The Stones brachten de vrijheid naar Cuba. Gregory Elias, uitbater van een trustkantoor, was de man in de coulissen die alles regelde. Bij Ivo Niehe deed hij zijn verhaal.
Hij was een enigma, maar niet langer. Gregory Elias, de publiciteitsschuwe offshore-koning op de Antlllen, begint te werken aan zijn legacy.
Ivo Niehe mocht bij no 575 van de Quote 1000 aanschuiven zodat de sterrenvriend kon horen hoe Elias The Rolling Stones naar Cuba bracht. Een prachtverhaal. Elias blijkt een onverschrokken onderhandelaar te zijn geweest die zich langs de onverbiddelijke manager Joyce Smith wist te wurmen en Mick Jagger zover wist te krijgen om op te treden in Cuba.
Eerst was er de totale verbijstering van zijn vriend Leon Ramakers van Mojo. ‘Leon Ramakers zei: ‘Greg, ik vind je een hele aardige jongen, ik wil wel het telefoonnummer van Joyce Smith geven, maar word niet boos als ze niet opnemen.”
Dat ging dus goed. Binnen een dag belde Smith terug met de droge mededeling dat ze een deal hadden. ‘Het is de droom van Mick om op te treden’, sprak Smith.
Dat was stap 1. Toen kwam stap 2. Het moest wel gratis, want Elias wilde niet dat de arme Cubanen iets zouden moeten uitgeven aan de komst van de grootse rock ‘n roll band op aarde. ‘Ik zei: het moet pro-bono’. Na weer een paar dagen, kwam her antwoord, weer van Smith. De als gierig bekendstaande Jagger ging zonder morren – weer – akkoord.
Elias organiseerde het concert – dat hem tussen de €5 en 8 miljoen kostte – om Cubanen het gevoel van vrijheid te geven. ‘Ik zat daar en keek naar de mensen: je zag de vrijheid, mensen zongen uit volle borst. Mensen dachten: we zijn vrij, voor eventjes vanavond.’
De muziekmecenas runt tegenwoordig trustkantoor United Trust te Curaçao en de Zuidas. Volgens de NOS en De Telegraaf is hij één van de rijkste, zo niet de rijkste inwoner van het eiland. Elias zelf wil daar niets van weten, maar hij initieert wel enkele in het oog lopende charitasprojecten, zoals een voetbalschool en de Curaçaose edities van het North Sea Jazz-festival en het International Film Festival Rotterdam.
Hij was ook enige tijd shirtsponsor NEC en is een goed maatje van Nijmeegse miljardair Marcel Boekhoorn. De 61-jarige Gregory Elias is gepokt en gemazeld in de trustsector, in het beheren van vennootschappen dus. Hij was oprichter van Intertrust, dat hij in 2002 aan Fortis verkocht. Met dit fuck you money startte Elias, geboren in Willemstad, in 2007 United Trust.
Elias is tegen wil en dank meerdere keren in het nieuws geweest. Quote probeerde hem in de bekende Quote-500 te krijgen, maar kreeg direct een boze reactie van Elias.
Hij had en heeft een kleurrijk klantenbestand, onder wie wijlen Cor Coster en Johan Cruijff. Voor nummer 14 bedacht hij slimme offshore constructies onder meer in Monaco. Ook Steffi Graf maakte gebruik van zijn diensten. In het wegwerken van besmet vastgoed bij SNS Property Finance legde saneerder Buck Groenhof (‘Sir Buck’, noemt Elias hem) contact met Elias voor het oprichten van Antilliaanse vennootschappen waarvan de bedoeling niet helemaal duidelijk was. Groenhof hoorde gisteren gevangenisstraf tegen zich eisen vanwege SNS-gesjoemel.
Hier de uitzending met Ivo Niehe.
Bron: Quote
Hans, De latina secretaresse van Werner Wiels verdiend 12.000 per maand voor niets doen.
Leeflang verdient (met de letter ‘t’) 13,500 netto, dat is ministerspensioen plus statensalaris maar exclusief AOV, die krijgt ze er nog bij.
Wordt ze minister dan komt er nog eens zo’n 2,000 netto bij.
Moeilijk te verkopen aan mensen die van een AOV’tje van 800-900 gulden moet rondkomen.
Beste Hans, weet je eigenlijk wel wat er verdient wordt in dat parlement? Ik heb nu al drie verschillende bedragen gezien voor Leeflang, zou het eerst maar eens goed nakijken voordat je iets verkondigy!
Ik beweer ook niet dat Elias de wet heeft overtreden. Je hoeft de wet niet te overtreden om niet zuiver te zijn.
Omayra Leeflang krijgt 15,000 belastinggeld netto iedere maand op haar rekening gestort (17,000 als ze dadelijk minister is). Ze overtreedt daarmee geen enkele wet, maar zuiver en Hustu is het niet.
@ Hans,
Elias heeft de wet niet overtreden. Hij heeft zijn klanten gewezen op de bestaande mazen in de wet oftewel geheel legaal. Wil je iemand beschuldigen van illegaliteit dan zul je met bewijzen moeten komen.
Stemming maken is leuk, maar volstrekt onacceptabel. Het is ook niet voor niets dat geen enkel land ook maar 1 trustkantoor heeft aangepakt voor het overtreden van de wet.
Willen landen het belasting ontwijken voorkomen dan moeten ze gewoon ophouden met het sluiten van belastingverdragen. Simple as that.
Curacao heeft veel aan deze man te danken, maar met zijn belastingconstructies was hij helaas niet helemaal zuiver.
Maar ben je zuiver, dan kun je niet zo onmetelijk rijk worden.