Henk Willem Smits
Staatssecretaris Eric Wiebes kondigt aan dat Nederland nu écht wat gaat doen aan de ongebreidelde hoeveelheid brievenbus-bv’s in Nederland, die worden gebruikt om geld bijna belastingvrij door te sluizen naar Cariben, Dubai of andere belastingparadijzen.
Dat is een gevolg van nieuwe regels voorgesteld door de Oeso, het samenwerkingsverband van de 30 rijkste landen ter wereld. Wiebes stelt al aardig op streek te zijn met het implementeren van deze regels, wat betekent dat Nederland steeds minder een doorvoerland voor geld naar belastingparadijzen zal zijn. (Overigens meldt de correspondent van de Financial Times in Brussel dat vooral Luxemburg en Nederland dwars liggen.)
Nu is deze reactie typisch voor Den Haag. Altijd wanneer in het buitenland getornd wordt aan het Nederlandse belastingklimaat voor multinationals, zegt Den Haag met regels te komen die alles oplossen. Dat was in de jaren ’80 al zo toen een rel ontstond over dat bedrijven uit sanctielanden als Zuid-Afrika massaal in Nederland brievenbus-bv’s aanhielden, en in de jaren ’90 toen Nederland gedwongen werd de Antillenroute af te sluiten.
Gelukkig voor de sector blijkt in de praktijk dat die regels of cosmetisch zijn, of pleisters op een kankerpatiënt. Het aantal brievenbus-bv’s is enorm toegenomen. Nederland is altijd het grootste doorvoerland van geld voor belastingontwijkers gebleven, ondanks nieuwe regels. Zo wordt door Amerikaanse bedrijven meer winst gerapporteerd in Nederland dan in het hele Caribisch gebied, wat betekend dat onze polder met afstand het grootste belastingparadijs ter wereld is.
Beursganger Intertrust, een van de grootste beheerders van brievenbus-bv’s in de wereld, is in hun pas verschenen prospectus (pdf) optimistisch, en lijkt die Oeso-regels helemaal niet te vrezen. Nederland hoort volgens Intertrust, samen met prachtlanden als Guernsey, Kaaimaneilanden en Luxemburg tot de belangrijkste markten voor brievenbus-bv’s, aldus het prospectus op pagina 126.
Volgens Intertrust is nieuwe regelgeving juist een van hun ‘groth drivers‘, zo schrijft het op pagina 122. Immers, meer regels betekent meer werk om aan die regels te voldoen. Iets waar fiscalisten nu over lopen te huilen in het FD. Maar zoals Intertrust schrijft, de opbrengsten van de brievenbusdiensten die Intertrust en andere trustkantoren verlenen zijn zo hoog, dat die kosten als zeer laag worden ervaren. Een multinational is een miljoentje meer kwijt om miljarden aan belasting te ontwijken/ontduiken, sjwa.
Een afname van het aantal bv’s wordt niet verwacht door Intertrust. Integendeel, het rekent op een stijging naar de vraag van trustdiensten door verdere globalisering, een toename van buitenlandse directe investeringen, economische groei, overnames, fusies en private equity-transacties.
Handhaving van nieuwe regels zal voor Den Haag een groot probleem zijn. Nu al is de capaciteit van de Belastingdienst en Fiod veel te laag om multinationals goed in de gaten te houden. Nieuwsuur toonde maandag hoe een snackbarhouder die een handig foefje had bedacht door het intellectuele eigendom van het recept van zijn satésaus op een paradijselijk eiland te stallen. Zo’n MKB-er is een makkelijke prooi en werd gepakt door de fiscus voor het wegsluizen van een ton euro.
Apple, Google en al die andere grote bedrijven werken op exact dezelfde manier, ze stallen hun intellectuele eigendommen op eilanden als Bermuda, geven sublicenties daarvan uit in Ierland en/of Nederland, en laten dochterbedrijven in landen als Duitsland en Frankrijk enorm bloeden voor het gebruik van hun technieken.
Een hypothetisch voorbeeld, computer- en telefoonmaker Pear, goed voor een miljardenomzet, gebruikt een bepaald soort schroefje in hun J-Phone. Wat is het intellectueel eigendom op dat schroefje waard? Bij de bouwmarkt kost een schroefje een cent, maar Pear kan zeggen dat dit een heel bijzonder schroefje is, waar tien jaar R&D in zit, en daarom een euro kost.
Dus alleen al voor de schroefje gaan miljoenen euro’s naar het Caribisch gebied. Een beetje belastinginspecteur zou daar eigenlijk niet mee akkoord moeten gaan. Maar heeft die zin in tien jaar procederen tegen Pear, en tien jaar lang met een schroefje bezig te zijn, terwijl de capaciteit al beperkt is? Het is dus maar zeer de vraag of nieuwe regels überhaupt gehandhaafd gaan worden.
Bron: Quote