Willemstad – ,,De interim-regering Betrian heeft de grote inkomsten van de Refinería di Kòrsou (RdK) ontdekt en zoekt nu naar manieren om deze inkomsten te pakken te krijgen en bewandelt daarbij de herintroductie van het slechte management uit het verleden bij de BOO en de RdK.”

,,Nu er elke maand grote sommen geld terechtkomen in de RdK-kas is het interim-kabinet, ondersteund door het blok van 11 met aan het hoofd Wiels, als een stel kaaimannen aan de riviermonding, en doet alles om te voorkomen dat RdK op een nette en transparante manier zakendoet voor inkomsten ten behoeve van het welzijn van het eiland en het volk.”

Dat zijn de uitspraken van fractieleider van MFK in de Staten Gerrit Schotte naar aanleiding van de recente gebeurtenissen met betrekking tot RdK, PdVSA en BOO.

,,In de laatste 23 maanden van het kabinet Schotte is er orde geschapen bij RdK, waarbij er wordt geïnvesteerd en er nieuwe inkomsten in de kas van RdK terechtkomen en er verantwoordelijkheid wordt genomen voor verplichtingen als verbetering van het milieu, processen en de dialoog terug te brengen tussen RdK en PdVSA. Ook het herstel van de levering van producten van de BOO aan PdVSA voor de garantie van een efficiënte en betere operatie.”

Schotte rekent aan de hand van een officiële brief van Rudolph Garmes, gedateerd 27 juli 2012, uit wat de inkomsten zijn voor het eiland vanuit de raffinaderij.
De brief van Garmes was geadresseerd aan Schotte in zijn hoedanigheid van minister-president en staat op briefpapier met het logo van de Refinería di Kòrsou nv.
In de brief wordt een overzicht gegeven van de lease agreement, de inkomsten van de huurovereenkomst met RdK en PdVSA waarbij een huurbedrag van 20 miljoen dollar per jaar wordt genoemd dat in gelijke delen van 1.666.666,67 dollar moet worden betaald voor elke 5de van de maand en waarop geen jaarlijkse indexering wordt geheven.

Dit vaste bedrag is geldig tot het einde van het huurcontract in 2019, zo stelt de brief van Garmes.
Behalve dit huurbedrag wordt ook een zogenaamde Take or Pay Agreement genoemd (TOP), die volgens online woordenboeken wordt gedefinieerd als een contractuele overeenkomst waarbij een partij akkoord gaat om een specifiek aantal goederen of diensten van een ander te kopen, of de equivalente kosten te betalen, ook al zijn de producten of diensten niet nodig.

Dit soort contracten wordt frequent ingezet door utilitybedrijven op het gebied van elektriciteit, die deze contracten gebruiken als waarborg voor leningen om fabrieken voor het opwekken van elektriciteit te bouwen.
Volgens de brief van Garmes varieert het bedrag in deze overeenkomst jaarlijks. 7
0 Procent van het bedrag is vast en 30 procent kan volgens een bepaalde verdeling geïndexeerd worden.
In de brief is een tabel bijgevoegd met de jaarlijks betaalde bedragen variërend van ruim 40 miljoen dollar in 2005 tot ruim 43 miljoen dollar in 2012.
Volgens Schotte is er vanaf 2003 tot oktober 2010 door het voormalige BOO-management, dat bestond uit Mitsubishi, Marubeni en Aqualectra, meer dan 270 miljoen dollar aan inkomsten verdwenen die geïnvesteerd hadden moeten worden in onderhoud van de fabriek maar dat niet is gedaan.

,,Wij erfden als kabinet Schotte in oktober 2010 een raffinaderij die compleet plat lag door zeven jaar aan achterstallig onderhoud. In minder dan een maand hebben we de raffinaderij weer op poten gezet en nu heeft RdK, dankzij de eerste 12 maanden van het kabinet Schotte, meer inkomsten onder controle, wat neer komt op 3,6 miljoen dollar per maand, een totaal van 345 miljoen dollar voor de komende 96 maanden.
Wat direct in de RdK-kas terechtkomt met de verantwoordelijkheid om te investeren in de BOO-fabriek om het contract met PdVSA te garanderen”

, aldus Schotte.
De door Schotte genoemde periode van 96 maanden komt neer op een totaal van 8 jaar, een aantal dat onder het huidige contract met PDVSA niet wordt gehaald, aangezien het contract in 2019 verloopt.