WILLEMSTAD — In drie jaar tijd hebben dieven diverse spullen uit het Sentro di Bario Bonam meegenomen. Ze hebben al een keer een ijskast buitgemaakt en vorige week zijn dieven via het dak binnengedrongen en namen de computer en print- en kopieermachine mee.
Geld om de gestolen goederen te vervangen heeft het wijkbestuur niet. “Alles wat je wilt doen kost geld, maar we hebben geen geld”, zegt voorzitter Ronald Statia.
“Zonder computer en kopieermachine kunnen we niet werken. Dat betekent dat ik bedelbrieven naar organisaties moet gaan versturen. Heel duur zal het niet uitvallen. Misschien zo’n 1000 gulden. Het buurtcentrum heeft geen vast inkomen. Door het centrum te verhuren voor recepties, feesten en andere activiteiten krijgen we geld binnen. Het is geen vetpot. Voor 350 gulden krijg je het buurtcentrum inclusief stoelen, tafels, gebruik van de koelkast, vriezer en gasfornuis. We kunnen niet veel vragen.
Het zijn niet de rijksten die van het buurtcentrum gebruikmaken. De beter gesitueerden komen niet”, aldus Statia. Van Sefba, het overkoepelend orgaan van wijkcentra op Curaçao, krijgt Bonam een maandelijkse vergoeding van 500 gulden voor water en elektriciteit. De telefoonvergoeding bedraagt 200 gulden.
Verder betaalt Sefba een conciërge, werkster, secretaresse en een activiteitenbegeleider. Van die vier functies is er momenteel maar één ingevuld, die van conciërge. Hij maakt sinds kort ook schoon. Tegen een extra vergoeding die het bestuur uit eigen zak betaalt.
“De overheid zegt dat buurtwerk heel belangrijk voor hen is, maar dat zie ik niet terug in de centen die ze erin stoppen”, zegt Statia, die ooit directeur was van het Rooms-Katholiek Centraal Schoolbestuur (RKCS).
Door bedelbrieven te versturen kunnen er soms dingen gedaan worden. Ook zoekt het bestuur naar alternatieve mankracht door jongens van de reclassering klusjes te laten opknappen.
“Drie jaar geleden is het buurtcentrum geschilderd door cliënten van de reclassering. Hun taakstraf vulden ze op deze manier in. Sommigen waren goed, anderen waren nèkdo.
We hebben al lange tijd niet meer van zulke klanten gehad. De tuin moet een keer goed schoongemaakt worden. Ik heb laatst gevraagd of ik weer een ‘boef’ mag, maar de reclassering heeft niet geantwoord.
We proberen jongens uit de buurt die een taakstraf hebben te krijgen, zodat ze liefde voor het buurtcentrum krijgen en geen rottigheid bij het buurtcentrum uithalen”, vertelt Statia.
Bonam is verdeeld in P’ariba en P’abou misa. De kerk verdeelt de wijk in lage inkomens versus middenklasse. De middenklasse komt in het algemeen niet naar het Sentro di Bario, zegt Statia.
Dikke mensen
Ze proberen elk jaar een paar punten uit de algemene statuten uit te lichten. Buurtcentra zijn er voor het bevorderen van het geestelijk, maatschappelijk en fysiek welzijn van de bevolking. Zelf heeft het bestuur van Bonam twee doelstellingen hoog op de agenda gezet.
“Het is opvallend hoeveel mensen met overgewicht in de wijk wonen. Aan het eind van het vakantieplan kwamen de leidsters in het kantoor praten. Een van hen vroeg of ik een andere stoel had, omdat ze niet in deze paste. Alle leidsters hadden flink wat overgewicht.
In het verleden hebben we met iemand van GGD gesproken over deze problematiek. Er zouden wandelroutes worden aangelegd om bewegen te bevorderen. Dit plan is toen afgeketst. Er moet iets aan de infrastructuur worden gedaan. In mei organiseerden we het project ‘Ban traha riba nos salú’.
In groepsverband konden buurtbewoners wandelingen maken en gymnastiekoefeningen doen. De belangstelling was echter niet groot. We hadden slechts zes inschrijvingen. Dat was de moeite niet waard. Dit project moeten we anders gaan opzetten”, zegt Statia.
Wel wordt er wekelijks zumba in het buurtcentrum gegeven. Voor 20 gulden kun je een maand lang meedoen. Veel mensen komen daarop af. “Maar voor een moeder met twee dikke kinderen wordt 60 gulden per maand toch wel veel geld”, zegt Statia.
Ook kunnen mensen voor danslessen in het Sentro di Bario Bonam terecht. Dansstijlen zoals mazurka, wals en bachata worden onderwezen. “Veel mensen willen leren hoe ze mooi kunnen dansen.
De deelnemers zijn tieners tot gepensioneerden”, aldus Statia. “We willen dat mensen hier graag komen. Waar we nu tegenaan hikken is het aanstellen van een activiteitenbegeleider die de jongeren bezighoudt.
We hebben het een tijd geleden bij Fesebako aangekaart. Een tijd terug hebben we er een gehad, maar die ging weg. Op dit moment is er niemand. Ik zou graag willen dat er iedere dag activiteiten zijn.”
Een andere doelstelling is familiebanden te versterken, met name de band tussen vaders en hun kinderen. “Ik wil een familiedag met een grote barbecue organiseren. Kinderen komen er slechts in als ze hun vader meenemen. Zonder vader kom je er niet in.
Jongeren gaan het slechte pad op, omdat ze geen vaderfiguur kennen. Vooral aan de P’ariba kant zijn er veel inbraken. Die jongens zien mannen alleen maar marihuana verkopen of met pistolen spelen.
Ik durf geen cijfers over het aantal vaderloze gezinnen te geven. Maar om een familiedag te organiseren heb je geld nodig. We hebben geen geld. Iedereen zegt dat ik gek ben”, zegt Statia.
Bestuursleden gezocht
Het bestuur van Sentro di Bario is onderbezet. In plaats van zeven leden telt het bestuur slechts vier personen. Zelf denkt Statia eraan om over twee jaar te stoppen. “
Als ik zevenig word, doe ik het niet meer. Het leven kent fases. In de eerste fase leer je hard, in de tweede fase werk je hard, in de derde fase doe je leuke dingen en daarna komt er een tijd om onder de boom te zitten koffie en whisky drinken totdat er een eind aan je leven komt.”
Bron: Amigoe
