28 C
Willemstad
• vrijdag 26 april 2024

Extra | Journaal 24 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Tuesday, April 23, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 23 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, April 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, April 19, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Opinie | Zorgwekkende ontwikkelingen onroerendgoedsector

HomeNieuwsOpinie | Zorgwekkende ontwikkelingen onroerendgoedsector

Door Alex Rosaria

Wetsvoorstel dierenbescherming krijgt vorm | Foto Persbureau Curacao
PAIS voorzitter Alex Rosaria: Zorgwekkende ontwikkelingen onroerendgoedsector | Foto Persbureau Curacao

Er is een zorgwekkende ontwikkeling gaande in de onroerendgoedsector van Curaçao, die potentieel verstrekkende maatschappelijke gevolgen heeft. Niet alleen voor de ruimtelijke ontwikkeling van het eiland en het fysieke aanzicht van het Curaçaose landschap, maar ook voor de sociale harmonie in de samenleving en de duurzaamheid van het sociaal-economische ontwikkelingsproces.

Wij kunnen onmogelijk doen alsof er niets aan de hand is. Met deze nota wil ik deze ontwikkeling ter discussie stellen.

In schrikbarend hoog tempo worden de laatste jaren gronden en huizen door buiten het eiland geboren, kapitaalkrachtige personen gekocht. En zij kopen met name onroerend goed op de ‘prime locations’ van het eiland, zoals langs de kust en historische landhuizen.

Sommigen in de sector spreken van een soort herovering of herkolonisatie van het eiland. Dat zijn beladen termen die niet per se van toepassing zijn, maar wel een aanduiding geven van de omvang en snelheid van de trend, waarbij een groot en groeiend deel van het op het eiland beschikbare onroerend goed – en bovendien op strategische/aantrekkelijke plekken – in rap tempo het eigendom wordt van buiten het eiland geboren personen.

Als men de huidige situatie van onroerendgoedbezit vergelijkt met slechts tien jaar geleden, dan moet men reeds constateren dat er sprake is van een opmerkelijke ontwikkeling.

Wat ook zorgen baart is het feit dat het in sommige gevallen schijnt te gaan om kopers met bedenkelijke (financiële) antecedenten in hun land van herkomst, en van wie het niet ondenkbaar is dat zij hun dubieuze praktijken hier op het eiland voortzetten.

Terwijl het gros van de kopers ongetwijfeld goede en eerlijke bedoelingen heeft, is het ook duidelijk dat er een behoorlijk aantal gelukzoekers, speculanten en oplichters op de lokale onroerendgoedmarkt afkomt. Ook dit is een minder gelukkig aspect van het hier geconstateerde fenomeen.

De niets vermoedende, weinig ervaren of onwetende lokale particuliere verkopers lopen de kans belazerd te worden. Ook de overheid loopt het risico transacties of relaties aan te gaan met pseudo-ontwikkelaars.

Bovendien zijn speculatie en dergelijke niet bevorderlijk voor het imago van de lokale onroerendgoedmarkt, de goede naam van de eilandelijke economie in bredere zin en het vertrouwen in de lokale overheid als beschermheer tegen frauduleuze praktijken.

Nog een verontrustend aspect dat aan de geconstateerde trend kleeft, is dat het vaak gaat om speculanten: handelaren die lokaal onroerend goed opkopen om het vervolgens tegen een hogere prijs te verkopen. Zij drijven zo de lokale marktprijzen omhoog. Dat is ook weer in het nadeel van de lokale, en vooral de minder kapitaalkrachtige burger.

Het landschap van Curaçao, met zijn landhuizen, knoekhuisjes, (voormalige) plantages en hofjes, onverharde paden en wegen, dammen, putten en rooien en de voor het semi-aride milieu typische flora en fauna, is zeer zeldzaam in de context van het Caribisch gebied. Mede op basis van dit landschap kan het eiland zich op marketinggebied onderscheiden van de rest van de regio.

Echter, als de hier beschreven trend in de onroerendgoedsector zich voortzet, dan zal het Curaçaose landschap weldra qua architectuur van huizen, ‘gated communities’ en bedrijven, qua nieuw aangebrachte vegetatie, qua grondgebruik en qua ruimtelijke indeling, dermate ver-internationaliseerd (geglobaliseerd) en gedifferentieerd zijn, dat het landschap nauwelijks meer herkenbaar is als typisch Curaçaos.

Curaçao verliest daarmee ook een deel van zijn (culturele) identiteit, voor zover die tot uitdrukking komt in het bebouwde leefmilieu.

Aanpak

Het is vooral noodzakelijk te komen tot een gepaste visie, bewust en gericht beleid, praktische wetgeving, adequate planning, toereikende incentives en financiering, effectief toezicht en integere controle. De betrokken overheidsdiensten zijn nu nog voornamelijk administratief bezig en in onvoldoende mate pro-actief/strategisch, beleidsmatig/sturend en controlerend. Dat moet heel snel veranderen.

De relevante bestaande wetgeving, zoals het Eilandelijk Ontwikkelingsplan en de Monumentenverordening met hun respectievelijke uitvoeringsvoorschriften, moet worden aangescherpt en uitgebreid. Wetgeving moet een doeltreffend instrument zijn om ontwikkelingen in de onroerendgoedsector te sturen en om tegen verkeerde zaken op te treden.

Voor zover er reeds sprake is van passend beleid, moet er beter op worden toegezien dat het beleid ook daadwerkelijk en consequent wordt toegepast. In het gevoerde beleid moet meer erkenning komen voor het traditionele Curaçaose landschap als onderdeel van het historisch erfgoed met enerzijds een onbetaalbare waarde voor de culturele identiteit van het Curaçaose volk en (toekomstige) land, en anderzijds een concretiseerbare waarde als promotiemiddel in met name de toeristische branche.

Een landschap is een expressie van een levende cultuur, van de constante interactie tussen mens en natuur, en draagt bij aan de sociale, culturele en economische ontwikkeling van een volk.

Het is niet de bedoeling dat het beleid zich tegen modernisering, bedrijvigheid of buitenlanders keert. Onderkend wordt, dat ieder landschap steeds in ontwikkeling is, dat modernisering onvermijdelijk is, en diversiteit gewenst.

Van de overheid mag echter worden verwacht dat haar beleid niet kortzichtig en uitsluitend op economisch gewin is gericht, doch dat zij in het belang van het welzijn van de huidige en toekomstige generaties, de beheersbaarheid, betaalbaarheid en duurzaamheid van modernisering voor ogen houdt.

En dat zij, juist ook ten behoeve van de diversiteit in de samenleving en de natuur, de kwetsbare burger en het bedreigde erfgoed beschermt.

Alex Rosaria is partijleider van Pais.

Dit artikel is geplaatst in

17 reacties

  1. Schande gewoon,is het die Rosario destijds in pnp die geen stoel had om te zitten altijd op doorreis zogenaamd om Curacao van de zwarte lijst te halen? bai gaña baca dat hij kon niet.
    Ziekenhuis in otrabanda ook zo’n ramp.hij Rosario shauwro pro?
    Hoog opgeleide mensen op de lijst(Cleofa)? van pais wat hebben ze tot nu bereikt?
    Weg weezen en kom asjeblief nooit meer terug.Ta basta awor.

  2. Abraham, Rosaria en PAIS hebben niets van hun verkiezingsbeloftes waargemaakt en bleken laffe jaknikkers in de Staten.

    Het volk schreeuwt om een integer alternatief voor de PS en MFK mafia, en ik kan niets anders bedenken dan dat lijst Leeflang dat alternatief is. Want PAR en PNP zijn op sterven na dood.

  3. Het zou mij echt verwonderen als deze door de mand gevallen rookloze loser nog meer als honderd 100 stemmen haalt en zijn PAIS partij nog 1 zetel haalt. Hij heeft namelijk niet die macht en geld om mensen om te kopen. Dat kan Gerrit de Dief Raaf namelijk jammer genoeg wel.

  4. Herkolonisatie? Dhr. Rosaria pleit zelf voor 250.000 inwoners op dit eiland. Wie of welk nationaliteit mag de lege plekken op het eiland dan wel “opvullen”? En is de herkolonisatie de reden waarom ons economie op de handrem zit? Is dát de oplossing?

    Enne …

    “Het landschap van Curaçao, met zijn landhuizen, knoekhuisjes, (voormalige) plantages en hofjes, onverharde paden en wegen, … ”

    Hoeveel zijn er die niet verlaten, verpauperd en op het punt van neerstorten zijn? Ik raad dhr. Rosaria aan zich een keer te laten uitnodigen om blindelings één van die knoekhuisjes of de onverharde paden en wegen te gaan (be)zoeken.

    “… nieuw aangebrachte vegetatie … ”

    Beter dan die palmbomen aan de EEG-weg en de Caracasbaaiweg.

    ” … het landschap nauwelijks meer herkenbaar is als typisch Curaçaos.”

    Nou, dankzij ons omgang met vuil natuurlijk wordt ons landschap al jaren versierd met ouwe matrassen, geroeste auto’s, plastic zakken … ach, al dat vuil …! Typisch Curaçaos?

    ” … dammen, putten en rooien en de voor het semi-aride milieu typische flora en fauna, is zeer zeldzaam in de context van het Caribisch gebied. Mede op basis van dit landschap kan het eiland zich op marketinggebied onderscheiden van de rest van de regio.”

    Onderscheiden? Hebben we al gedaan. De meeste putten, rooien en dammen zitten of onder het onkruid en of ze zijn verlaten. Die zitten allang helemaal onder het vuil en stinken dankzij het water die geen raad meer weet waar die naar toe moet. Salinja is hier een typisch voorbeeld van. En de arme cactus draagt zoals altijd een plastic zak, een oud versleten broek of een blik van een of ander bier als amulet op één van haar takken.

    Nee mr. Rosaria, verschuil u zich maar rustig. Al onze serieuze problemen missen u toch allang niet meer.

  5. Ja hoor vaag. Wat kunnen wij met zo’n verhaal ?
    Natuurlijk niets. Maar dat doet Rosaria altijd. Hij komt met een vage verhaal waar je natuurlijk niets meekan. Vaag zijn is natuurlijk makelijk.
    Concrete dingen kunnen mensen jouw later hieraan aanspreken. Maar op vage verhalen kan niemand jouw op vast pinnen. Vaag zijn regeert.

    Ik zou liever al die wilde, lelijke, chaotische gebouwen die overal wordt gebouwd aanpakken. Dat maakt het eiland vroeg of laat onbewoonbaar.
    Maar niemand zegt iets. Ongelooflijk. Wie gaat nou op vakantie naar zo’n eiland waar chaos regeert ?

    En ik zou liever dona nadie Wiels in Den Haag aanpakken.

    Dat zijn concrete dingen meneer Rosaria.

  6. Wat een jankverhaal van Rosaria. 20 jaar geleden was Curaçao een vies, vervallen eiland, met vele krottewijken (o.a. Otrabanda, Pietermaai, Scharloo) waar de Curaçaoenaar geen moer om gaf en waar alleen nog maar chollers woonde. Er moesten buitenlanders (met name Nederlanders) aan te pas komen die de waarde van die buurten wel onderkenden en er daadwerkelijk kapitalen in hebben geïnvesteerd om de panden één voor één te restaureren en in hun oude glorie te herstellen. Ja, inderdaad op eerste klaslocaties, nadat de Curaçaoenaar deze decennia lang heeft laten verrotten. Rosaria ga je schamen!!

  7. Het lijkt wel alsof R. steeds vaker het spoor volledig bijster is. Hij focust op onzinnige zaken, maar laat de echt belangrijke zaken volledig onbesproken (ISLA, Wiels, criminaliteit etc).

    Zijn verhaal hierboven is weer zo’n populistisch verhaal. Wie verkoopt nu welke grond ? Dat zijn toch de eigenaren of zie ik dat verkeerd ? En wie zijn die eigenaren van de grond ? Veelal lokalen, die het geld niet hebben om er iets mee te doen of simpelweg geen visie hebben. Ze willen veel geld hebben voor die grond, krijgen dat ook en vervolgens gaat ons Alexje klagen ????

    Voorts, het landschap van Curacao is geen idylisch landschap van landhuizen, goed onderhouden rooien, zandpaadjes etc.
    Het werkelijke landschap van Curacao is een vervuilende raffinaderij, bergen afval in de mondi en langs de wegen, slecht onderhouden wegen, slechte voorziening van electriciteit en een dysfunctionerende overheid.
    Toen ik dit stukje las dacht ik even dat ik Wim Sonneveld hoorde zingen over ‘het dorp’.
    Spijt me zeer, maar het wordt tijd dat Rosario opstapt uit de politiek. Ik heb op hem gestemd, niet omdat ik zoveel vertrouwen in hem had, maar omdat er simpelweg geen alternatief was. Nu heeft hij mijn probleem nog veel groter gemaakt. Er is nog altijd geen partij te vinden welke mijn stem waard is, maar PAIS is een nietszeggend clubje meelopers en daar hou ik niet van.

  8. ik begrijp het probleem niet.
    koop en verkoop levert geld op.
    bouwen levert geld op en banen.
    de hoge prijzen lveren jaarlijks aan O.G. belasting een hoop geld op.
    de rijken hebben geld voor de betere locaties, lijkt me logisch.
    al die rijke buitenlanders geven veel geld uit hier en betalen daardoor veel tax.
    leveren ook banen op, rijden auto, gaan uit eten, trekken andere mensen aan voor vakanties….
    ik snap het echt niet is hij nou zo dom of lijkt ht maar zo…

  9. Spijtig te zeggen dat R hier geen discussiestuk van moet maken maar dit binnen de staten aan de orde stellen.
    Eens ben ik het wel dat allerlei lugubere en vaak “ontoucheable” subjecten veel opkopen en ja dat drijft de prijs op.
    Maar R vergeet dat er al jaren een malaise op de woningmarkt is. Veel makelaars zijn al vertrokken naar andere oorden en diversn hebben al andere werkzaamheden. Kortom het is in een slop geraakt, en grotendeels toe te schrijven aan de problemen 2010-2012, het wantrouwen destijds dankzij wijlen Wiels aangewakkerd, het wantrouwen in de regeringen erna en nu waartoe ook Rosaria behoort.
    Als het probleem aangepakt moet worden, waar ik een voorstander van zou zijn dan zou er misschien een wetswijziging kunnen komen. Maar laat deze regering ook alle handen in eigen boezem steken, bijv. het bouwen in natuurgebieden (Wechi) denk ik zo maar even aan. Maar laten we last but not least niet vergeten de hoge criminalidat. Als mensen zich ergens willen gaan vestigen kiezen ze wel voor een veilige plek, anders kunnen ze ook in Nederland blijven waar het ook e puigaten uitloopt.
    Ik bedoel maar even

  10. Wat een suggestief stukje zeg, je bent er niet om discussies aan te wakkeren, dan moet je lekker bij de krant gaan werken: je moet het land besturen. Maak het eens concreet, dan weten we waar je staat Alex!

  11. Zoals altijd probeert Rosaria weer te scoren met neutrale (om niet te zeggen: non-) onderwerpen.

    Bij zaken waar hij moet laten zien dat hij een kerel is (Fraudelyne Wiels) kruipt hij onder tafel en houdt zich muisstil.

  12. 80-20 regeling voor elke locatie?
    Het is mij niet duidelijk wat Rosaria nou precies wil. Effectief toezicht en integere controle is wensdenken want dat is al decennia onmogelijk gebleken.
    Ik ben het met hem eens dat Curaçao kennelijk veel aantrekkingskracht uitoefent op kleinere en grotere (Europese) Nederlandse schurken die het in Nederland te heet onder de voeten is geworden. Dat corrumpeert Curaçao nog verder, als dat al zou kunnen. Bestemmingsplannen lossen dat probleem niet op.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties