Opinie door Marguérite Nahar

2020 02 13 – AD advertorial Rdk REFINERIA DI KÒRSOU CORRIGEERT MISVATTINGEN DIE EIGEN BELANG BOVEN ALGEMEE… by Knipselkrant Curacao on Scribd

Reactie op het artikel van 13 februari 2020 in het Antilliaans Dagblad op pagina 28, deel 1 – Het artikel bevat een heel mooi verhaal, te mooi om waar te zijn en het lijkt zo op het eerste gezicht nog aannemelijk óók.,……ware het niet dat ettelijke belangrijke gezichtspunten over het hoofd gezien zijn, dan wel gewoon doodgezwegen zijn, of geheel uit het oog verloren werden, of (misschien opzettelijk?) buiten beschouwing zijn gelaten?

In elk geval blijkt wel duidelijk uit de inhoud en strekking van de eerste tot/met de vierde alinea in de eerste kolom van het artikel dat RdK met dit mooie verhaal probeert haar eigen bestaansrecht voor de komende 60 jaar tegenover de samenleving te rechtvaardigen.

En dit is dan de allereerste misvatting van RdK, want het bestaan van RdK in de vorm van bloot eigenaar, is een inhoudloos, vrijwel levenloos bestaan, omdat RdK dan al haar huidige beheers- en beschikkingsbevoegdheid over haar materiële activa definitief en onherroepelijk kwijt zal zijn, als inderdaad het erfpachtrecht ten name van de Klesch-Groep wordt gevestigd. En in dit geval weegt dit buitengewoon zwaar voor geheel Curaçao, omdat die materiële activa belangrijke natuurlijke hulpbronnen zijn en economische pijlers voor de economie van heel Curaçao zouden kunnen zijn, t.w., de diepzeehaven gelegen te Bullenbaai en de overige waterkavels die grenzen aan de raffinaderij en die bij elkaar ook een groot gedeelte van het havengebied aldaar beslaan.

Met het verlenen van een erfpachtrecht aan de Klesch-groep, worden twee andere overheids- vennootschappen, t.w. Curoil en CPA finaal uit de markt gedrukt door dit overheidsbeleid dat daarom contra-produktief werkt voor de economie van Curaçao. Het zou veel effectiever zijn geweest de oil terminal aan Curoil en de diepzeehaven aan CPA in beheer en exploitatie te geven. Beide vennootschappen beschikken over voldoende know-how in hun core business om het beheer en de exploitatie op adequate wijze ter hand te nemen, zonder de bijkomende risicofactoren die er kleven aan de Klesch Deal.

Met de verkoop en overdracht voor één (1) US-dollar van de installaties van de raffinaderij, alsmede de onder- en bovengrondse infrastructuur van de oil terminal, gaan van rechtswege ook de grond waarop die gebouwd zijn en de aangrenzende waterkavels over op de erfpachter, i.c. de Klesch-groep, tenzij op die installaties ooit in het verleden een opstalrecht zou zijn gevestigd. Maar zelfs als men nu bij wijze van “damage control” met veel kunst en vliegwerk een opstalrecht zou laten vestigen, omdat er nooit eerder een opstalrecht was gevestigd op de oil terminal en de raffinaderij, zelfs dan zal het dwingend recht neergelegd in het BW daarop voorrang genieten, vanwege de hiërarchie in de wetgeving. En dan zal de Klesch Groep toch op grond van natrekking het beheer en de beschikkingsbevoegdheid over beide natuurlijke hulpbronnen van Curaçao verkrijgen. Het vestigen van dat erfpachtrecht is op geen enkele grond verdedigbaar. Waarom niet? Lees hieronder hoeveel redenen er zijn waarom niet.

1. RdK verliest uit het oog dat voor de totale grootschalige economische ontwik­keling van Curaçao door middel van exploitatie van het Bullenbaaigebied als transitohaven, de grond achter de oil terminal rechtstreeks toegankelijk zal moeten zijn van en naar de pieren, maar dat de wegen die dit alsnog mogelijk moeten maken dwars over de 171 ha van het gebied van de oil terminal zullen moeten lopen. Daartoe is niet alleen de medewerking en toestemming van de erfpachter nodig, maar daar zal ook een pittig prijskaartje aan hangen, want de erfpachter zal van de zes aanwezige de pieren echt niet minstens drie daarvan gratis in bruikleen afstaan ten behoeve van dat plan.
2. RdK verliest hierbij eveneens uit het oog dat Jetty-2 die in 2015/2016 op eigen kosten van RdK compleet is gerenoveerd, à raison van 7 miljoen gulden, weliswaar buiten de concessie valt, omdat PDVSA die Jetty-2 al in 1996 wegens de uitermate slechte staat van onderhoud uit de concessie had vrijgegeven, maar dat zonder die sub 1 gemelde toegangswegen vanuit het achterland naar het water, die Jetty-2 dood kapitaal voor RdK zal zijn, want zonder de toegankelijkheid van het achterland tot het water, zal de ontwikkeling van Bullenbaai tot transitohaven, een doodgeboren kind zijn.
   De renovatie van Jetty-2 had destijds plaatsgevonden met het oog op een Letter of Intent, een beoogd samenwerkingsverband dat in 2015 was gesloten tussen RdK, Curoil en CPA, met de bedoeling gezamenlijk de grootschalige ontwikkeling van het gehele Bullenbaai gebied ter hand te nemen. Dat plan wordt nu van de tafel geveegd door de Klesch Deal.
3. RdK ziet hierbij over het hoofd dat betaling voor de medewerking en toestemming van de erfpachter, ertoe zal leiden dat het netto rendement van de met veel fanfare in de pers aangekondigde inkomsten uit de Klesch Deal, beduidend veel minder zullen blijken te zijn, maar dit aspect wordt wel stilletjes doodgezwegen.
4. Rdk laat ook gemakshalve buiten beschouwing dat Curaçao dan in de positie komt te verkeren dat zij het gebruik van haar eigen voormalige (maar inmiddels in erfpacht gegeven) natuurlijke hulpbronnen slechts zal kunnen verkrijgen tegen betaling van een fee aan een buitenlandse partner. Te gek voor woorden !
5. RdK laat in het krantenartikel ook geheel buiten beschouwing dat met de vestiging van het erfpachtrecht, die beheers- en beschikkingsrechten over die economische pijlers voor Curaçao wegvallen, omdat die dan via dat erfpachtrecht in handen van de Klesch groep zijn gevallen. Dit impliceert dat Curaçao zich voor de komende 60 jaar (méér dan ooit eerder het geval was met PDVSA) wederom afhankelijk heeft gemaakt van de welwillende medewerking van een buitenlandse strategische partner die in de eerste plaats zijn eigen commerciële doelstellingen nastreeft, in casu de Klesch-groep, die niets uit hun eigen vermogen inbrengt en derhalve ook geen echte “investeerder” in de ware zin van het woord is.
6. RdK verzuimt te vermelden dat zowel de Premier in een eerder stadium, als RdK zelf in het onderhavige krantenartikel publiekelijk hebben aangegeven dat de exploitatie door de Klesch groep zal “moeten”(!) aanvangen met een lening en dat dáártoe dat erfpachtrecht vereist is. Men hoeft niet economisch, noch juridisch geschoold te zijn, maar doodgewoon gezond verstand is al voldoende om te beseffen dat de prijs die Curaçao betaalt met vestiging van dat erfpachtrecht ten name van Klesch, véél en véél te hoog is.
7. RdK neemt niet in aanmerking dat er voordeligere en tevens haalbare alternatieven voor de economie van Curaçao beschikbaar zijn die door deze Klesch Deal gewoon uit de weg gebulldozed worden, of in de doofpot gestopt.
8. RdK ziet over het hoofd dat reeds in 1996 in het Ecorys rapport goed onderbouwde suggesties waren gedaan voor een andere aanpak, waarbij diverse andere scenario’s waren voorgesteld dan de huidige weg die Rdk is ingeslagen met dat erfpachtrecht.
9. RdK verliest uit het oog dat met grootschalige ontwikkeling van het gehele Bullenbaai Gebied veel meer risicospreiding kan worden bewerkstelligd en bovendien veel meer werkgelegenheid kan worden gecreëerd dan door Klesch met de oil terminal die niet bijzonder arbeidsintensief is, omdat de systemen overwegend computergestuurd zijn.
10. In de vijfde alinea van de eerste kolom maakt RdK gewag van analyses waaruit is gebleken dat er zeer grote investeringen nodig zijn om de raffinaderij op duurzame wijze met inachtneming van de geldende milieunormen en tegelijkertijd winstgevend te kunnen exploiteren. Dit is “the understatement of the year”, want er zijn in de archieven van RdK minstens drie vrij recente rapporten aanwezig waarin de resultaten van drie “technical audits” zijn neergelegd, die door drie buitenlandse experts op dat gebied, onafhankelijk van elkaar werden uitgevoerd. Die rapporten geven aan, zonder er doekjes omheen te winden, dat de raffinaderij “beyond repair” is en dat het minder kostbaar zou zijn (dus minder financiële investeringen zou vergen) om die geheel te ontmantelen en dan een nieuwe op te bouwen, omdat de werkwijze van upgrading in een proces, gaandeweg tijdens een commerciële exploitatie, geen haalbare kaart zou zijn. De exploitatie zou in zodanige situatie volgens die rapporten, onmogelijk winst­gevend kunnen zijn, vanwege de teruglopende oil sector van de fossiele industrie, wegens de opmars van de elektrische auto, waardoor de afzetmogelijkheden voor het belangrijkste eindproduct gestaag zullen slinken.
11. RdK ziet over het hoofd dat haar interim directeur in een voorgaand persbericht zelf heeft verklaard dat de Klesch Groep een andere werkwijze zou volgend dan PDVSA, in de zin dat PDVSA bleef produceren en dan kopers zocht voor haar eindproducten, terwijl de Klesch Groep andersom te werk zal gaan en hun productiecapaciteit juist zal afstemmen op, dus zal laten afhangen van de vraag op de wereldmarkt. Nou, dan laat het zich raden wat de trend zal zijn, hoger rendement door groei, of minder rendement door krimp op de wereldwijde afzetmarkt, en dan ook nog gepaard gaande met extra kosten voor de sanering van de milieuverontreiniging plus additionele uitgaven voor de modernisering van de raffinaderij? Wishful thinking RdK, keep on dreaming! Or please, don’t ? Wake up!
12. Gezien de melding van RdK in de laatste alinea onderaan in de eerste kolom dat deze bedrijfstak van olie raffinage kapitaalsintensief is en met hoog risico, is het dan ook volstrekt ongerijmd dat RdK durft te schrijven over het niet riskeren van de toekomst van onze kinderen, terwijl door deze Klesch Deal met de aanklevende risicofactoren, juist de toekomst van de jeugd van Curaçao in hoge mate op het spel wordt gezet.

Hoezo wordt de toekomst van Curaçao niet geriskeerd? Deze Klesch Deal is uiterst riskant. En er zijn betere en ook haalbare alternatieven voorhanden. Lees bijvoorbeeld het Ecorys rapport. En/of haal de Intentieverklaring tussen RdK, Curoil en CPA weer tevoorschijn uit de doofpot.

1. RdK moet met een goed onderbouwde, complete analyse met gekwantificeerde cijfers aangeven in welk opzicht de Klesch Deal financieel voordeliger voor Curaçao zal kunnen uitpakken bij vergelijking van de Klesch Deal met de voordelen van de totale ontwikkeling van het gehele Bullenbaai Gebied tot transitohaven, waardoor Curaçao de unieke logistieke positie van Bullenbaai op de maritieme snelweg naar het Verre Oosten via het Panamakanaal zelf gaat exploiteren zonder enig erfpachtrecht te hoeven verlenen aan welke buitenlandse partner dan ook.

(wordt vervolgd door Deel 2).

Marguérite Nahar

Juriste Marguérite Nahar was tot medio oktober 2016 extern juridisch adviseur van Refineria di Korsou (RdK)