Hans Marijnissen
Nederland werkt aan een miljoenenfonds voor Sint-Maarten van waaruit de wederopbouw van dit eiland kan worden gefinancierd. Het fonds verstrekt leningen onder zeer strikte voorwaarden, zodat Nederland zeggenschap krijgt over die opbouw en ook de geldstroom controleert.
Naar verwachting wordt het fonds gevuld met 260 miljoen euro, twee keer zo veel als na orkaan Luis in 1995. De rijksministerraad, waarin ook de andere landen van het koninkrijk zijn vertegenwoordigd, zal de komende weken het definitieve bedrag vaststellen, aldus bronnen op Sint-Maarten en in Den Haag. De Tweede Kamer debatteert donderdag over de afwikkeling van de schade.
Controle
Met het fonds komt het wederopbouwgeld niet in handen van de overheid van Sint-Maarten, maar wordt het gecontroleerd door een nieuw op te richten orgaan onder gezag van Nederland. Dat fonds stelt hoge eisen aan organisaties of personen die om een lening verzoeken. Zo bepaalt Nederland welke plannen voor financiering in aanmerking komen en op welke locaties deze worden gerealiseerd. Ook kan het fonds de antecedenten nagaan van de aanvragers en eisen stellen aan de transparantie voor de organisatie, zodat fraude en corruptie worden bestreden. Voor een deel zal het fonds ‘revolverend’ worden: rente die betaald wordt, gaat terug in de pot.
Nederland bepaalt welke plannen voor financiering in aanmerking komen en op welke locaties deze worden gerealiseerd
Met zo’n fonds probeert het kabinet uit de impasse rond Sint-Maarten te komen. Omdat de schade na orkaan Irma zo enorm is, het humanitaire leed zo groot en het bestuur op het eiland zo zwak, klinkt de roep om ingrijpen door Nederland. Het nu nog autonome Sint-Maarten zou onder curatele moeten komen, en Nederland moet dan tijdelijk het bestuur overnemen.
Kosten
Juridisch kan dat ook. In artikel 43 van het statuut waarin de spelregels voor het koninkrijk zijn beschreven, staat dat bij ‘ondeugdelijk bestuur’, de andere landen mogen ingrijpen. Maar politiek is dit niet haalbaar. In de Tweede Kamer is geen meerderheid voor ingrijpen, en directe verantwoordelijkheid voor het eiland kan ook betekenen dat Nederland tekent voor álle kosten van de wederopbouw. Daar wil het kabinet de handen niet aan branden. Daarnaast verslechtert door actief ingrijpen de relatie tussen Nederland en Sint-Maarten, en dat kan jaren de samenwerking frustreren.
Maar Nederland wil ook niet al te gemakkelijk geld naar Sint-Maarten overboeken. Op het eiland tiert de corruptie welig, en de onderwereld is er vermengd met de (politieke) bovenwereld. Een fonds is in deze kwestie de oplossing. Nederland ‘bestuurt’ de wederopbouw zo niet, is de gedachte, maar ‘stuurt’ wel.
Bron: Trouw
Gelukkig maar. Geef de SXM politici de hele hap, en “het” is binnen no time vervlogen.
De mensen zelf op Sint Maarten willen niet dat geld aan Marlin en kornuiten wordt gegeven. Xavier is een Quincy Gario 2 die geen enkel idee heeft wat er gebeurt.
Trouwens de MFK, KFO en PS mensen zijn ook opvallend still en doen niets om hun Eigen mensen te helpen!
Prima intiatief om op deze manier de controle te behouden, de corrupte overheid maar ook wereldvreemde weldoeners zoals genoemd #Xavier moeten zeker niet de gelegenheid krijgen om met het in Nederland zuurverdiende geld te gaan strooien of hun zakken te vullen. En laat ze maar zwetsen over kolonialisme. Er is op dit eiland de afgelopen jaren enorm veel verdiend, maar dat geld zou nu plots zoek zijn? Kwestie van goed zoeken toch.
@ Xavier,
Met zoveel corruptie op St Maarten is het gewoon noodzakelijk dat het geld uit handen van de politici wordt gehouden. Zij zouden in staat zijn bevriende bedrijven immense orders te geven, het geld over te boeken, terwijl daar totaal geen prestatie tegenover komt te staan.
Ook hier op Curacao kennen we al dit soort constructies, men jat dat het een lieve lust is. Daarmee help je de bevolking niet, want zij zouden geen cent zien van het geld voor de wederopbouw. Het is dus zeer goed dat Nederland nu eindelijk beseft dat ze dit zelf in handen moeten nemen. De betrokken ambtenaren hebben geen binding met St Maarten, zijn daardoor minder chanteerbaar en de kans dat het geld dus wel op de goede plaats terecht komt wordt dus vele malen groter.
Nu alleen maar hopen dat men niet om papiertjes gaat vragen die allemaal zijn vernietigd tijdens de orkaan.
Een duidelijk geval van neo-kolonialisme, geef die mensen dat geld gewoon. Zij weten tenslotte het beste hoe en waar het uitgegeven moet worden. En om daarnaast al meteen een limiet van 260 miljoen in te bouwen is belachelijk voor een land waar het geld tegen de plinten omhoog klotst (ik ben de reactie van de heer Klaver even voor)
“Het fonds komt het wederopbouwgeld niet in handen van de overheid van Sint-Maarten, maar wordt het gecontroleerd door een nieuw op te richten orgaan onder gezag van Nederland”. Goedzo!
Echter, het lijkt erop dat dit fonds een soort ‘nieuwe’ SONA St. Maarten tot stand brengt. Hopelijk is er geleerd van het verleden ook ten aanzien van de inrichting van SONA.
Met de oprichting van SONA in 2004 door Nederland en de toenmalige Nederlandse Antillen is invulling gegeven aan de kern van de adviezen van de werkgroep-Wijers uit 2002; namelijk, om de selectie en begeleiding van projecten op afstand van de politiek te plaatsen. Door deze afstand kan de effectiviteit van de samenwerking gemaximaliseerd worden en kan de bureaucratie en rechtstreekse bemoeienis van de politiek worden geminimaliseerd. Nederland keerde de samenwerkingsgelden uit op basis van een beheersovereenkomst met SONA. De toenmalige Nederlandse Antillen konden projectvoorstellen indienen die door de Uitvoeringsorganisatie SONA (USONA) beoordeeld en al dan niet gehonoreerd werden. Tot en met 2012 heeft Nederland geld naar SONA gestort. In totaal heeft Nederland ANG 101,8 miljoen (ca. € 51 miljoen) overgemaakt aan SONA, dat ten goede aan Sint Maarten is gekomen. Eind 2014 zijn de samenwerkingsprogramma’s afgesloten.
Een heel goede benadering van Nederland. Met de zelfverrijkingsmentaliteit van politici en zijn omringde kenissen, is geld beheer en welvaart creatie voor de bevolking, zeker niet de sterkste punt van Sint Maarten. Dat bewijst maar weer het recente fraude schandaal met opgeschroefde fakturen richting de haven in het onderzoek Emerald.