Door Edwin Timmer
De Arubaanse minister Paul Croes wordt verdacht van het aannemen van steekpenningen voor het verstrekken van werkvergunningen. Vanmorgen zijn op Aruba op dertien plekken invallen gedaan om meer bewijs te verzamelen voor het gesjoemel van de bewindsman uit het kabinet van Mike Eman.
Volgens het Openbaar Ministerie op Aruba zouden Croes en enkele medewerkers van zijn departement van Sociale zaken, Jeugd en Arbeid zich laten betalen met giften die ze vervolgens witwassen. Alles draait om de verstrekking van de zogenaamde ontheffing van de arbeidsmarkttoets. Buitenlanders die smeergeld betalen komen dankzij die ontheffing snel aan de bak op het eiland.
Croes is niet gearresteerd, wel verhoord. ,,De minister is een verdachte net als enkele medewerkers’’, stelt het Openbaar Ministerie vanmorgen dat samen met het Recherche Samenwerkingsteam en het Korps Politie Aruba het onderzoek uitvoert. Inmiddels zijn diverse administraties en gegevensdragers in beslag genomen.
Anderhalf jaar geleden publiceerde De Telegraaf al de beschuldiging aan het adres van Croes dat hij buitenlandse werkzoekenden zou afpersen. Getuigen stelden tegen deze krant dat medewerkers van de AVP-minister om duizend dollar hadden gevraagd. Bij wie betaalt, verloopt de ‘aanvraag veel sneller’. Croes verstrekte zelfs werkvergunningen voor baantjes in een lokale bar die allang bleek te zijn gesloten.
,,Dit is slechts het puntje van de ijsberg’’, zegt oppositieleider Evelyn Wever-Croes van de partij MEP in een reactie. ,,Vanuit de oppositie hebben wij deze praktijken al vele malen aangekaart. Het is goed te merken dat het Openbaar Ministerie dit serieus neemt. Maar er zijn nog veel meer corruptiepraktijken binnen het kabinet Eman.’’
Bron: Telegraaf
De praktijk leerde dat al decennia lang gerommeld wordt met vergunningen tot verblijf. Vooral voor de verkiezingen kon een levendige handel ontstaan. Meestal legde af en toe een ambtenaar hiervoor het loodje. Met name als hij/zij dacht onaantastbaar te zijn geworden en in de gunst van de bewindspersoon te staan. Of als hij/zij te opvallend voor eigen rekening werkte of uit de school klapte. De bewindspersoon profiteerde meestal ook van deze praktijken. Dit is de eerste keer dat een bewindspersoon hiervoor is gehoord en dat het kennelijk mis is gegaan op de directie Arbeid en Onderzoek. De vraag is of de rest van de regering niets wist. Meestal werd de DOOV of de rechtsopvolgers van deze dienst hierop aangekeken en vielen daar de slachtoffers. Renée van Aller&John de Vries