http://www.qracao.com/sounds/Mythe van de macht.mp3

Mijn bewondering mag grenzeloos zijn, mijn onbegrip voor de noodzaak van de Curaçao Cleanup evenzo. En ook daarom voel ik me met u verenigd. Meewarig schudden wij ons aller hoofd en vragen ons af of het ooit nog goed komt.

Die meewarigheid, daar wil ik het met u over hebben. Want dat zit me enorm dwars. Meewarigheid, zo leert ons de Dikke Van Dale, is een toestand van al of niet geveinsd, medelijden tonend. Impliciet betekent het ook acceptatie. We zien het vuil, we zien het patroon en we komen niet verder dan medelijden tonen, vaak nog geveinsd ook. Meewarigheid als ultiem bewijs van goede stuurmanskunst aan wal.

U en ik hebben natuurlijk alle reden om meewarig ons hoofd te schudden. Er is iets grondig mis met Curaçao. Neem de vervuiling van de ISLA. En dan niet alleen de letterlijke vervuiling die deze week 250 mensen op de been bracht en waardoor pasgeboren baby’tjes in Wishi vlak na de geboorte al aan de vernevelaar moeten. Nee, dan heb ik het vooral over de morele viezigheid. Hoe industrie en overheid het volk letterlijk misleiden. Hoe een Isla inspecteur tegen een bewoner zegt dat fakkelen juist heel erg goed is. Daarmee verbranden we de giftige stoffen. U gelooft het niet? Ga een week in Wishi rondlopen en luister naar de mythen van de macht.

En er is nog meer vuiligheid, waar meewarigheid alom heeft toegeslagen. U raadt het al, de politiek. Nog vers in ons geheugen is de soap rond het aftreden van Ivar Asjes. Hij schijnt in Rome inmiddels vergiffenis te hebben gevraagd, samen met zijn collega in crime, Ben Whiteman. Naar verluidt, heeft hij geen rozenkransjes gekregen. Zelf de Rooms Katholieke kerk trekt grenzen.

De totale stilte rondom het aftreden van de één, en het opkomen van de ander is een flagrante schending van de democratische principes, waaop onze maatschappij is bebouwd. Het is een minachting voor de burger, voor u, voor mij en voor de inwoners van dit land. Pueblo Soberano en Pais hebben het volk aan de kant gezet, ter wille van hun eigen voortbestaan. En dan kijk ik niet alleen naar de regering, maar vooral naar ons parlement. De premier wordt afgezet en er vindt geen plenaire vergadering plaats? Het parlement wil niet weten waarom de premier van alle mensen, vervangen moest? Het volk mag het niet weten?

Mijn meewarigheid heeft plaats gemaakt voor verontwaardiging. En ik had het kunnen weten, Transparency International zei het in 2013 al:

Regering- en Parlementsleden schenden bij voortduring de grondwettelijk scheiding der machten. De Staten zijn niet onafhankelijk en opereren als een ‘rubberstamp’. Hoewel die onafhankelijkheid ook grondwettelijk is vastgelegd, zodat alle mensen van Curaçao worden vertegenwoordigd, bestaat er enkel een partijpolitiek mandaat. Die belangen worden verdedigt, niet die van het electoraat. Om die reden vertegenwoordigt het Curaçaose parlement dus niet zijn kiezers, maar de belangen van enkelen. In zo’n omgeving zijn de rechten van minderheden niet langer gewaarborgd.

Ik weet niet of u Geert Wilders van de week gehoord heeft bij de algemene beschouwingen in Den Haag. Hij had het over nepparlement, en ik dacht zomaar dat hij het over Curaçao had.

Het is daarom tijd om het mandaat van de Curaçao Clean Up uit te breiden. Als we vandaag toch aan het opruimen zijn, zou ik willen voorstellen om met één team vrijwilligers naar het Wilhelminaplein te gaan. Trek die politici uit hun bankjes, sleur ze naar buiten en stop ze in een kliko. Vind je ze niet in het parlement, ga dan eens kijken op de terrasjes er tegenover. Loop daarna door naar Forti en doe hetzelfde met die nepregering van PS, PAIS, PNP en Sulvaran.

Want zij zijn de echte vervuilers van dit mooie eiland.

Bron: Persbureau Curacao