Verkiezingen in Venezuela | Marjolein van de Water – Volkskrant
Reportage – Wie geld heeft, waagt zich niet in metro of bus en gaat zelfs overdag niet over straat. Door de lage olieprijs zit Venezuela in nood. Voor het eerst heeft het volk het gehad met de revolutie.
‘Er moet iets veranderen’, zegt Gloriela Guevara (44). ‘Venezuela gaat helemaal kapot.’ Guevara is eigenaresse van een slagerij. Tot voor kort had ze ook een bakkerij maar die heeft ze moeten sluiten. ‘Het meel was niet meer te krijgen in de winkels’, vertelt ze. ‘De prijzen op de zwarte markt waren onbetaalbaar.’
Guevara denkt erover ook haar slagerij te sluiten. ‘De regering bepaalt de prijs van vlees’, legt ze uit. ‘Maar als ik die prijs hanteer, draai ik verlies.’ De regering treedt hard op tegen ondernemers die zich niet aan de regels houden. ‘Een bevriende slager is in de gevangenis beland omdat hij zijn vlees te duur verkocht’, vertelt Guevara.
Olievoorraad
Een voorzichtig begin van een nieuw tijdperk, zo klinkt het hoopvol in de straten
Voor het eerst in zeventien jaar heeft een groot deel van de Venezolanen het gehad met de socialistische revolutie. In het sterk gepolariseerde land klagen arm en rijk eensgezind over de gierende inflatie, de schaarste, de ellenlange rijen en de gewelddadige criminaliteit die Venezuela tot een van de gevaarlijkste landen ter wereld maakt.
De Venezolanen gaan zondag naar de stembus om een nieuw parlement te kiezen. Volgens de peilingen behalen de oppositiepartijen, die zich ondanks hun onderlinge verdeeldheid als één blok presenteren, een meerderheid. Het zou het eerste scheurtje betekenen in de betonnen machtsmuur van de socialisten. Een voorzichtig begin van een nieuw tijdperk, zo klinkt het hoopvol in de straten.
Lange tijd ging het Venezuela economisch voor de wind. Met een van de grootste olievoorraden ter wereld stroomden de dollars binnen. Oud-president Hugo Chávez, in 1998 voor het eerst gekozen, gebruikte het geld om armoede en ongelijkheid te bestrijden. Er kwamen buurtklinieken met Cubaanse dokters, analfabetisme is praktisch uitgeroeid en dankzij gaarkeukens en eetbonnen kwam niemand om van de honger.
In de supermarkt gaan wachtenden met elkaar op de vuist in een poging wc-papier te bemachtigen
Na Chávez’ dood in 2013 kozen de Venezolanen Nicolás Maduro tot president, door Chávez zelf als zijn opvolger aangewezen. Toen ging het snel bergafwaarts. Maduro mist het charisma van zijn voorganger, heeft moeite regeringspartij PSUV bij elkaar te houden en tot overmaat van ramp zijn de olieprijzen drastisch gedaald.
De regering heeft een volledige controle op de verkoop van buitenlandse valuta. De dollarkoers is vastgesteld op 6,3 bolivares. Maar door het gebrek aan exportinkomsten heeft de regering steeds minder valuta te koop. Op de zwarte markt kost 1 dollar nu 900 bolivares. De binnenlandse productie is ingestort, de inflatie bereikt dit jaar volgens economen 200 procent en de schaarste is met de dag nijpender.
Het leidt tot chaotische omstandigheden. In de supermarkt gaan wachtenden met elkaar op de vuist in een poging wc-papier te bemachtigen, voor pinautomaten staan lange rijen. Om rellen te voorkomen, mogen Venezolanen alleen nog op vertoon van hun identiteitsbewijs boodschappen doen. ‘Het is altijd maar afwachten wat je aantreft’, zegt Adolfo Ospino (52). ‘Vorige week had ik geluk, toen was er zeep en kip.’
Socialisme
De rijken en middenklassers waren al langer klaar met de Chavistas, maar nu is ook de steun onder de armen afgebrokkeld
Ospino woont in Santa Cruz, een van de vele sloppenwijken in de hoofdstad Caracas. Uit de boven op elkaar gebouwde krotten klinkt luide reggaeton muziek. Het afval ligt metershoog op straat, kakkerlakken krioelen tussen opengereten vuilniszakken. ‘Dit was altijd een Chavista bolwerk’, aldus de koelkastreparateur. ‘Maar ik denk dat nu ook hier de oppositie gaat winnen.’
De rijken en middenklassers waren al langer klaar met de Chavistas, maar nu is ook de steun onder de armen afgebrokkeld. Uit een vorige maand gepubliceerd onderzoek van drie Venezolaanse universiteiten blijkt dat 73 procent van de bevolking in armoede leeft, twee jaar geleden was dat nog maar 27 procent. ‘Chávez heeft goede dingen gedaan’, vindt Ospino. ‘Maar het is over. Het socialisme is definitief mislukt.’
In de steden heerst angst. Wie geld heeft, waagt zich niet in metro of bus en gaat zelfs overdag niet lopend over straat. Venezolanen zijn doodsbang ontvoerd te worden; gewapende roofovervallen zijn aan de orde van de dag, vaak met dodelijke afloop. Vorig jaar was het moordcijfer 82 per 100 duizend inwoners. De meeste slachtoffers van het geweld wonen in sloppenwijken, waar gewapende bendes dood en verderf zaaien.
Levensmiddelen
Het is een economische oorlog, gefinancierd door de oppositie en de Verenigde Staten
De regering geeft de schuld van de problemen aan politieke tegenstanders. ‘Jongeren worden betaald door de oppositie om te moorden’, zegt Ricardo Moreno (31), vice-minister van Jeugd. ‘Het is een campagne om de regering in diskrediet te brengen.’
Ook de economische problemen zijn volgens Moreno te wijten aan externe factoren. ‘Colombiaanse paramilitairen stelen onze benzine en levensmiddelen om ze met winst in hun land te verkopen’, zegt hij. ‘Fabrikanten houden producten achter waardoor schaarste ontstaat. Het is een economische oorlog, gefinancierd door de oppositie en de Verenigde Staten.’
Om de smokkel aan te pakken, heeft de regering de noodtoestand uitgeroepen in de grensgebieden. Maduro belooft bovendien de olieprijs te verhogen. ‘De meerderheid van de OPEC-landen is al akkoord’, aldus de president dinsdagavond in zijn wekelijkse televisieprogramma. In werkelijkheid zijn de pogingen van Maduro om de olieproducerende landen op zijn hand te krijgen, uitgelopen op een mislukking, en zullen de olieprijzen de komende tijd waarschijnlijk verder dalen.
Agressieve campagne
Veel Venezolanen denken dat hun stem niet geheim is en dat ze hun uitkering of voedselhulp zullen verliezen als ze op de oppositie stemmen
De afgelopen twee jaar is de repressie toegenomen. Leopoldo López, een belangrijk oppositieleider, zit in de gevangenis en protesten zijn met harde hand neergeslagen. De regering heeft bovendien haar greep op de media flink verstevigd. Wie geen toegang heeft tot kabeltelevisie, krijgt alleen het regeringsdiscours voorgekauwd.
Hoewel de peilingen een ruime overwinning voor de oppositie voorspellen, is de uitslag uiterst onzeker. ‘De regering heeft een machtig staatsapparaat achter zich staan om op het laatste moment twijfelaars aan zijn kant te krijgen’, zegt David Smilde, een in Venezuela woonachtige analist van het Washington Office of Latin America. ‘En wat mensen zeggen in een opiniepeiling is een ding, iets anders is hun gedrag in het stemhokje.’
Veel Venezolanen denken dat hun stem niet geheim is en dat ze hun uitkering, sociale woning of voedselhulp zullen verliezen als ze op de oppositie stemmen. Die angst wordt aangewakkerd door televisiespotjes en de agressieve campagne van de Chavistas. ‘Ze kwamen aan de deur en zeiden dat mijn moeder haar pensioen verliest als we niet op PSUV stemmen’, vertelt Ospino. Zijn gehandicapte bejaarde moeder zit stilletjes in de deuropening. ‘Maar ik stem oppositie’, zegt Ospino. ‘Ik laat me niet intimideren.’
Bron: Volkskrant
Daar heb je gelijk in, Maar als zo’n maffia club met Gerrit de Raaf aan het hooft de regering en de CVD in zijn zak heeft zitten, kan ook de CFT op Curacrim weinig tot niks doen. Dat hebben wij “het volk” kunnen zien en nu nog merken. De staats kas is in twee jaar tijd leeg geroofd door de Groot graaiers van de MFK/KFO en figuren zoals Douwe Boersma die het samen met grootzakkenvuller mavo3 Gerrit de Raaf het zo goed met het Curaçaose volk voor hebben, met hun REFORMA . Hetis maar goed dat de pluris daar uitbreek,t dan kunnen wij zien wat ons te wachten staat als de MAVO3 NARCIST weer aan de macht komt.
Die hebben géén Commissie Financieel Toezicht.