Tussen regeringspartijen MFK van premier Schotte en PS van fractieleider Wiels worden al enige tijd onderling plaagstootjes uitgewisseld. Met name Pueblo Soberano veroorlooft het zich al langer om te dreigen – zoals met ‘vuurwerk’ toen de regeringsleider in de Rijksministerraad instemde met een onafhankelijk integriteitsonderzoek – terwijl MFK het meestal over zich heen laat gaan. Maar de irritaties zijn afgelopen week flink toegenomen. Dat was vooral duidelijk in de Staten, waarbij parlementsvoorzitter Asjes (PS) het aan de stok kreeg met de hele MFK-fractie. Er vielen woorden, die al dan niet ingetrokken moesten worden, en er waren verwijten. Zoals dat de Staten zitten te wachten op werk van de regering Schotte omdat deze geen wetsontwerpen aanbiedt en, sterker, bepaalde wetten almaar niet afkondigt – zoals de omstreden 80/20-regeling, een initiatief van PS, waar een meerderheid van het parlement mee instemde. Maar ook zaken als dat de Staten via de krant en vanuit Den Haag moeten vernemen dat begrotingsjaar 2011 niet met een surplus maar met een tekort is geëindigd, terwijl de financiële uitvoeringsrapportage volgens de wet ook naar het parlement gestuurd had moeten worden. En dezelfde ergernis geldt voor de vergaande maatregel waarbij de veiligheidsdienst VDC ‘hulp’ krijgt van de Nederlandse AIVD. Formeel weten de fracties nog van niets en dat steekt. Terecht. Er wordt deze dagen zoveel gezegd dat het soms niet meer is te volgen. Zo is wellicht aan velen voorbijgegaan dat PS-voorman Wiels de politici van MFK deze week heeft vergeleken met Berlusconi. En dan niet de fraaie, flamboyante kant van de voormalige van corruptie beschuldigde Italiaanse premier, maar met zijn schaduwzijde. Berlusconi was (ook) zo machtsdronken, legde Wiels uit, dat hij de wetten aanpaste als deze hem niet goed uitkwamen. Hij noemde geen namen, maar in die setting konden zijn woorden alleen gericht zijn aan de grootste coalitiepartner. Zoals gezegd, MFK spartelt soms wat tegen, vooral bij monde van fractievoorzitter Rozier en Statenondervoorzitter Thodé, maar laat het er verder bij. De echte beproeving voor de regeringspartijen komt nog, als PS de eis van Wiels en zijn sponsors doorzet, namelijk dat de Consensusrijkswetten – waaronder die van toezicht op de financiën en justitiële samenwerking – van tafel moeten. Daarmee brengt hij Schotte in een onmogelijke positie; die heeft immers eind 2011 tijdens de Koninkrijksconferentie in Den Haag bevestigd akkoord te gaan met de afspraken in koninkrijksverband.

Bron: Antiliaans Dagblad