy kwam Sluis opvallend genoeg wel op dit post tegen een megasalaris. Terwijl hij vrijwel nooit op kantoor is te vinden, maar voornamelijk in de buurt van Grupo Sopi en Pizziolo, voor wie Suzy voor werkt als adviseur en lobbyist.
Oja voor wat betreft dat salaris van Leeflang, dat krijgt elke minister. Het slaat nergens op dat zij hier steeds op haar staatsgeregelde salaris wordt aangesproken. Suzy en iedereen krijgt hetzelfde. Daarvoor moet men bij de Ministerraad zijn.
Komt niet vaak voor, maar Laplas heeft gelijk: het is een schande hoe Suzy Romer en haar marionet Alvin Daal luie en oncapabele vriendjes parkeren bij Bureau Post en Telecom, met het hoogste salarishuis van alle overheids NV’s.
Allemaal aangenomen zonder vacatures of sollicitatieprocedures.
En mevrouw Leeflang, de dame met het overheidspensioen/salaris van 20 K per maand, was zelf verantwoordelijk voor het aanstellen van de voor fraude veroordeelde Franklin Sluis als directeur van Bureau PT, tegen een salaris van 50 K per maand!
Overigens is Romer ook verantwoordelijk voor het doorbetalen van het peperdure salaris van Inspecteur Gezondheidszorg Gershi Pereira. Meer dan een jaar geleden geschorst door Huurman, maar in plaats van deze zaak eindelijk eens af te wikkelen brandt Romer er haar vingers liever niet aan en betaalt liever gewoon het megasalaris van Pereira door die thuis telenovelas zit te kijken op TDS, Flow en Netflix.
En dan vragen we ons nog af hoe we aan ons begrotingstekort komen.
Leeflang heeft groot gelijk. Suzy Camelia probeert Sona als zondebok te gebruiken om draagvlak voor extra budget van +100 miljoen te creeren. Om al haar vriendjes mooie baantjes en opdrachtjes te geven.
PIN bolwerk Bureau Telecom weet er alles van. Hoe Suzy & autozwendelaar Franklin Sluis ooit door de screening zijn gekomen verbaast nog steeds iedereen. http://knipselkrant-curacao.com//pbc-rekenkamer-onderzoekt-benoeming-franklin-sluis-bij-toezichthouder/
En zo kunnen wij blijven doormodderen. Wij moeten langzamerhand toegeven dat er structureel iets mis is met het besturen hier op Curacao.
Het kan hebzucht zijn maar het kan ook simpel onkunde zijn. Hoe moeilijk is het om een simpel ziekenhuis te bouwen?
Er is niets op Curacao dat loopt zoals het moet lopen. Deze mevrouw Leeflang was zelf ook jaren debet aan de malaise. Terwijl zij en haar soortgenoten blijven rotzooien gaat een hele generatie verloren.