BENTELO/WILLEMSTAD – Ilse en Roelof Visscher – groot geworden met hun wijngaard Hof van Twente in Bentelo – kunnen er met hun pet niet bij. Ze worden na twee jaar de dupe van een ‘vergissing’ van de grondeigenaren op Curaçao.
Die hebben de ontwikkeling van de 4 hectare grote winery niet goed en niet tijdig doorgenomen met de luchthavenautoriteiten. Die zeggen nu dat de wijnranken een gevaar zijn voor het vliegverkeer. De druiven trekken vogels aan, met een risico op botsingen (birdstrikes). De familie Visscher, die de grond pacht, moet vertrekken.
16.000 flessen in rook op
Daarmee zijn alle investeringen van de afgelopen twee jaar weggegooid geld; geld voor een verhuizing is er niet meer. En niemand springt bij. Ze proberen nu op het eiland te redden wat er te redden valt.Ilse: “Ik heb eigenlijk niet veel hoop meer, maar we grijpen elke strohalm aan. We zoeken nu naar nieuwe investeerders en hulp om onze oogst nog te redden. Want de druiven hangen er fantastisch bij en moeten nu heel snel geplukt worden. Gebeurt dat niet, dan gaat inderdaad 16.000 flessen prachtwijn in rook op. Dan is dat geld ook weg. En dan is het sowieso einde verhaal. Dan moet de stekker er uit.”
Geen gevaar voor Bentelo
Hun wijnplantage in Twente loopt geen gevaar. Daar hebben ze wel voor gezorgd. Maar ze hadden het zich zo anders voorgesteld toen ze door de grondeigenaren op Curaçao (Hato Holding) werden benaderd. Hun expertise als succesvolle Nederlandse wijnboer had zich internationaal rondgepraat. Met een relatief geringe investering konden ze bij de luchthaven van Willemstad een nieuw wijnbouwbedrijf beginnen.
Misschien zijn we wel naïef geweest in de manier waarop de zaken daar worden geregeld
Droom
Voor Roelof kwam een droom uit. “Toen wij in 2000 in Bentelo begonnen wist ik al dat we ook in het buitenland ooit iets op poten zouden zetten.” Hij had al een internationale agrarische opleiding gevolgd. Ze trokken er drie jaar voor uit om te onderzoeken of het kon. Nadat ze daar een volmondig ‘ja’ op vonden, zijn ze keihard aan de slag gegaan. Roelof en Ilse zijn de afgelopen twee jaar veelvuldig op en neer gereisd om de vinger aan de pols te houden. Roelofs’ zus Hermien en haar man werden aangesteld als locatiemanagers voor de wijngaard en de bijbehorende bed & breakfast. Het zag er geweldig uit. Tot…
Naïef
Ilse: “Mensen zeggen nu wel: zijn jullie niet wat te naïef geweest? Ja, dat vragen wij ons nu ook af. Niet als het gaat om de haalbaarheid van een wijnplantage daar. Dat blijkt ook als je kijkt wat er nu staat. Het was wildernis. En nu staat er een volwaardig wijnbedrijf en is er een prachtoogst. Maar misschien zijn we wel naïef geweest in de manier waarop de zaken daar worden geregeld, op de typisch Nederlandse manier. Toen de problemen zich aandienden, zijn we blijven praten; we vertrouwden erop dat er een oplossing zou komen. Maar we hadden veel eerder een deadline moet stellen. Echt veel eerder. Nu staat het water ons aan de lippen. Het besluit dat we daar moeten verhuizen lijkt onomkeerbaar.”
Roelof: “Vooraf hebben we alle scenario’s echt goed bekeken: wat kan er fout gaan? Maar met de optie dat de grondeigenaren de zaken niet goed hebben geregeld hadden we geen rekening gehouden.”
Schadeclaim
De familie Visscher wil wel verhuizen met het bedrijf, maar verwacht dan dat de luchthaven meebetaalt, net als de holding waarvan zij de grond pachten en die hen naar het eiland lokte. Maar die geven niet thuis. Mocht het avontuur een dezer dagen met een doffe dreun stranden, wordt een schadeclaim niet uitgesloten. “Maar wat koop je voor jaren procederen?”
Impuls
Vrijdag gaf de familie Visscher op het eiland een persconferentie over de aanstaande sluiting, die daar insloeg als een bom. Politici stellen nu vragen aan de minister. Het wijnhuis zou een grote impuls zijn voor het toeristisch klimaat. De familie gaf opening van zaken en rekende onder meer af met beweringen, dat ze maar voor een paar jaar toestemming hadden. Ze toonden huurcontracten voor zeker 30 jaar. “Want je plant een wijngaard altijd voor 20, 30 jaar. Niet voor twee.”
Ook de bewering dat de vogels een gevaar zijn voor de luchtvaart, weerlegden ze met een rapport van een groep externe deskundigen. De botsingen tussen vliegtuigen en vogels zouden geen ‘onbeheersbaar risico zijn’. Bovendien: voor de plantage nestelden daar sowieso al vele vogels.
Ilse: “Na die persconferentie kregen we enorm veel steun en bijval. Er dienen zich allerlei mensen aan die ons willen helpen met de oogst. Maar of die steun die nu op gang komt genoeg is, en op tijd…?”
Bron: Tubantia
Beste Abraham Mossel, ik ben zeker geen Schotte aanhanger, maar denk ook niet dat hij de boosdoener is van alle kwaad op het eiland. Feit is dat de huidige politiek heeft gefaald. Dat Schotte populair is gebleven is mede te danken aan de huidige regering. PAIS, PS, NVP en nu zelfs PAR hebben zichzelf een brevet van onvermogen uitgereikt. De vinger wijst in hun richting.
Nu het volgende slachtoffer afwachten dat, door Curaçaose overheid, naar Curaçao gelokt wordt om te investeren.
Dit hele zaakje STINKT!
Als ik zo naar de foto kijk dan is het meer dan duidelijk dat men nooit een ”vergunning” hiervoor had moeten geven. Die wijngaard staat bijna midden op het vliegveld. Zie ik ook een illegale weggetje tussen de bosjes naar de het vliegveld waar strafbare dingen gedaan kunnen worden? Waarom is dat weggetje aangelegd eigenlijk? Huh?
Kielhalen dus die Hato lui voor hun leugens en gekonkel.
Of heeft de politiek misschien alweer z’n tien vingertjes in de pap?
Deze blunder lijkt meer op een bewuste vergissing.
Kijk naar de zaken mbt Schotte. duren jaren..
Ik vind het ook vreemd dat men zijn gelijk niet bij de rechter probeert te halen. Ik snap ook niet meer. Hogere logica.
Daar zijn Schotte en zijn advocaten het niet mee eens
Ik kan het niet helemaal volgen, we zoeken nu inversteerders om te plukken. anders is die oost ook weg?. Hebben jullie dan niet geregeld dat je je oost kan plukken. het lijkt mij een paard achter de wagen bedrijf/s/voering. Of is er ene Gerrit de Raaf directeur geweest en er voor gezorgt dat er de stekker er uit kan worden getrokken nu hij zelf niet kan mee delen, het is een groot raadsel daar op die plantage.
Waarom wordt dit niet gewoon voor een kort geding rechter gebracht, in plaats van dit “trial by media” proces? Je kunt veel zeggen van Curacao, maar er is nog steeds een onafhankelijke rechter.