In de Dos Santos affaire, waar Wiels in deze kwestie naar verwijst, heeft zijn partijgenoot, minister van Justitie Elmer ‘Kadè’ Wilsoe een precedent geschapen door zijn eigen procureur-generaal (PG) te overrulen, middels een brief naar de minister van Buitenlandse Zaken Clinton in Washington.
De boodschap: mocht de PG van Curaçao het ooit in zijn hoofd halen om in de zaak tegen Dos Santos nog een keer een beslaglegging te willen doen, dan kan dit alleen gebeuren na schriftelijke toestemming van Elmer ‘Kadè’ Wilsoe.
En Willemse kan dan reportages gaan maken in Bon Futuro, het correctiecentrum in Koraal Specht. Wilsoe is daar ook de baas, dus zijn de lijntjes meteen makkelijk kort. Er schijnt nu naast de barakken voor illegalen ook een speciale sectie voor journalisten te worden opgezet.
De 80/20 regeling is hier niet van toepassing, want het 20 procents-percentage mag meteen met het vliegtuig terug naar Nederland. Het is dus even de vraag waar Willemse bijhoort. Helmin Wiels heeft het onderscheid tussen Yu di Kòrsou en vreemdeling nu weer aardig vertroebeld door de hoofdredacteur ‘makamba’ te noemen.
Deze week nog wist hij te melden dat hij uit de school zal klappen na het overleg van de commissie ‘stiekum’ om het publiek te vertellen wie van de PAR geïnfiltreerd heeft om de vermeende bagger over deze regering naar buiten te brengen. Met andere woorden: de politieke carriere van Wiels is geplaveid met onthullingen en geheime documenten. Dat Willemse hem in zijn spoor volgt, kan Wiels toch onmogelijk uit balans hebben gebracht?
Hoe het ook zij, het is voor ons allemaal en zeker voor Helmin Wiels te hopen dat het Antilliaans Dagblad zijn ontboezemingen nu en in de toekomst ook gaat publiceren. Na Wiels’ woorden is de pers op Curaçao wellicht wat voorzichtiger geworden……
Je ziet het aan deze column, morgen te lezen in de Ultimo Noticia…..;-)))