In Amsterdam is oud-astronaut Wubbo Ockels vandaag op 68-jarige leeftijd overleden. Ockels werd een aantal dagen terug opgenomen in het Anthonie van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam. Hij overleed aan de gevolgen van niercelkanker.
Nederland verliest zijn eerste astronaut in de ruimte, maar ook een pionier in innovatief en duurzaam denken.
Wubbo Ockels was natuurkundige, ruimtevaarder, piloot en hoogleraar. In 1985 maakte hij als eerste Nederlander een vlucht door de ruimte. Hij werkte nog aan de faculteit Lucht- en Ruimtevaart aan de TU Delft.
Prermier Mark Rutte reageerde vandaag op het overlijden van Ockels: ‘Nederland verliest zijn eerste astronaut in de ruimte, maar ook een pionier in innovatief en duurzaam denken. Een man voor wie geen probleem te groot was. Wubbo Ockels dacht in mogelijkheden; ‘kan niet’ bestond niet voor hem.’
Het team van Space Shuttle Challenger STS-61A – Wubbo Ockels (tweede van rechts, met snor) © EPA.-
“Een Nederlandse, brildragende wetenschapper. Als die astronaut kon worden, dan was er nog hoop voor mij”
-
André Kuijpers
Kranten
Met een kleine kranten begon de grote carrière van Wubbo Ockels. ‘Gevraagd: astronaut voor het Europese Ruimtelaboratorium Spacelab’, luidde de tekst in 1977. Ockels reageerde en werd uitverkoren. In 1985 ging hij de ruimte in, 7 dagen lang, als eerste Nederlandse staatsburger.
De ruimte was voor Ockels een onwerkelijke ervaring. ‘De aarde glijdt voorbij en het meest fundamentele gevoel is dat je weet dat je daar hoort en niet in de ruimte. Je bent letterlijk losgekoppeld van je wortels, dat is verbluffend en beangstigend tegelijk’, zei hij eind jaren ’90.
Ockels werd op 28 maart 1946 geboren in Almelo. Hij groeide op en studeerde in Groningen, zijn thuisstad. Toen Ockels vanuit de ruimte foto’s maakte van de aarde, met Nederland verscholen achter de wolken, voelde hij Groningen. ‘Ik voelde de aanwezigheid van de Martinitoren. Ik had het idee dat ik door de wolken heen kon kijken en al die plaatsen kon zien waar ik vroeger gelopen had.”
Ockels studeerde wis- en natuurkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij slaagde in 1973 cum laude voor het doctoraalexamen en kreeg een promotiebaan bij het Kernfysisch Versneller Instituut in Groningen. Daar zag hij de ruimtevacature hangen. Ockels reageerde, net als ongeveer 2000 anderen uit twaalf West-Europese landen. Na een uitvoerige selectie bleef hij samen met een Duitser en een Zwitser over. ‘Als grenzeloos optimist was ik er bij voorbaat van overtuigd de eindstreep te zullen halen’, verklaarde hij.
Dat de antiheld Ockels werd uitgekozen, was een grote inspiratie voor de toen 19-jarige student geneeskunde André Kuipers. ‘Een Nederlandse, brildragende wetenschapper. Als die astronaut kon worden, dan was er nog hoop voor mij’, zei Kuipers in zijn biografie.
Bron: Volkskrant