Routineus raffinement

Arubaanse politici zijn niet gewend de waarheid te spreken over het begrotingstekort en de slechte financiële situatie van het Land. Dat geldt vooral voor de zittende regering. De zittende regering doet het altijd geweldig en de oppositie beweert het tegendeel. Zo blijft de waarheid onbespreekbaar. Na het onophoudelijk modelleren van de werkelijkheid is het onmogelijk geworden om de feitelijke werkelijkheid weer te geven. Op het ogenblik is de Arubaanse regering kennelijk slecht bij kas want de ‘prutsers’ van de oppositie wordt doorlopend verweten dat zij de zittende regering een financiële en bestuurlijke chaos heeft nagelaten. De zittende regering heeft echter het roer omgegooid en thans gaat alles héél voorspoedig, al worden deze meningen niet feitelijk onderbouwd. In navolging van NRC-next worden deze beweringen gecontroleerd op feitelijke juistheid en krijgen dan het etiket onwaar, half waar, grotendeels waar of waar.

De feiten
De laatste financiële cijfers van de Centrale Bank van Aruba dateren van 7 november 2012 (CBA, Statistical Tables Second Quarter 2012). Bekend is dat regeringen vaak te optimistisch een favorabele economische groei veronderstellen en zichzelf daardoor rijk rekenen. Opmerkelijk is dat dit vaak gebeurt tijdens een economische recessie. Het gevolg is veel minder inkomsten dan gepland, maar wel te veel uitgaven in verhouding tot de inkomsten. Als Aruba los was van de Antillen zou er nooit meer een overheids-schuld zijn, stelden de politici in 1985. Volgens het CBA is de Arubaanse overheidsschuld nu opgelopen tot 2.841,8 florins, (2 miljard, 841 miljoen, 8 honderdduizend florins). Dit is 62,2% van het Bruto Binnenlands product (BBP) of GDP. Het BBP is de totale geldwaarde van alle in een land geproduceerde eindproducten en diensten gedurende een bepaalde periode (meestal een jaar). De inflatie is 5.2%, de werkloosheid bedraagt 7.4%, het BBP daalde met 4.9%. De regering ging uit van een veel te hoge groei die niet op de feiten was gebaseerd. In 2009 was de economische groei min 11% en in 2010 min 3.2% van het BBP. Voor 2011 werd een groei voorspeld van 9.6% en voor 2012 van 3.6%. Dit lijken geen reële voorspellingen, zeker niet nu de raffinaderij gesloten is. De situatie van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) is zorgwekkend, de tekorten voor 2013 en 2014 zijn respectievelijk -51.0 en -45.0. In 2014 is de kas van de SVB leeg. Daarom overlegde de SVB ook onlangs met de Staten (zie 24ora.com, 7 november 2012). Ook de positie van het overheidspensioenfonds (APFA) is wettelijk nog niet veilig gesteld. De totale schuld van de overheid aan het APFA bedraagt thans 261 miljoen florins, een toename van 50 miljoen florins sinds 2011. Sinds het kabinet Mike Eman I aan de macht is, is de overheidsschuld gestegen met 615,7 miljoen florins. Het overzicht van de stijging van de overheidsschuld per kabinet volgt hierna.

Tabel overzicht schulden uitgesplitst naar kabinet

Op grond van deze cijfers kan worden vastgesteld dat de beweringen van de zittende regering dat slechts de vorige regering een financiële chaos veroorzaakt heeft, niet juist is. Alle regeringen sinds 1986 hebben meegewerkt aan de toename van de overheidsschuld. De totale schuld die de MEP-(coalitie)regeringen hebben gemaakt bedraagt 1.273.2 florins (1 miljard 273 miljoen 2 honderdduizend florins). De totale schuld die de AVP-(coalitie)regeringen hebben gemaakt bedraagt 1.568.6 florins (1 miljard 568 miljoen 6 honderdduizend florins). De AVP regeringen hebben 295.4 miljoen meer schuld gemaakt dan de oppositie. Daarbij moet worden opgemerkt dat de restschuld hierop in mindering moet worden gebracht. Deze kon echter niet worden achterhaald. Het overmoedig wij-lossen-alles-wel-even-op leidde in een ander deel van het Koninkrijk tot grote problemen na de verkiezingen.

Sociale dialoog en valse verwachtingen
In Aruba is een Caribische variant van het poldermodel populair. Overleg is een goede zaak. Dat de oppositie daarover – ten onrechte- valt is begrijpelijk gezien de bestaande politieke animositeit. De regering kan bijvoorbeeld werkgevers, werknemers, de Centrale Bank (CBA), het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en de Kamer van Koophandel horen over het groeiend aantal legale en illegale vreemdelingen, de overheidsfinanciën en de werkgelegenheid. Zo worden mogelijke oplossingen over en weer besproken en aanvaardbaar. Bovendien kunnen plannen worden gelekt om te kijken hoe ze vallen, zeker als ze vlot en vriendschappelijk worden gepresenteerd. Die oplossingen moeten echter door het parlement worden goedgekeurd en niet in sociale dialoogvergaderingen. Zo geeft de regering het verkeerde signaal. De overeenkomst met het APFA is daar een pijnlijk voorbeeld van. De noodzakelijke wetgeving ontbreekt en de vakbonden zijn medeplichtig aan een ongeoorloofde overeenkomst, die ondermeer in strijd is met de Comptabiliteitsverordening. Omdat de overheid regelmatig geld onttrekt aan het APFA verslechtert de financiële situatie van het APFA. De sociale dialoog moet worden voortgezet maar zonder voortschrijdende uitschakeling van het parlement.

Flink doorpakken
Het is onjuist om een begroting te baseren op gewenste verwachtingen. Een begroting moet gebaseerd zijn op reële cijfers met bij voorkeur een krap budget. Dat voorkomt potverteren door de overheid. De verklaringen van de zittende regering dat de overheidsfinanciën er beter voorstaan en het begrotingstekort verminderd is, zijn op grond van de cijfers in bovenstaande tabel feitelijk onwaar. Deze feitelijke waarheden zijn ongetwijfeld politiek zeer onwenselijk. Die politieke conclusie is waar. Daadkrachtig bestuur, nieuw elan en vooral duidelijkheid moeten tot zichtbare en feitelijke resultaten leiden en niet alleen tot mooie woorden. Wel bestaat de indruk dat AVP-regeringen meer projecten realiseren voor het Land. Dat is echter een onderzoeksonderwerp voor een volgend artikel.

Renée van Aller & John de Vries ©2012

———————————————————-

Contrived reality

Aruban politicians are not accustomed to discuss the budget deficit and the unfortunate financial situation of the country truthfully with their voters. This applies in particular to the sitting government. The sitting government always performs to the highest degree, although the opposition claims differently. So the truth remains taboo. After endless moulding of political reality, it is impossible for politicians to display factual reality honestly. Presently the Aruban government suffers a financial deficit because the opposition ‘bunglers’ left the sitting government a financial and administrative chaos. The sitting government, however, has changed track and now the future is bright and the government finances are improving daily, although these opinions are not based on facts. Following NRC-next method, political assertions are checked for factual accuracy, and subsequently get the label untrue, half true, mostly true or true.

The facts
The latest financial information from the Central Bank of Arubais dated 7^th of November 2012 (CBA, Statistical Tables Second Quarter 2012). It is known that governments often postulate an excessively optimistic economic growth and therefore count themselves affluent. This often happens during an economic recession. The result is much less revenue than planned, but too much spending relative to government income. When Aruba obtained the ‘status aparte’ from the Dutch Antilles, Aruba would never generate a government debt again, politicians claimed in 1985. According to the CBA, the Aruban government debt now totals 2,841.8 florins, (2 billion, 841 million, 8 hundred thousand florins). This is 62.2% of the gross domestic product (GDP) The GDP is the total monetary value of all final goods produced in a country and services for a specified period (usually one year). Inflation is 5.2%, the unemployment rate is 7.4%, the GDP fell by 4.9%. The government assumed an excessive economic growth that was illusory and not based on the facts. In 2009, economic growth was minus 11% in 2010 and minus 3.2% of the GDP. For 2011, a growth forecast of 9.6% was assumed, for 2012 it was assumed at 3.6%. These predictions seem farfetched, especially now that the refinery is closed. The situation of the Social Insurance Bank (SVB) is disturbing; the deficits for 2013 and 2014 are respectively -51.0 and -45.0. In 2014, the till is empty. For that reason the SVB recently met with parliament (see 24ora.com, November 7, 2012) to remedy this alarming situation. The position of the government pension fund (APFA) is not yet legally secured. The total government debt to the APFA is currently 261 million florins, an increase of 50 million florins since 2011. Since the Cabinet Mike Eman I came to power, the public debt rose by 615.7 million florins. The overview of the rise in government debt specified by government period is displayed in the next chart.

Based on these figures, it can be concluded that the claims of the government that only the previous government caused financial chaos is untrue. All governments since 1986 have contributed to the increase of the public debt. The total debt the MEP-(coalition) governments incurred amounted to 1.273.2 florins (1 billion 273 million 2 hundred thousand florins). The total debt AVP-(coalition) governments incurred amounted to 1.568.6 florins (1 billion 568 million 6 hundred thousand florins). The AVP-governments incurred 295.4 million more debt than the opposition. However, it should be noted that the remaining debt should be deducted. Unfortunately this amount could not be traced. The overconfident we-solve-all-problems caused major problems in another part of the Kingdom after recent elections.

Social dialogue and false expectations
In Aruba Caribbean version of the polder model: the social dialogue is popular. Mutual consultation is an excellent way to remedy possible antagonism and misconceptions. Apparently the opposition criticizes these social consultations. This is understandable given the existing political animosity. The Government may, for example consult employers’ organisations, trade unions, the Central Bank (CBA), the Central Bureau of Statistics (CBS) and the Chamber of Commerce about the growing number of legal and illegal aliens, public finances and employment. Consequently, possible solutions for serious problems are discussed and become acceptable. In addition, plans can be leaked to observe how they are received, especially if they are presented in a smooth and pleasant manner. These solutions must however be approved by parliament and not in social dialogue meetings. Deciding parliamentary issues in social dialogue meetings is incorrect. In so doing the government delivers an erroneous signal. The agreement with the APFA is one painful example. The necessary legislation is lacking and the unions are accomplices in an illegal agreement, which also conflicts with the Government Accounts Act. Because the government regularly withdraws money from the APFA the financial situation of the APFA deteriorated. The social dialogue should be continued but without progressive elimination of the competences of parliament.

Brisk enforcing
It is incorrect to establish a budget on desired expectations. A budget should be based on actual figures, preferably with a fixed budget. This prevents potential government squandering. On the basis of the figures in the above displayed chart, statements of the government that the public finances are increasingly prosperous and the budget deficit is considerably reduced proved to be factually untrue. These factual truths are politically undesirable. That conclusion is politically true. Decisive governance, new impetus and transparency, especially in visible and actual results and not only in a rhetoric sense, are crucial. The impression exists that AVP- governments execute more meaningful projects for the population than other governments. However this will be a research topic for another article.

Renée van Aller & John de Vries ©2012