Door: Remco Meijer voor Volkskrant
‘Slikken of stikken.’ Die houding neemt Nederland aan tegenover Sint Maarten. ‘Het wantrouwen van de Nederlandse regering is disproportioneel. Het kan niet zo zijn dat het doel de middelen heiligt. Ik treed liever af dan dat ik dingen moet doen die tegen onze eigen landsverordeningen ingaan.’
Dat zegt Dennis Richardson (69), vicepremier en minister van Justitie van Sint Maarten. Vandaag sloot hij een vijfdaags werkbezoek aan Den Haag af. Nederland en Sint Maarten – samen met Aruba en Curaçao de vier landen in het Koninkrijk der Nederlanden – verschillen diepgaand van mening over de beste manier van bestrijding van corruptie en bevordering van integriteit.
Nederland wil daarbij een stevige vinger in de pap hebben. Het rechtvaardigt die rol op grond van een kritisch rapport van PwC afgelopen najaar, dat de kwetsbaarheid van het bestuur op Sint Maarten beschreef.
Minister Ronald Plasterk (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) zei in oktober: ‘Het bederf zit in alle lagen, ook in de politiek. Dit kan het eiland niet alleen oplossen.’ Sint Maarten is met zo’n 50 duizend inwoners het kleinste land in het koninkrijk.
Eigen plan van aanpak
De kritiek op ons is: jullie praten in procedures, omdat jullie eigenlijk niks willen. Ik vind dat een ongenuanceerde reactie.
Dennis Richardson
Sint Maarten aanvaardt wel hulp van Nederland, maar geen aantasting van zijn autonomie als land. Het heeft een eigen plan van aanpak opgesteld, met onder meer de instelling van een driekoppige Integriteitskamer. Nederland vindt dat onvoldoende.
Richardson: ‘De kritiek op ons is: jullie praten in procedures, omdat jullie eigenlijk niks willen. Ik vind dat een ongenuanceerde reactie. Het gaat hier om samenwerking, dan moet je toch bereid zijn over het voorstel van de ander te praten?’
Deze week is op zijn beurt minister Plasterk op Sint Maarten om de gesprekken met de (nieuwe) regering daar voort te zetten. Als het niet tot een vergelijk komt, kan de Rijksministerraad – de dertien Nederlandse ministers plus de drie hier woonachtige, gevolmachtigde ministers van de drie autonome landen – opnieuw een zogenoemde ‘aanwijzing’ geven.
Dat is een dwingend middel om voorgenomen maatregelen uitgevoerd te krijgen. Het is ook een omstreden middel, omdat in de verhouding dertien tegen drie de Caribische landen altijd het onderspit delven.
Geschillenregeling
Op dit moment is in onderzoek hoe voor deze gevallen een geschillenregeling zou kunnen worden ingericht. Voor de hand ligt de Raad van State hierin een rol te geven. Maar ook een bestaande Europese instelling als scheidsrechter zou een oplossing kunnen zijn. ‘Wij willen geen ruzie’, zegt Richardson. ‘Maar we gaan het niet uit de weg als het nodig is.’
Richardson is sterk voorstander van een beroepsmogelijkheid na een beslissing van de Rijksministerraad. ‘Maar zover is het nu nog niet. Zolang Sint Maarten uit eigen beweging doet wat wordt gevraagd, is de Rijksministerraad niet aan zet. Ik zou zeggen: steun iedereen die bereid is Sint Maarten vooruit te helpen.’
Bron: Volkskrant
Het volk van St Maarten heeft recht op een rechtvaardig bestuur. Nadat slapjanus Donner de zaak te lang op zijn beloop liet, wordt nu eindelijk inhoud gegeven aan de controlefunctie.
Stevige aanpak is aan de orde , omdat het zalvend goedoe van de eilanden inmiddels helder doorzien is.
Inderdaad wordt het stikken of slikken en in houd mijn hart vast voor de tijd dat Pechtholt (ja, die van die aardolie) minister president wordt.
Dan is het weer Moeke Zochtebotter die de pollepel zwaait.
de corruptie op St. Maarten lijkt nog erger dan die op Curacao.
ik denk dat ze zelf niet schoon genoeg zijn om de bezem te hanteren.
Alleen een buitenstaander (NL) kan aan deze corruptie paal en perk stellen.
het enige medicijn is; controle op elk niveau moet er gecontrolleerd worden.
De mens is nu eenmaal van nature geneigd de grenzen op te zoeken van wat mag en wat niet mag.
CONTROLE = Het Medicijn voor alle bedrijven en regeringen!!!