Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Marguerite Nahar aan het woord.
Naar aanleiding van de recente oproep van de premier in de dagbladen van Curacao, dat het bedrijfsleven het voortouw moet nemen bij de economische ontwikkeling van Curacao en niet alles aan de overheid moet overlaten, is er in de samenleving, niet alleen bij het bedrijfsleven, maar ook bij verschillende belangengroepen, een beweging ontstaan die erop gericht is om aan de bovenvermelde oproep van de premier het nodige gevolg te geven.
Met dit document wordt derhalve de overheid benaderd met de volgende cruciale voorstellen die leven, niet slechts bij het bedrijfsleven, maar onder de gehele bevolking:
1. Het voorstel om de wereldwijde trend te volgen en de fossiele industrie, althans de petrochemische tak daarvan, af te bouwen en over te stappen op duurzame energie ontwikkeling.
2. De regering moet een beleid nastreven waarbij wij ons niet economisch afhankelijk maken van een buitenlandse entiteit. Met name onze energievoorziening, de levensader van elke samenleving, moet niet in beheer en onder controle van een buitenlandse entiteit worden gebracht, ongeacht welke entiteit dan ook.
3. Onder geen voorwaarde mogen het beheer, de controle of het eigendomsrecht over onze diepzeehavens, met name het Schottegat en Bullenbaaì in handen van een buitenlandse entiteit, welke buitenlandse entiteit dan ook, worden gelegd.
4. In plaats van te blijven vasthouden aan de petrochemische industrie, moet de overheid met daadkracht de grootschalige ontwikkeling van het achterland op Bullenbaai, dat buiten de oil terminal gelegen is, door particuliere entiteiten faciliteren.
5. Onder alle omstandigheden moet de overheid de belangen van de eigen overheidsnv’s prioriteit verlenen bij botsing tussen de belangen van eigen onv’s en een buitenlande entiteit, welke dan ook.
6. De veel te ambitieuze (en daardoor ook veel te dure) LNG-terminal op Bullenbaai moet heroverwogen worden of het inderdaad een win-winsituatie oplevert voor ons eiland.
7. Een LNGterminal van een formaat dat binnen de financiële draagkracht van Curacaose entiteiten ligt, moet voorrang verkrijgen bij de toekenning van een concessierecht.
8. Het verschaffen van werkgelegenheid moet worden bevorderd op een wijze zodat een zo groot mogelijk aantal werkgevers daartoe ingezet wordt, om risicospreiding te kunnen bewerkstelligen.
9. Onder geen voorwaarde moet domeingrond in erfpacht worden gegeven aan een buitenlandse entiteit, welke dan ook, vanwege de daaraan verbonden risico’s dat de erfpachter zijn grond hypothecair belast. Wanneer vervolgens de erfpachter in gebreke blijft met de voldoening aan de aflossing van leningen bij — buitenlandse — banken, kan dat recht (dus die grond) via openbare verkoop in andere (wel- licht ongewenste) handen overgaan. Dus geen erfpachtrechten verlenen aan buitenlandse entiteiten, welke dan ook.
10. Zelfredzaamheid nastreven door zoveel mogelijk eigen (lokale) belangengroepen te betrekken in de economische ontwikkeling.
Marguerite Nahar,
Curacao
@ LuMa
Ik heb ook nooit begrepen waarom er in hemelsnaam LNG tankers de stad in mogen. Over de gehele wereld worden dit soort schepen ver buiten de bewoonde wereld gehouden. De veiligheidsmaatregelen zijn enorm hoog, want inderdaad is een kleine fout meteen catastrofaal.
Koppelen we dat risico aan het onprofessionele gedrag van het gros van de werknemers alhier, dan weet je dat je op een tikkende tijdbom zit.
Echter, het aanleggen van een LNG pijpleiding over het eiland en die dan vervolgens niet meer onderhouden (zoals we ook zo graag doen) is nog vele malen erger.
En om het nog even af te maken, dit eiland is totaal niet voorbereid op een ramp van deze omvang. Ten eerste ligt ons enige ziekenhuis midden in de gevarenzone, ten tweede is er geen rampenplan, ten derde hebben we niet genoeg ambulances of personeel voor het aantal gewonden dat je bij zo’n ramp kunt verwachten en zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Maar zelfs als er een plan zou zijn dan is dat plan nog volstrekt nutteloos, er wordt nimmer geoefend op dit soort scenario’s.
M.a.w. LNG is voor Curacao leuk, maar momenteel volstrekt onhaalbaar. We zouden net zo goed een nucleaire reactor hier kunnen gaan bouwen en vervolgens mee gaan werken zoals we dat altijd doen. Binnen 10 jaar smelt dat ding door de vloer wegens wanbeheer en is het eiland onbewoonbaar.
Wij moeten het gewoon bij zon- en windenergie houden, is al lastig genoeg om die dingen goed te onderhouden. Het stelen van het geld is immers veel belangrijker.
@Maurice. Over het algemeen ben ik het met jouw eens. Zeker dat de SSC commissarissen medeverantwoordelijk gesteld moeten worden. De rol van een commissaris moet serieus genomen worden. Het zijn politieke-vrienden benoemingen. Echter, mevrouw Nahar kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor het reilen en zeilen van een familielid (als het zo mocht wezen). Marguerite Nahar is al geruime tijd, consequent bezig een waarschuwende boodschap te verkondigen. Grotendeels ben ik het ook met haar eens. Only time will tell.
Dat er aan een LNG terminal bij Bullebaai gedacht wordt is plausibel , immers het huidige geval waarbij vloeibaar gas LNG tankers dwars door de stad varen om hun losterminal te kunnen bereiken is van de gekken . 1 Fout, menselijk dan wel technisch van de gastanker of een terroristische aanslag, dompelt de stad in een enorme vernietigende ramp met mogelijk vele doden. Hoewel een risico annalise deze kans erg klein inschaald, kan het zeker in de huidige tijd niet ontkend worden en voldoen we niet aan de ISO voorwaarden. Een terminal bij Bullebaai is dus aanzienlijk veiliger , nadeel is dat er een zwaar beveiligde gasleiding naar de ISLA de BOO centrale en Aqualectra, gelegd dient te worden ,want ook deze gasleiding zal een risico inhouden, echter aanzienlijk kleiner dan nu door de stad te varen.
Als Marguerita Nahar familie is van Johan Nahar, de volledig falende commissaris bij Studiefinanciering, zou ik eerst eens opruiming houden in eigen familie alvorens dat op eilandsniveau te proberen.
Wat mij betreft worden Johan Nahar en zijn partner in crime, de bejaarde dementerende Remigio Booi, vandaag nog naar Bon Futuro gebracht en aansprakelijk gesteld voor de miljoenen schade die Margit de Freitas onder hun gesloten ogen heeft kunnen aanrichten.