26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Reforma?

HomeMediaReforma?

DenkerLaat ik vooropstellen niet afwijzend te staan tegen het aanpassen van onze staatsregeling en ook het kiesstelsel eens onder de loep te nemen.

Waar ik wel problemen mee heb is de manier waarop Schotte dit doet. Ik doe niet mee aan de Schotte poppenkast.

Het aanpassen gaat ons allemaal aan en moet dus een brede discussie worden op niveau.

Voor het aanpassen van de staatsregeling is twee derde meerderheid in de Staten nodig dus minimaal 14 Statenleden.

Als eerste zal je hierover uitleg moeten geven en vervolgens de voor en nadelen op de rij zetten en daarna pas met mogelijke alternatieven en weer met de voor en nadelen.

Hoe ziet ons kiessysteem er nu uit?

Wij kiezen 21 Statenleden gebaseerd op het kiezen van individuele burgers, die als taak hebben ons volk te vertegenwoordigen in de Staten.

Dit op basis van evenredige vertegenwoordiging: dus haalt bv een politieke groepering 20% van de uitgebrachte stemmen dan heeft deze recht op 20% van de zetels.

Wij kiezen dus geen politieke partij. Wij kiezen dat 21 individuele burgers 115.500 (afgerond) kiesgerechtigden vertegenwoordigen en niet dat x partijen het volk vertegenwoordigen. Dat is per Statenlid een vertegenwoordiging van 5500 kiesgerechtigden.

Het zijn de politieke partijen die de kiezer beloven dat hun kandidaten hun best zullen doen in hun vertegenwoordiging.

Het fundament hiervan komt tot uiting in de af te leggen eed, samengevat:

 “ik zweer onafhankelijk van wie dan ook (inclusief de partij) en naar eer en geweten mijn stemrecht zal uitoefenen in het belang van het land Curaçao”.

Om een zetel te kunnen halen is in eerste instantie de kiesdeler nodig en de kiesdeler is het aantal geldig uitgebrachte stemmen gedeeld door 21. (In 2012 was dit 4141)

Probleem is nu wat doe je met de stemmen die op één kandidaat zijn uitgebracht boven en onder de kiesdeler van 4141?

Hiervoor is bedacht de politieke groepering en dat zijn alle kandidaten die gezamenlijk een lijst vormen en waarvan dan het totaal aantal stemmen op deze lijst uitgebracht, verdeeld worden over deze lijst. Op de nummer één plaats zet een politieke partij meestal de politiek leider en het merendeel van de kiezers doet verder geen moeite om naar andere kandidaten te kijken en stemt op de nummer één van de lijst. Geeft daarmede eigenlijk aan dat hij/zij het eens is met de voorgedragen kandidaten op die lijst en de volgorde van die lijst.

Hoe die lijst tot stand is gekomen is alleen bekend binnen de partij. Hiervoor zijn geen regels vastgelegd.
Het stemmen van een Statenlid is volgens het huidig fundament dus een zuivere persoonlijke aangelegenheid en behoort het Statenlid in alle vrijheid te kunnen uitvoeren.

“Diefstal” van een zetel kan dus niet aan de orde zijn en is een volledig verkeerde term en zelfs in strijd met onze fundamentele grondrechten.

Om beter te kunnen begrijpen hoe we komen tot de 21 Statenleden ga ik terug naar de uitslag van 2012.

 

a

b

c

d

e

f

g

h

i

zetels op basis kiesdeler 4141

zetels

percentage t.o.v.

Partij

Stemmen

nummer één

kiesdeler zetels

restzetels

totaal

zetels

stemmen

afwijking

lijst

PS

19715

3

4

1

5

23.8

23.5

-0.3

MFK

18450

3

4

1

5

23.8

22.0

-1.8

PAR

17179

2

4

4

19.0

20.4

1.4

PAIS

15286

2

3

1

4

19.0

18.2

-0.8

MAN

8294

0

2

2

9.5

9.9

0.4

PNP

5130

0

1

1

4.8

6.1

1.3

totaal

84054

10

18

3

21

 

  • in kolom c staat het aantal zetels die de nummer één van de lijst behaald hebben op basis van de kiesdeler van 4141 
  • in kolom d staat het aantal zetels wat de partij behaald heeft op basis van de kiesdeler 
  • in kolom e het aantal restzetels, restzetels zijn de overgebleven zetels waar het aantal stemmen lager is dan de kiesdeler 
  • in kolom g staat het percentage t.o.v. de behaalde zetels in kolom 5
  • in kolom h staat het percentage t.o.v. de behaalde stemmen in kolom b
  • in kolom i is een controle op het uitgangspunt van evenredige vertegenwoordiging, verschil tussen kolom h en i 

Wat valt dan op:

  • PS heeft meer stemmen dan MFK, maar beide krijgen elk 5 zetels
  • op basis van de kiesdeler zijn er 18 zetels gekozen, resterende 3 zetels zijn de restzetels 
  • de nummers één van de lijsten hebben tezamen gezorgd voor 10 zetels van de 21 
  • de overige kandidaten zorgen voor 8 van de 21 zetels 
  • bij MAN en PNP hebben de nummers één niet de kiesdeler gehaald, de andere stemmen hebben ervoor gezorgd dat deze partijen toch resp. 2 en 1 zetel gekregen hebben. 
  • 4 kandidaten hebben minimaal de kiesdeler gehaald 

De meerdere stemmen uitgebracht op een kandidaat boven de kiesdeler, dus de 14 zetels uit kolom d (18 uit kolom d min de 4 nummers één uit kolom c), gaan over naar de volgende op de lijst van boven naar beneden, met uitzondering als een kandidaat de helft plus 1 van de kiesdeler gehaald heeft, dan gaat die eerst naar boven. 

Dit laatste van de helft plus 1 van de kiesdeler zou ik veranderen zodanig dat het aantal uitgebrachte stemmen door de kiezer uiteindelijk bepalend is voor de volgorde waarop de kandidaten gekozen zijn. Dus m.a.w. eerst de lijst sorteren op volgorde van uitgebrachte stemmen en dan van boven naar beneden de 21 statenleden bepalen. De kiezer moet het laatste woord hebben op de volgorde en niet de partij.

Een kandidaat die bv als laatste op de lijst staat en de kiesdeler gehaald heeft is altijd gekozen. Stel een partijlijst waarvan één kandidaat is gekozen met de kiesdeler en dat zou deze laatste kandidaat zijn op de lijst, dan is deze gekozen en niet de nummer één van de lijst!

Of in het geval de nummer één de kiesdeler niet gehaald heeft en geen van de kandidaten, maar één kandidaat heeft meer stemmen als de nummer één dan is deze gekozen en niet de nummer één. (alle stemmen bij elkaar hebben wel de kiesdeler gehaald)

Ons fundament is dus nogmaals het individuele Statenlid die naar eer en geweten zijn/haar keus moet maken in het stemgedrag. Dat is onze democratie en dat is ook ter voorkoming van dictatoriaal gedrag. Wij leggen nu de uiteindelijke verantwoordelijkheid bij de 21 statenleden en niet bij bv 5 partijen.

Stel een Statenlid stemt anders als de overige statenleden van de partij en zelfs helemaal breekt met de partij wat dan? Moet dit statenlid dan bv uit de Staten gezet worden door de “partij” of nieuwe verkiezingen uitgeschreven worden?

In het eerste geval ga je tegen het kiesrecht van de kiezer, aangezien die bepaalt heeft wie statenlid is en niet een partij en in het tweede geval ga je elke keer vervroegde verkiezingen uitschrijven terwijl we eigenlijk gekozen hebben voor 4 jaar.

En wat gebeurt er in beide gevallen als de volgende of een ander weer tegenstemt? opnieuw het hele verhaal?

Niet het Statenlid stemt dan naar eer en geweten maar een partij of diens vertegenwoordiger, waarschijnlijk de politiek leider. Dan kan je net zo goed alleen de leider laten plaats nemen in de Staten en die vertegenwoordigt dan x stemmen.

Gevolg hiervan is dat we dictators kiezen met veel te veel macht!

Ligt het fundamentele probleem van “ander stemgedrag” niet bij de politieke groepering die de kandidaten heeft vastgesteld en dus blijkbaar geen goede afstemming geregeld heeft over het functioneren van de partij en waar de partij voor staat? Welke democratisch transparante regels hanteert een partij voor het bepalen van de kandidaten?

Wat is de eerste functie van de gekozen Statenleden: het formeren van een coalitie en het bepalen van de ministers. Vervolgens het controleren van het functioneren van de minister.

Op dit moment hebben 11 van de 21 Statenleden een coalitie gevormd en de ministers bepaald. Een aantal van de Statenleden hebben gebroken met de partij.

Sommige partijen vinden dit niet leuk!

Vraag is echter of dit een probleem is voor de democratie of niet.

Sommige vinden van wel en anderen niet.

Waar we voor moeten oppassen is dictatoriaal gedrag! 

Mogelijke discussiepunten op het bestaande kiessysteem, een greep: idem voor Statenleden als Ministers

  • minimum opleidingsniveau (MBO/HBO),
  • minimale leeftijd bv 30 jaar, 
  • maximum aantal jaren Statenlid/Minister (bv twee maal 4 jaar, ter voorkomen van “beroeps” politici).
  • zelfde screening voor kandidaat-Statenleden als Ministers 

( o.a. geen enkele veroordeling, civiel als strafrechtelijk, onberispelijk verleden)

  • scheiding maken tussen de functie van Statenlid en Minister: een gekozen Statenlid kan geen Minister worden. (ook niet als hij/zij daarna bedankt) 
  • afschaffen “helft plus 1” om hoger op de lijst te komen, maar kiezer volgorde laten bepalen door stemgedrag, wie de meeste stemmen heeft komt boven te staan en zo verder 
  • wijzigen van het aantal ondersteuningsstemmen om mee te mogen doen als groepering, dit is nu 743 handtekeningen. Koppel dit aan de vorige kiesdeler. (2012: 4141) 

Ideaal zou zijn dat een groepering tenminste ondersteuning heeft van de kiesdeler, dus 4141, of een redelijk hoog percentage hiervan bv 50%.

Ondersteuning is van toepassing voor nieuwe partijen, plus bestaande partijen, die bij de laatste verkiezingen de kiesdeler niet hebben gehaald.

Ondersteuning kan je vandaag de dag makkelijk organiseren via internet, zodat de ondersteuner alleen achter een computer hoeft te gaan zitten.

  • Strenge eisen stellen aan het voorkomen van kopen van stemmen. Wat mag wel weggegeven worden en wat niet, zoals vlaggetjes , T-shirts, cel kaarten enz. of ideaal helemaal niets! 
  • Op de kieslijst een apart stemvakje maken boven de nummer 1 op de lijst, waarmee de kiezer de mogelijkheid word geboden de stem op de groepering te willen uitbrengen en daarmee aan te geven het eens te zijn met de volgorde op de lijst. Uiteindelijk heeft dit dan invloed op de definitieve volgorde waaruit de gekozen leden bepaald worden. 

De kiezer heeft dan de mogelijkheid te stemmen of op de groepering als geheel of op de individuele kandidaat.

  • Nieuwe landsverordening maken financiën politieke groeperingen met als uitgangspunt volledige transparantie en openbaarheid, uitgaven jaarlijks plus extra bij aanvang van de verkiezingen en bij sluiten van de verkiezingen twee weken voor de verkiezingsdatum. 

 

oktober 2013
Henk Pasman
[email protected]

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties