Sonny Motké

Papagayo Beach Resort heeft onrechtmatig gehandeld tijdens het opzetten van een watersportbedrijf op haar strand. Pijnlijk voor Quote 500-lid Cees Zwanenburg, die als mede-eigenaar van het op Curaçao gelegen rustoord tevergeefs trachtte de ruzie met een ziedend duikersechtpaar te sussen. Het duo zint nu op financiële wraak van meerdere tonnen.

Terwijl vermogende Hollandse zonaanbidders nietsvermoedend spetteren in Atlantische wateren, zijn de gemoederen achter de schermen van het Papagayo Beach Resort oververhit geraakt. Reden is een conflict dat zijn oorsprong heeft in 2014, als drie ondernemers zich melden in de Jan Thielbaai om duikcursussen en waterscooterpret aan te bieden. Op het opgespoten zand van Papagayo moet de nieuwe vestiging komen van een bescheiden eilandketen, met de kraakheldere naam Watersports.

De partijen gaan zo rap te werk dat het bedrijfsgebouw al in aanbouw is voordat er een definitieve overeenkomst ligt. Het is het recept voor een zure cocktail als het Papagayo-management, na lang twijfelen, het risico niet aandurft om het recht van opstal te verlenen aan Watersports. Zuur voor duikliefhebbers Mieke Hukshorn en Kees Maas, twee van de initiatiefnemers die dan al ruim twee ton Antilliaanse guldens (circa €90.000) privégeld in de constructie van het gebouw hebben gestort.

Het duo moet dan vertrouwen hebben in een solide meerjarig huurcontract en nader te maken afspraken over terugbetaling. Maar teleurstelling verwordt tot ontsteltenis als temidden van veel discussie Papagayo een huurovereenkomst in privé aangaat met Ronnie van der Meulen, de derde Watersports-vennoot. De waterscooterspecialist deelt vervolgens een doffe dreun uit door het vertrouwen in het partnership met Hukshoorn en Maas wegens onoverbrugbare meningsverschillen op te zeggen.

Driftig mailverkeer

De gebeurtenissen vormen het startschot voor een vete die tot de dag van vandaag voortduurt – zelfs bemiddeling van de hoogste bazen van Papagayo mag niet baten. Het resort is gedeeld eigendom van twee zakenmannen, de op Curaçao bekende ontwikkelaar Hans Slier en Cees Zwanenburg, de inmiddels 72-jarige oprichter en huidig commissaris van de Noord-Hollandse Vomar-supermarktketen.

De zwaar vermogende Zwanenburg, naar schatting goed voor €205 miljoen, is vanaf het begin betrokken bij de onderhandelingen, zo blijkt uit e-mailcorrespondentie ingezien door Quote. ‘Afgelopen vrijdag was het contract teken klaar, echter heeft Cees Zwanenburg nog enkele opmerkingen over het recht van opstal’, schrijft toenmalig Papagayo-manager Huib Sutherland in maart 2014 aan Mieke Hukshorn, die vervolgens veelvuldig de woordelijke degens kruist met de recentelijk elders onder vuur genomen multimiljonair.

Zwanenburg klimt diep in de pen om de etterende discussie op te lossen. In het voorjaar van 2016 tracht de pensionado een doorbraak te forceren met een voorstel waarbij Hukshorn en Maas alsnog het huurcontract krijgen, maar zij ook finale kwijting moeten verlenen aan voormalig compagnon Van der Meulen. Dat ligt gevoelig, aangezien de inmiddels onder eigen naam handelende scooteraar door zijn ex-zakenpartners wordt beticht van meerdere financiële delicten, waaronder het ‘leeg trekken’ van de gezamenlijke Watersports-giro.

Moeders wijsheden

Hukshorn, die ‘gezien alle omstandigheden’ inzet op een deal waarbij Papagayo afziet van twee jaar huur, laat een door Zwanenburg gesteld ultimatum verstrijken. Het leidt tot een venijnige respons. ‘ Wij ervaren uw reactie als irreel [sic] en onacceptabel’, schrijft Zwanenburg via een privémailadres op 21 maart 2016, en zet zijn statement kracht bij met een boerenwijsheid: ‘Waar 2 vechten hebben 2 schuld leerde mijn moeder.’ Hukshorn is niet onder de indruk en kaatst: ‘Als Papagayo niet bereid is om ons tegemoet te komen, hebben wij geen andere keuze dan door te gaan met procederen. Eerlijk duurt het langst leerde mijn moeder overigens.’

Hoewel de kwestie Zwanenburg duidelijk aan het hart gaat bagatelliseert hij zijn betrokkenheid in een summier mailtje aan Quote. Daarin schrijft hij ‘weliswaar een of 2 keer bij een gesprek’ aanwezig te zijn geweest, maar de zaak intern niet behandeld te hebben. Hij verwijst door naar zakenpartner Hans Slier, die Hukshorn en Maas beticht van ‘een gefrustreerde poging om iemands reputatie te beschadigen om zodoende een schadevergoeding te forceren’. Enkel op de momenten dat Slier in het buitenland verbleef zou sprake zijn geweest van enige bemoeienis van Zwanenburg, die ‘zoals u weet veel grotere belangen dan ruzie maken over een huursom van €2500.’

‘Slier verzint maar wat!’

Volgens Slier, een vijftiger met een paar miljoen vermogen in zijn holding, is het duikduo zelf debet aan de ontstane situatie. De twee hadden al geruime tijd ‘enorme ruzie’ met Van der Meulen toen het drietal aanmonsterde bij Papagayo. ‘Dit moge blijken uit het feit dat ze, rond de tijd dat ze bij ons begonnen, op twee andere locaties weg gestuurd werden.’ Zodoende had zowel Van der Meulen als Kees Maas aangestuurd op een afzonderlijk huurcontract bij Slier, die ‘naar eer en geweten’ de keus liet vallen op de eerste ‘daar met hem het oorspronkelijke contact was’.

‘Ach, Slier verzint maar wat!’, roept een geërgerde Hans Hukshorn door de telefoon. Hij is de geëmotioneerde woordvoerder van zijn dochter en schoonzoon, die al eens een vlammende pennenvrucht richting Zwanenburg zond om de impasse te doorbreken. ‘Natuurlijk is er wel eens verschil van inzicht geweest, maar mij is geen ruzie bekend. Er was enkel sprake van een contract dat elders afliep.’ Volgens de uitgesproken vrijmetselaar tracht Slier de schade beperkt te houden. ‘Het ruzieverhaal komt goed uit bij een schadestaatprocedure waar het ook om gederfde winst gaat. Hij zal beweren dat Watersports nooit een lang leven was beschoren.’

Gerechtelijke veroordeling

De kans dat Slier en Zwanenburg de portemonnee moeten trekken is sinds kort significant gestegen. In een twintig pagina’s tellend vonnis van de rechtbank van Curaçao, in handen van Quote, wordt Papagayo veroordeeld voor onrechtmatig handelen. Het plotselinge afbreken van de onderhandelingen met Hukshorn en Maas wordt als ‘onaanvaardbaar’ geclassificeerd. Daarom dient Papagayo alsnog een huurdeal te maken met Watersports en een nader te bepalen bedrag voor geleden schade te lappen. Hans Hukshorn zet in op €300.000. ‘Dat is de investering van mijn dochter, nota bene betaalt uit de studiefondsen van mijn kleinkinderen, plus gederfde omzet.’

Ronnie van der Meulen, die niet bereikbaar was voor commentaar, krijgt eveneens veeg uit de pan van de rechter. Niet alleen heeft ook hij onrechtmatig gehandeld, daarnaast wordt het ‘ernstig verwijtbaar’ genoemd dat bijna twee ton Antilliaanse guldens van de Watersports-rekening werd overgeboekt naar zijn eigen giro. Ook verrekende hij kosten van personeel en roerende zaken voor zijn eigen vennootschap met Watersports. Of de scooterliefhebber in hoger beroep gaat is onduidelijk, zijn laatst bekende advocaat wilde geen vragen beantwoorden over de kwestie.

‘Een hetze die enkel verliezers kent’

Volgens Hans Slier, die aangeeft dat Papagayo in hoger beroep zal gaan, is Van der Meulen ‘geruïneerd’ door de nietsontziende orkaan Hukshorn-Maas. ‘Hij is niet meer in staat om zijn onderneming te voeren en om zijn advocaat te betalen. Een trieste uitkomst. Zijn verhaal luidt nog steeds hetzelfde als ons verhaal.’ Er wordt gesproken over ‘een hetze’ die enkel verliezers kent, ook omdat bizar genoeg Van der Meulen nog altijd aandeelhouder van Watersports is. Daardoor lijkt een doorstart van het snorkelavontuur in het inmiddels verpauperde gebouw op Papagayo Beach onwaarschijnlijk. Hans Hukshorn blijft, in afwachting van een nieuwe juridische marathon, opvallend rustig. ‘Het is niet ideaal, maar niet onmogelijk.’

Bron: Quote