Henk Willem Smits

€2 miljard moet de waardering worden van belastingontwijkbedrijf Intertrust op de Amsterdamse beurs. Leuk voor de huidige grootaandeelhouder Blackstone, die hierdoor een enorme winst gaat maken.

Dat deed de vorige eigenaar, investeerder Waterland, ook al, omdat de eigenaar daarvoor, de Nederlandse staat, het bedrijf voor een habbekrats verkocht.

Intertrust werd in de jaren ’90 wereldberoemd doordat de vader van tennisster Steffi Graff de belasting zou ontduiken via dit kantoor. Het bedrijf begon als specialist in het ontwijken van belasting voor popsterren en bekende sporters via Nederland en Curaçao, de befaamde, inmiddels dichtgetimmerde ‘Antillenroute’. Uit folders van Intertrust blijkt dat ze actief jagen op voetballers en andere personen die royalty’s kunnen vragen voor hun naam en/of portret, maar die klanten zijn doorgaans anoniem.

Een uitzondering is rockband AC/DC, dat de intellectuele eigendommen in Amsterdam heeft ondergebracht bij een bv die onder dit kantoor valt. Intertrust is uitgegroeid tot een van de grootste trustbedrijven ter wereld met meer dan 3.000 brievenbusvennootschappen in beheer, en kent ook corporate klanten als Gazprom, Rosneft, Bank of Scotland, CB Richard Ellis, Marks and Spencer, Qatar, Brink’s en Groupon.

Alhoewel Den Haag  nog altijd volhoudt dat Nederland absoluut geen (pdf) belastingparadijs is, zijn trustkantoren als Intertrust het bewijs dat dit wel het geval is. Sterker, Intertrust en branchegenoten in Amsterdam TMF, Citco en een reeks kleinere kantoren, beheren zo veel brievenbusmaatschappijen dat Nederland het grootste belastingparadijs ter wereld kan worden genoemd. Er stroomt zo veel geld door de polder, dat Nederland (op papier) de grootste investeerder is in onder andere de VS en Rusland.

Dat Den Haag, op zich logisch, voor de bühne anders blijft volhouden leverde in 2009 een enorm probleem op. Het ministerie van Financiën zag zich toen genoodzaakt Fortis te nationaliseren. Die bank had in 2002 Intertrust gekocht van oprichter Eppo Koopmans voor €240 miljoen. Een hete aardappel voor toenmalig staatssecretaris Jan Kees de Jager. Hij was net begonnen met een klopjacht op zwartspaarders, maar was nu ineens de baas over een ‘fiscale dienstverlener’ met dubieus imago en vestigingen in Genève, Luxemburg en Curaçao, dat de regering in verlegenheid zou kunnen brengen.

Investeerder Waterland was er snel bij om De Jager te helpen. Voor ‘slechts’ €250 miljoen nam het Intertrust over, amper meer dan in 2002 is betaald, terwijl het bedrijf veel groter en winstgevender was geworden. Niet alleen liet Den Haag dus een uitgelezen kans liggen om eens een kijkje in de keuken van het internationale belastingontwijken te nemen, ook liet het honderden miljoenen liggen. Het leverde Waterland, van Quote 500-lid Rob Thielen, drie jaar later zo’n €425 miljoen op, toen werd Intertrust doorverkocht aan Blackstone voor €700 miljoen. En Blackstone gaat als het meezit nu meer dan een miljard verdienen aan het bedrijf aan het Amsterdamse Prins Bernhardplein. Belastingvrij, ongetwijfeld.

Bron: Quote