Yvonne Hofs
Zwarte lijst – Nederland heeft vrijdag een nationale zwarte lijst van belastingparadijzen gepubliceerd. Daarop staan 21 landen buiten de Europese Unie die niet of nauwelijks winstbelasting heffen. Wat zit er achter deze stap?
Waarom heeft Nederland zo’n zwarte lijst opgesteld?
In 2016 besloten de EU-landen belastingontwijking door bedrijven harder aan te pakken. De EU-lidstaten werden verplicht strengere belastingwetgeving in te voeren, maar zij mogen tot op zekere hoogte zelf bepalen hoe zij de belastingontwijking aanpakken. Het Nederlandse parlement heeft recentelijk de eerste nieuwe wetgeving aangenomen. Bedrijven met vestigingen in meerdere landen ontwijken meestal belasting met behulp van boekhoudkundige ingrepen. Op papier maken ze dan bijna al hun winst in landen zonder, of met een zeer lage vennootschapsbelasting.
De nieuwe wetgeving maakt het voor in Nederland gevestigde bedrijven moeilijker belasting te ontwijken via ‘laagbelastende’ landen. Alle geldstromen die zij via Nederland naar zo’n belastingparadijs laten lopen, worden voortaan in Nederland belast volgens het Nederlandse tarief.
Staatssecretaris Menno Snel van Belastingen heeft nu een lijst opgesteld van landen waarvoor dat geldt. Dat zijn 21 landen die minder dan 9 procent (of geen) winstbelasting heffen. De lijst wordt jaarlijks bijgewerkt.
De Europese Unie had al zo’n zwarte lijst, waarom heeft Nederland er nu ook eentje?
De EU legt de lat voor zwarte-lijstkandidaten nogal hoog. Landen met een niet-bestaande of zeer lage vennootschapsbelasting komen niet automatisch op die lijst. Daarvoor moet er meer aan de hand zijn, zoals het achterhouden van informatie waar Europese belastingdiensten om vragen. Op de EU-lijst staan nu vijf landen: Amerikaans Samoa, de Amerikaanse Maagdeneilanden, Guam, Amerikaans Samoa en Trinidad en Tobago. Enkele tientallen andere landen staan op een ‘grijze lijst’, omdat ze beterschap hebben beloofd. De vijf Europese zwarte schapen staan ook op de Nederlandse lijst.
In aanvulling op de EU-lijst heeft Nederland de volgende landen aangewezen als laagbelastend: Anguilla, Bahama’s, Bahrein, Belize, Bermuda, Britse Maagdeneilanden, Guernsey, Isle of Man, Jersey, Kaaimaneilanden, Koeweit, Qatar, Saoedi-Arabië, Turks- en Caicoseilanden, Vanuatu en de Verenigde Arabische Emiraten.
Verwijt de pot nu niet de ketel, want Nederland is toch ook een belastingparadijs?
Nederland heeft die bedenkelijke reputatie onder andere te wijten aan het ontbreken van een bronbelasting op royalty’s, rente en dividenden. Maar het huidige kabinet heeft hier een einde aan gemaakt: vanaf 2020 komt er een bronbelasting op dividenden en per 2021 ook op royalty’s en rente. Daar speelt de zwarte lijst ook een rol: die bronbelasting gaat alleen gelden voor bedrijven die vanuit Nederland rente, dividend en royalty’s betalen aan dochter-, moeder- of zusterbedrijven in de 21 landen op de zwarte lijst.
En Nederland verlaagt intussen de winstbelasting?
Terwijl Nederland een lijst opstelt van laagbelastende landen, verlaagt het zelf de vennootschapsbelasting. Die heeft nu twee schijven, van 25 en 20 procent. Die tarieven dalen de komende drie jaar geleidelijk naar 20,5 en 15 procent (in 2021). Daarmee zit Nederland iets onder het gemiddelde.
De wereldwijde trend is al jaren dat bedrijven steeds minder belasting betalen; landen beconcurreren elkaar ermee. Elk land wil zijn ‘vestigingsklimaat’ verbeteren met lage bedrijfsbelastingen. Het gemiddelde tarief van de vennootschapsbelasting is gedaald van meer dan 40 procent rond 1980 naar iets boven de 25 in 2015.
In de praktijk betalen vooral grote multinationals nog veel minder. Zij kunnen hun winsten op papier fors verlagen, onder meer met behulp van allerlei fiscale aftrekposten.
Bron: Volkskrant
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/21-landen-op-nederlandse-lijst-van-belastingparadijzen-de-pot-die-de-ketel-verwijt-~bd37dd5f/
Brievenbus firma’s.