NB
Aardig article;

http://www.demorgen.be/nieuws/de-chinese-beurs-is-een-casino-waar-peking-de-chips-uitdeelt-bb305f51/

Niet al te positief zijn over de Chinese economy, Sonny.
Afgelopen zomer daalden de aandelenkoersen in China flink. Er zijn behoorlijk wt zorgen over de afzwakkende economie, de aanhoudende verzwakking van de munt de yuan o.a. Het IMF heeft de groeivoorspellingen voor dit en volgend jaar al verlaagd, het heeft al geleid tot diepe crisissen in verschillende landen die afhankelijk zijn van de handel in grondstoffen met China. Vergeet ook niet dat de Chinese overheid altijd over de schouder meekijkt.

@pukkie
Het is zo klaar als een klontje dat China zijn invloedssfeer wil uitbreiden in het Caribisch gebied, onder de rook van de USA.

De USA doet hetzelfde onder de rook van China: Japan, zuid-Korea en de Filipijnen.

De USA kietelt de spanning op tussen Noord en Zuid-Korea. Inplaats van Noord-Korea te negeren en vredesmissies te organiseren, worden alle testen van Noord-Korea in de schijnwerpers gezet. De USA is helemaal niet gebaat bij vrede op het Koreaanse schiereiland.

De machtige wapenlobby zal de spanningen blijven opvoeren.

China zal – is al bezig – de invloedssfeer van de USA in het caraibisch gebied proberen af te breken. Dit spel gaat niemand stoppen. China heeft giga reserves aan Amerikaanse dollars en zal deze tégen Amerika gebruiken.

Een interssant stuk wat ik vond in Caribbean360.com
Werpt een ander licht op de zaak

Challenge or opportunity? State-owned Chinese investment in the Caribbean | Marvin Coleby
CARIBBEAN360MARCH 18, 2015
484
9
china-investment-740Marvin Coleby

MONTREAL, Canada, Wednesday March 18, 2015 – Caribbean leaders and politicians, as they tend to do, ignore the long-term effects of unregulated Chinese investment projects. Their concerns hardly extend beyond their political terms and the short-term economic gain. Chinese investment throughout the region is dominated by state owned enterprises owned by the Chinese government. Caribbean resources are increasingly owned by the Chinese state, and not, as they have historically been, simply by private investors. For this reason, among others, our leaders’ irresponsibility is detrimental to the long-term sustainability and independence of the region. Chinese state-owned enterprises own over $690 billion in investments abroad. Our region is but a small fraction of that staggering number.

Caribbean citizens, however, are increasingly curious of the real intention behind the sudden and suspicious surge of investment by state-owned Chinese enterprises in their countries. A quiet, but necessary, rhetoric is slowly stirring among policymakers and Caribbean peoples that question the vulnerability of our economies to economic and political control by our relatively new and dominant foreign investors. Our politicians irresponsibly support and accept these investments with little to no care for their social and political effect on the citizens. The real threat posed by foreign investment is both in our politicians’ irresponsibility to use investment from China accountability but also the international legal mechanisms that may exacerbate their citizen’s vulnerability.

Despite these concerns, Caribbean leaders accept projects and investments with little to no oversight or accountability to screen the environmental, industrial, social, cultural or political impact of such investments. Without such a procedure, industries throughout the region are, in many cases, suddenly almost entirely financially owned by foreign Chinese investors. In Canada, a screening procedure exists, whereby investments over a certain amount must be reviewed by the appropriate industry minister and must undergo a test to determine how beneficial they are to Canada. Caribbean governments should consider such a useful tool. Without such a process our countries are exposed to significant foreign ownership of domestic economic industries. Even more worrisome are the international legal mechanisms that protect such foreign ownership and that can facilitate a type of control that limits domestic and regional sovereignty.

This legal mechanism is popularly referred to as Investor State Dispute Settlement (ISDS), an integral clause of Bilateral Investment Treaties (BITs). These treaties are negotiated between countries that seek increased reciprocal investment. ISDS allows a corporation to sue a country’s government directly in an international tribunal, that is removed from that country’s own domestic courts, for public policies that may affect the investor’s economic interests. That tribunal’s decision is final, without appeal and can be enforced in domestic courts around the world. In many respects, this mechanism can guarantee rights to investors and encourage positive investment. However, if leaders irresponsibly accept those investments, then a country may be subject to a procedure that places their economy at a disadvantage.

For example, imagine that countries A and B negotiate a BIT and that an investor from country A invests in a hotel project in country B. Further imagine that a labor union in the hotel industry in country B initiates a strike and that country B legislates changes to the industry. This change accommodates the demands of the labor union but in some way causes harm to country A’s investor’s profits in the hotel project. The investor now has grounds to sue country B in an international tribunal court whose judgment can be confidential, expensive to country B and result in a judgment against the state that will be borne by country B’s taxpayers.

ISDS is dangerous to developing countries with irresponsible leaders. There are 5 BITs signed between China and major Caribbean countries: Bahamas, Barbados, Guyana, Jamaica and Trinidad and Tobago. This is no coincidence.

Read more: http://www.caribbean360.com/business/challenge-or-opportunity-state-owned-chinese-investment-in-the-caribbean-marvin-coleby#ixzz4L5yCIUzk

Ach, laat die Chinezen toch lekker het Isla-terrein bezoeken. Het is een geweldige toeristische attractie.

@pukkie

De Chinezen doen, wat de Amerikanen al tientallen jaren doen. Grootscheeps investeren en vervolgens veel invloed uitoefenen op de bestaande bestuurders.

Het gaat in de wereld om macht!

De Chinezen hebben duizenden miljarden klaarliggen om macht te kopen.

Inmiddels hebben Chinese staatsbedrijven $630 miljard geinvesteerd in noodlijdende economieen, waaronder een fors aantal in het Caribisch gebied. Dat dit tot grote risicos leidt is inmiddels duidelijk geworden door rechtzaken voor internationale gerechtshoven door ondermeer Jamaica, Trinidad en Tobago, Barbados om er een paar te noemen. Bij geschillen en wijzigingen in beleid worden vakbonden buiten de deur gehouden op grond van internationale verdragen. Bijvoorbeeld de Bahama’s waar China meerdere tientallen miljarden in hotels investeerden. Daarmee was iedereen blij. Maar nu doen ze een bod op de enige energievoorziening in het land ,bereiden de overname van de nationale luchtvaartmaatschappij voor, en willen het centrum van de stad op de schop nemen. Hiermee komt zowat het totale toerismebeleid in Chinese handen. Ziet u het voor u? Bahama’s als vakantieeiland voor China, met Chinese hotels, Chinees vervoer etc.
Whiteman had zich wat beter kunnen voorbereiden en inlezen alvorens een handtekening te zetten. Vooral kortzichtige hebberige bestuurders zijn willige slachtoffersan de Chinese wereldhonger.