CARACAS – De oppositie zou zondag in de parlementsverkiezingen in Venezuela voor het eerst sinds tijden een meerderheid kunnen halen. Het olierijke socialistische land staat er rampzalig voor en wordt al ‘mislukte staat’ gedoopt.
De met moeite gesmede oppositiecoalitie MUD (Tafel voor Democratische Eenheid) lijkt het alternatief.
President Nicolás Maduro is ook weinig hoopvol over de stemmen die zijn socialistische partij (PSUV) zou binnenhalen. Hij heeft extra geld laten drukken en maximumprijzen en hogere lonen afgekondigd. Maar in een land waar de inflatie circa 185 procent bedraagt, is het loon zo verdampt. Bovendien zijn er schrijnende tekorten. In Venezuela, waar grotere olievoorraden dan in Saudi-Arabië liggen, is bijna niet aan onder meer toiletpapier, zeep, meel of medicamenten te komen.
Maduro wil van geen wijken weten. Hij beschouwt zich als erfgenaam van de revolutie van zijn voorganger, de flamboyante linkse populist Hugo Chávez die in 2013 overleed. Maduro dreigde van de week met “een burger-militaire coalitie” verder te regeren als de oppositie wint.
Dat zou voor het eerst zijn sinds Chávez in 1999 een “Bolivariaanse revolutie” startte. Chávez smeet met oliedollars. Het land slaagde er door wanbeleid niet in een economie naast de oliesector van de grond te krijgen. De oliesector zelf wordt ondertussen ‘leeggezogen’ door de corrupte overheid, aldus critici van Chávez’ revolutie. En lage olieprijzen betekenen nog meer problemen voor de regering.
Volgens het IMF dreigt de economie dit jaar met 10 procent te krimpen, een triest wereldrecord. Veel aanhangers van Chávez konden hem nog wel voor misstanden vergeven, maar “Maduro is Chávez niet” klagen ze nu. Onder Maduro is ook de criminaliteit schrikbarend gegroeid. En geregeld wordt een link gelegd tussen figuren van het regime en drugsbendes. In 2014 werden er 25.000 moorden gepleegd, ook een triest dieptepunt.
Als Maduro’s partij toch wint, dan begint hij naar eigen zeggen 7 december “de revolutie te radicaliseren”. Het is niet duidelijk wat hij bedoelt, maar het is vrijwel zeker dat de uitslagen dagen op zich laten wachten in het ingewikkelde kiesstelsel. De oppositie zou met een kleine meerderheid in het 167 zetels tellende parlement Maduro dwars kunnen zitten, maar om een ander beleid af te dwingen, zijn een grote overwinning en circa negentig zetels nodig.
De ineenstorting van dit socialistisch experiment is geen ‘ver-van-ons-bed-show’. Slechts 60 kilometer zee ligt tussen Venezuela en Willemstad (Curaçao). Om de aandacht van de problemen af te leiden, zocht Maduro recent al ruzie met de buurlanden Colombia en Guyana.
Bron: Telegraaf