Willem Melching
Prikkelende opinies op een dag dat u er tijd voor heeft: de Volkskrant presenteert elke zondag een bijdrage van een vaste club auteurs. Later vandaag journaliste en historica Daniela Hooghiemstra, maar nu eerst historicus Willem Melching.
Dat socialisme meer kapot maakt dan je lief is, blijkt wel uit de toestand in Venezuela. De economie is volledig in de soep gedraaid. De grondrechten van de burgers worden met voeten getreden, de oppositie zit in de gevangenis en knokploegen terroriseren het land. De toch al kwetsbare landen in de regio worden overspoeld door vluchtelingen. Twintig jaar socialisme waren voldoende om een relatief welvarend land volledig te verwoesten.
Venezuela is het laatste voorbeeld in een eindeloze reeks mislukkingen van het socialisme. Tal van anderen zoals de DDR, Cuba en de Sovjet-Unie zelf, gingen dit land al voor. De economie loopt vast en politieke en culturele vrijheden worden beknot. In veel gevallen loopt het zelfs uit op bloedbaden en genocide.
Serieus alternatief?
Het is dan ook raadselachtig waarom sommigen nog steeds denken dat socialisme een serieus alternatief is. Ook de recente aandacht voor 200 jaar Marx is merkwaardig wanneer we naar de resultaten van zijn denken kijken.
De vraag is waarom het socialisme altijd en overal onder alle omstandigheden mislukt, terwijl het kapitalisme al honderden jaren prima functioneert. Op het eerste gezicht lijkt het socialisme immers een humane en rationele ideologie, maar in werkelijkheid brengt het armoede en repressie. Het kapitalisme daarentegen lijkt op het eerste gezicht inhumaan en irrationeel, maar heeft de mensheid juist welvaart en geluk gebracht. Desondanks blijven tal van mensen denken dat het socialisme beter zou zijn dan het kapitalisme. Dat is merkwaardig want het socialisme is een catastrofale mislukking.
De verklaring voor het mislukken is dat aan het socialisme twee structurele denkfouten ten grondslag liggen. De eerste is dat het omdraaien van de kapitalistische verhoudingen automatisch tot een eerlijke en goed functionerende economie zou leiden. De tweede is het uitgangspunt dat de mens van nature goed zou zijn.
De eerste denkfout is dat het logisch en voor de hand liggend lijkt om het kapitalisme om te draaien om zo tot een eerlijke en rationele economie te komen. In plaats van privé-eigendom komt collectief bezit, in plaats van winstbejag en tomeloze concurrentie komt planning. Door te kiezen voor het omgekeerde zou vanzelf een rationele en rechtvaardige maatschappij ontstaan.
Verspilling en verwaarlozing
Maar zo werkt het helemaal niet. Collectief bezit leidt tot verspilling en verwaarlozing. De planeconomie zou heel misschien kunnen functioneren wanneer de planners over 100 procent betrouwbare informatie beschikken. Maar dat is per definitie onmogelijk en daarom zal een planeconomie altijd vastlopen.
De markteconomie beschikt wél over informatie. Die wordt namelijk via winst en verlies op hardhandige wijze duidelijk gemaakt. Natuurlijk gaan er individuele bedrijven failliet, maar op de lange termijn is dit systeem rationeler en efficiënter en daarom humaner.
De tweede structurele denkfout van het socialisme is een misvatting over de menselijke natuur. Het socialisme gaat namelijk uit van het idee dat de mens van nature goed is. Maar dat is helemaal niet zo. De mens is een egoïst, die tot alle kwaad geneigd is. Daarom valt het gedrag van de mensen in een socialistische staat altijd tegen. De machthebbers, overtuigd van het goede in de mens, zien zich daarom genoodzaakt om ongehoorzame burgers opnieuw op te voeden. De mens is immers goed, maar moet alleen nog even tot het juiste inzicht worden gebracht. Deze heropvoeding loopt steevast uit op repressie en geweld. Uit naam van het socialisme en het heil van de mensheid maakten Stalin, Mao en Pol Pot vele miljoenen slachtoffers. Anderen zoals Ulbricht, Castro, en Maduro dreven miljoenen op de vlucht. Zelfs indirect oefent het socialisme nog zijn desastreuze werking uit. Het economisch wanbeleid in Zuid-Afrika is het resultaat van de Moskouse opvoeding van de gestaalde kaders van het ANC.
De redding: permanente crisis
Het kapitalisme daarentegen gaat ervan uit dat de mens van nature slecht is en staat daarmee met beide benen in de werkelijkheid. Om deze slechte mensen tegen elkaar te beschermen is in de loop der eeuwen een ordentelijk rechtssysteem ontstaan. Dat rechtssysteem is inherent aan het kapitalisme omdat het draait om de bescherming van het privé-eigendom. Dankzij het egoïsme van de mens en het daar uit voortgekomen rechtssysteem is van de apocalyptische voorspellingen van Marx niets uitgekomen.
Volgens socialisten beweegt het kapitalisme zich van crisis naar crisis. Dat is onjuist: het kapitalisme verkeert in een permanente crisis. Maar daarom blijft het functioneren, daarom blijft het zich aanpassen en daarom wordt de mensheid elk jaar weer een beetje rijker en een beetje gezonder en een beetje knapper. Vrij naar Churchill: het kapitalisme is een waardeloos systeem, maar wel het beste dat we hebben.
In de geschiedenis is geen enkel voorbeeld bekend van een succesvol socialistisch experiment. In geen enkele context heeft het ooit gewerkt: noch in de Derde Wereld, noch in het ontwikkelde Midden-Europa. Het socialisme is niet een goed plan dat slecht wordt uitgevoerd, het is gewoon een heel slecht plan. Wie na 1989 nog steeds pleit voor meer planning en meer overheid in de economie moet wel een geweldig bord voor zijn kop hebben.
Willem Melching is historicus.
Bron: Volkskrant
Ik woon in Venezuela en ik deel 100% wat het gepubliceerde artikel zegt. We leven elke dag in onzekerheid. Van medicijnen, gebrek aan geld bij banken, niet wetend of een luchtvaartmaatschappij naar curacao van bestemming gaat.
Ik had nooit gedacht dat ik zou ervaren wat het communisme is, maar ik dacht altijd dat ik het in boeken en teksten zou lezen. Er zijn veel goede dingen over het huidige overheidsstelsel, zoals de prijs van brandstof die wordt weggegeven.
Vooral als de burger slim is, kan hij tegen een goede prijs goederen kopen, profiteren van de goedkope dollar en die producten vervolgens verkopen op het niveau van de inflatie.
99% van de Venezolaanse bevolking weet niet hoe te leven in het socialisme, aangezien hij nooit heeft gelezen en geleerd in lessen over dit fenomeen van de regering.
Ik leerde het in curacao sinds ik werd geboren en op het eiland studeerde.
Je moet heel intelligent zijn om niet arm en nederig in Venezuela te zijn.
Om die reden identificeer ik mij volledig met dr. Wilhelm Melching van de Universiteit van Amsterdam.
@ Hoedanook,
Wat jij ‘extreem rechts’ noemt is gewoon een reactie op het socialistisch denken dat iedereen welkom is en dat de immigrant van nature goed is, plus een bijdrage zal leveren aan het land waar ze willen wonen.
Wat de socialisten vergeten is dat 99 % van de zogenaamde vluchtelingen gewoon economische parasieten zijn. Zij weten dat er ergens gratis geld te halen is en komen dat dan ook ophalen. Kun je ze op zich niet kwalijk nemen, dat is een menselijk trekje. Wanneer hier een restaurant gratis eten gaat uitdelen staat het hele eiland binnen een kwartier voor de deur.
Het probleem is echter dat de socialisten niet in willen zien dat hun opstelling van ‘iedereen is welkom’ volstrekt onhoudbaar is. Het is rekenkundig onmogelijk om de helft van de wereldbevolking te laten leven op het werk van een tiende van diezelfde wereldbevolking. Je creëert dan eenzelfde situatie als in Venzuela, alleen op veel grotere schaal.
Het sociale denken heeft echter de overhand en daar zij veel media controleren is het voor hen vrij eenvoudig om alles en iedereen die het niet eens is met hun socialistische ideëen, weg te zetten als extreem rechts. Het feit dat je tegenstander bent van belastingverkwisting maakt je tegenwoodig al rechts extremist.
Wanneer je geen zin hebt in grote religieuze invloeden in het dagelijks leven ? Dan ben je een rechts extremist.
Wanneer je van mening bent dat er een verschil is in mentaliteit tussen Oost-, Noord-, Zuid- en West Europa ? Dan ben je een rechts extremist.
Wanneer je tegen corruptie bent ? Dan ben je een rechts extremist.
En wanneer je dat maar lang genoeg blijft herhalen dan gaan je mede geloofsgenoten dat vanzelf overnemen en zo kun je dus hele groepen wegzetten als extremist, alleen omdat zij niet jouw socialistische ideëen delen.
Het gevolg ? Dat noemen we democratie. Wanneer je genoeg mensen van je weet te vervreemden dan stemmen ze vanzelf op partijen die wel de belangrijke issues van de gemiddelde mens weet te benoemen. I.p.v. te erkennen dat je fouten hebt gemaakt ga je dan nog dieper in de socialistische houding en noem je die partijen ‘populistisch’ of ‘een gevaar voor de democratie’. Dat het socialistisch denken zelf een gevaar voor de democratie en zelfs gehele gemeenschap is wil er bij hen niet in.
Zelden heb ik meegemaakt dat een ideologie, welke zoveel geweld, terrorisme en tweespalt met zich meebrengt nog immer wordt gepamperd alsof het een nieuwe baby is, die zal uitgroeien tot de nieuwe Einstein. Sterker nog, na de aanslagen in Parijs, waar een groepje fantiekelingen in korte tijd 200 onschuldige mensen wisten te doden kropen de politici over elkaar heen om maar zo snel mogelijk te zeggen dat het niets met deze ideologie te maken had.
Wegkijken ?
De beste manier om een maatschappij volledig in stukken te trekken.
Europa zal, wanneer het de politiek niet veranderd, over 30 a 40 jaar er net zo uitzien als Venezuela. Socialistisch denken is dan wederom de reden voor een volledig falend continent.
ik woon in Venezuela. Vanaf mijn veertiende jaar leeftijd lees ik over communisme en nazisme.
Ik dacht altijd dat ik het communisme in teksten en boeken zou leren kennen, maar nu leef ik het op de dag hier in Venezuela. En ik ben eens met deze rapportage. Alles is werkelijkheid
In een tijd dat extreem-rechtse groeperingen als paddestoelen overal de kop opsteken gaat de Volkskrant op ‘introspectie’? Beter laat dan nooit zullen wij maar denken. Artificiële polarisatie heeft altijd gewerkt om een samenleving te verdelen. Echter om (te blijven) focussen op meer of minder overheid geregiserrde economische stelsels is zelf een bord voor de kop hebben. Deze tijdperk kenmerkt zich ook door de hang van een bepaalde deel van de bevolking nar ‘het verleden’ (nostalgie), waardoor sociaaleconomische aspecten ondergeschikt raken aan identiteitspolitiek. Gelukkig neemt dit deel van de wereldbevolking gestaagd af.
Zo ook is het concept van originele zond en verlossing puur Christelijk. Tweederde van de wereldbevolking is niet Christelijk. Dus, onderschrijven het mensbeeld door Melching niet.
Gezien de infiltratie van ‘Scientology’ in onze lokale overheid is, voor ons, de sociaal-economische visie van deze sectie voor ons van belang. Daaruit vloeit ook de omgang met buren.
Wanneer verwijst de mensheid het socialisme, voortgekomen uit de neuroses van Marx, Rosa Luxemburg, Engels, Lenin e.a., naar de schroothoop van de geschiedenis. Deze verderfelijke politieke stroming heeft helaas enkel ellende over de wereld uitgespreid en dient vooral niet verward te worden met het sociale kapitalisme in Noord-West Europa. Ook de verwantschap tussen socialisme en nationaal-socialisme valt niet te ontkennen, een van de geestelijke vaders van deze stroming (Arthur Moeller van den Bruck) droomde immers van een ‘Duits socialisme’. Hopelijk verdwijnt deze ideologie op korte termijn van het wereldtoneel en wordt de mensheid toekomstig dood en verderf bespaard zoals in de 20e eeuw gezaaid door de grote socialisten als Stalin en Mao.