Opinie door Sandra Korstjens

Dat we de Venezolaanse president Nicolas Maduro niet altijd even serieus moeten nemen, was al langer duidelijk. Dus toen hij vorige week aankondigde dat zijn land bereid is om 20.000 Syrische vluchtelingen op te nemen, was ik niet bepaald onder de indruk.

“Ik wil dat 20.000 Syriërs naar ons Venezolaanse vaderland komen, om dit land van vrede, Christus en Bolivar te delen, om met ons te werken en om te helpen met de ontwikkeling van dit magische land”, aldus Maduro (lees ook de column: Mango’s gooien naar de president). Dat klinkt prachtig, maar is Venezuela wel het ‘paradijs voor vluchtelingen’ dat Maduro voorspiegelt? Als je op de vlucht bent voor Assad, zou het in ieder geval een bijzondere keuze zijn, omdat Maduro nog altijd een trouwe bondgenoot is van de Syrische president.

En als je het vraagt aan de vijf miljoen Colombianen die in Venezuela wonen, krijg je vast ook geen enthousiaste reacties. Want terwijl Maduro aan de ene kant 20.000 Syrische vluchtelingen uitnodigt, heeft hij de afgelopen maand eenzelfde aantal Colombianen die in Venezuela woonden, het land juist uitgejaagd.

“Niemand kan ontkennen dat smokkelen inderdaad een probleem is in de grensstreek tussen beide landen.”

Vier weken geleden, op 19 augustus, sloot Venezuela de grensovergangen tussen de Venezolaanse staat Táchira en het aangrenzende Colombiaanse departement Norte de Santander. Drie militairen waren gewond geraakt in een vuurgevecht met Colombiaanse smokkelaars. Maduro besloot daarop dat de grens dicht moest, om de criminelen aan te pakken.

Niemand kan ontkennen dat smokkelen inderdaad een probleem is in de grensstreek tussen beide landen. Vooral voedsel en benzine zijn populaire smokkelwaar. In Venezuela worden deze producten namelijk gesubsidieerd en in buurland Colombia brengen ze veel meer op.

“De president kan alles gebruiken om de aandacht af te leiden van de rampzalige economische situatie in zijn land.” 

Maar de keuze van Maduro om juist nu de strijd tegen de smokkel aan te gaan, kan geen toeval zijn. In december zijn er parlementsverkiezingen en de president kan alles gebruiken om de aandacht af te leiden van de rampzalige economische situatie in zijn land. Bovendien levert het hem de zondebok op die hij nodig heeft: de Colombianen. Hij suggereert dat zij door het smokkelen verantwoordelijk zijn voor het enorme voedseltekort in Venezuela. Dat Venezolaanse militairen aan de grens er ook goed aan verdienen, dat vermeldt hij natuurlijk niet.

“De spanning tussen beide landen loopt steeds verder op.”

Intussen zijn er, volgens cijfers van de Verenigde Naties, na het sluiten van de grensovergangen, bijna 1500 ‘illegale’ Colombianen het land uitgezet. Hun huizen en bezittingen werden verwoest. Nog eens 18.600 andere Colombianen vluchtten daarom op eigen initiatief weg uit Venezuela, uit angst dat hen hetzelfde lot wacht. De Colombiaanse grensstad Cúcuta wordt overspoeld door vluchtelingen en de Colombiaanse regering spreekt al over een humanitaire crisis.

De spanning tussen beide landen loopt steeds verder op. Afgelopen weekend zouden Venezolaanse militaire vliegtuigen tot twee keer toe het Colombiaanse luchtruim hebben geschonden. En bijna de helft van de Colombianen vreest inmiddels voor een oorlog met het buurland.

Maar nee, Syriërs: kom vooral naar het ‘magische land’ Venezuela voor een betere toekomst.

Sandra Korstjens is correspondent voor RTL Nieuws in Latijns-Amerika

Bron: RTL