27 C
Willemstad
• dinsdag 19 maart 2024

CC | Marnix College and Albert Schweitzerschool pioneering as the first ‘language friendly schools’ in Curaçao

WILLEMSTAD - The Marnix College and Dr. Albert Schweitzerschool have achieved a remarkable milestone by becoming the first schools in Curaçao to receive the designation of 'Language...

NU | Ajacied Martha opgenomen in eerste selectie Advocaat als bondscoach Curaçao

Ar'jany Martha is vrijdag (lokale tijd) opgenomen in de eerste selectie van Dick Advocaat als bondscoach van Curaçao. Vitesse-doelman Eloy Room keert terug in het keurkorps, nadat...

Opinie | Illusies, verknopingen, een natte droom en luchtkastelen op Curaçao

Jan Huurman WILLEMSTAD – Tijdens een recente bijeenkomst van de Antillenkring deelde Jan Huurman, voormalig Inspecteur Volksgezondheid, zijn inzichten over Curaçao na vijf jaar afwezigheid. Met een focus...

NTR | Internationale vrouwendag: ‘balans houden is niet makkelijk’

Marit Severijnse In het kader van internationale vrouwendag werd op Bonaire een conferentie gehouden met als thema een gebalanceerde levensstijl. “Ook al is Bonaire een eiland waar alles op...

CC | Ministry of Finance reaches agreement with Capriles Clinic

WILLEMSTAD - The Ministry of Finance has reached an agreement with the Capriles Clinic, as announced by the ministry. The operational costs will be covered by this...

DH | Alida Francis to become Governor of St Eustatius

ST.EUSTATIUS -- Government Commissioner Alida Francis is to become the next governor of Statia in the coming months. The state secretary of kingdom relations and digitisation Alexandra van...
- Advertisement -spot_img

Volkskrant | John Leerdam: ‘Bijna de helft van de Antillianen woont in Nederland en wil hier eigenlijk niet zijn. Zorg dat ze terug kunnen naar waar zij zich happy voelen’

HomeMediaVolkskrant | John Leerdam: ‘Bijna de helft van de Antillianen woont in...

Iñaki Oñorbe Genovesi

John Leerdam: ‘Het emotioneert mij. Het frustreert mij. Het maakt mij boos.’ Beeld Kiki Groot

De tegenstellingen openbaren zich in tal van geledingen. Waar ligt de oorsprong en waartoe zal het leiden? Aflevering 14: John Leerdam, voorzitter van het Overlegorgaan Caribische Nederlanders.

Opnieuw borrelt het ongenoegen op over Caribisch Nederland: een veiligheidscrisis op Sint Maarten, een vluchtelingencrisis op ­Curaçao en bestuurlijke en financiële wanorde op onder meer Sint Eustatius en Aruba. Dus klinkt weer de vraag of Nederland niet definitief afscheid zou moeten nemen van de chaos die Antillen heet.

PvdA-Kamerlid Franssen pleitte al in 1972 om de eilanden ‘per aangetekende post op te sturen’. Hero Brinkman stelde ooit voor ze ‘op Marktplaats aan te bieden’. Vorig jaar nog vergeleek VVD’er ­André Bosman de Antillen met ‘alcoholverslaafden’. ‘Het is een schande dat dit gezegd kan worden’, zegt John Leerdam (58), geboren op Curaçao, oud-Kamerlid belast met Antilliaanse zaken, theatermaker en voorzitter van het Overlegorgaan Caribische Nederlanders. ‘Dat politici zich zo uiten over mensen uit hetzelfde koninkrijk. Dat mensen lachend wegkijken. We moeten ophouden met de discussie of de Antillen ooit nog onafhankelijk worden van Nederland. Die eilanden gaan nooit meer ergens naartoe.’

De grote schrijver W.F. Hermans noemde ze ooit ‘de laatste restjes tropisch Nederland’, de zes kleine, in de jaren dertig van de 17de eeuw gekoloniseerde eilandjes in de Caribische Zee. Eerst het speeltje van de West-Indische Compagnie, later, naast Suriname, koloniën van Nederland in ‘De West’. Fysiek gescheiden in Bovenwindse en Benedenwindse Eilanden, maar staatkundig een eenheid: de Nederlandse Antillen.

Tot ze op 10 oktober 2010 (10-10-10) als land werden ontmanteld. Op het Binnenhof in Den Haag en op het Brionplein van Willemstad, Curaçao, heerste optimisme en vertrouwen over deze nieuwe weg van Caribisch Nederland. Een ‘koninkrijk-nieuwe stijl’ met naast het grote Nederland ook Aruba, Curaçao en Sint Maarten als autonome landen en Bonaire, Sint Eustatius en Saba als een soort Nederlandse gemeenten.

Dat ‘koninkrijk nieuwe stijl’ is niet bepaald een succes…

‘Vanaf het begin heb ik gezegd dat het een illusie was te denken dat na 10-10-10 alles gelijk beter zou gaan. En daar sta ik nog altijd achter. Het proces en de procedure rond de ontmanteling van de Nederlandse Antillen is veel te snel gegaan. We hebben niets geleerd van de onafhankelijkheid van Suriname. Ook daar had men een prachtig beeld voor ogen dat het goed zou komen. En de teleurstelling is daar duidelijk. We kennen allemaal de coup van 1980 en de Decembermoorden van 1982. Het is triest.

‘De Nederlandse Antillen hadden beter moeten worden begeleid. Bovendien kun je je afvragen of alle afspraken, alle beloften die destijds vanuit Den Haag zijn gedaan, zijn nagekomen. Maar ook of de verwachtingen op de eilanden wel klopten. Op Saba, Sint Eustatius en Bonaire had men een heel ander beeld van wat de nieuwe status zou inhouden. Een meerderheid dacht dezelfde rechten te krijgen als de mensen in Nederland. Ze dachten dat ze genoeg geld zouden krijgen voor armoedebestrijding, voor sociale voorzieningen, voor infrastructuur, dat de uitkeringen gelijk zouden worden getrokken. Dan weet je dat een en ander gedoemd was te mislukken.’

Maar in die mate? Vijf van de zes eilanden verkeren in een ‘zorgelijke financiële situatie’ en de eilandbesturen hebben te maken met belangenverstrengeling en corruptie.

‘Er is inderdaad ongelofelijk veel geld uitgegeven waarvan niemand kan achterhalen waar het is gebleven. Ook zijn er enkele regeringen op de eilanden geweest die echt niet konden. De eilanden zijn hierdoor twintig, dertig jaar teruggeworpen in hun ontwikkeling. Daarnaast schiet de opvang van vluchtende Venezolanen op Curaçao tekort, mensenrechten worden er geschonden. Ook op Sint Maarten en Aruba zie je dat zaken niet goed gaan. Maar wat doet Nederland? Dat stuurt een beetje aan, maar verwacht dat de eilanden verder hun eigen problemen oplossen. Zelfs het kleine Saba, dat altijd rustig is, zaken wel goed regelt, alles op orde heeft en waarvan de mensen heel toegankelijk zijn, is onlangs uit een overleg gestapt uit protest tegen het gebrek aan structurele hulp van Nederland.’

De Nederlandse terughoudendheid is toch begrijpelijk? Bemoeienis leidt op de eilanden altijd tot irritaties en het verwijt van ‘rekolonisatie’.

‘Nederland bemoeit zich toch ermee! Politici roepen dat alles op de eilanden anders moet. Ambtenaren komen over uit Nederland en laten soms een grotere chaos achter. Op de eilanden ontstaat zo een sluimerend gevoel van ongemak, van niet-gelijkwaardigheid. Het belangrijkste is respect. Dat is niet anders dan vijftig jaar geleden tijdens de opstand van 30 mei 1969 op Curaçao. Pan i respet. Brood en respect. Gezamenlijk werken aan een toekomst. Maar dat is op de eilanden nooit echt gebeurd. Men heeft problemen toegedekt. Men heeft ‘gean-tillianiseerd’, de witte poppetjes voor de zwarte poppetjes verruild.

‘Hier in Nederland doet men intussen net of de mensen op de eilanden lange tenen hebben. Overgevoelig zijn. Maar is dat hier anders? Kijk naar de hele Zwarte Piet-discussie, naar de discussie over racisme in Nederland. Dat kan toch niet? Internationaal is dit toch een blamage? Maar als op de Antillen wordt geklaagd over racisme, kolonialisme en het slavernijverleden wordt hier meteen geroepen: zie je, ze hebben het nog niet verwerkt. Nederland heeft zijn eigen koloniaal verleden ook nog niet verwerkt! Nederlanders moeten met zichzelf in het reine komen, zich afvragen: wat willen we met elkaar en hoe gaan we ermee om? Niet alleen hier in Nederland, maar ook met de mensen op de Antillen.’

Het slechte imago van de Antillen zal niet bepaald helpen.

‘Waar is het vertrouwen? Ik kan mij er enorm erover opwinden. Hoe kan het dat de eilanden langer met Nederland zijn verbonden dan de provincie Limburg, maar Antillianen na bijna vierhonderd jaar nog steeds het gevoel hebben dat Nederlanders toch niet zijn geïnteresseerd in hun geschiedenis en hun lot?

‘Hoe is het mogelijk dat meer dan 40-45 procent van de mensen op de eilanden leeft onder de armoedegrens? Dat ouders met twee banen het niet meer kunnen bolwerken? Het is absurd dat je toestaat dat zo veel mensen binnen je koninkrijk in armoede leven.

‘Als voorzitter van het Overlegorgaan Caribische Nederlanders klampen Antillianen mij op werkbezoeken in Den Helder, Leeuwarden, Amsterdam, Rotterdam of Dordrecht aan om te vertellen dat vrienden en familie naar Nederland komen en of ik kan helpen. ‘Kos ta malu’, zeggen ze dan, ‘het gaat er slecht’. Maar de Antillianen hier weten niet hoe ze hun geliefden en kennissen hier moeten opvangen. Geen huisvesting, geen inkomsten, dat betekent dat ze gaan zwerven en ze bijna automatisch in de criminaliteit terechtkomen.

‘Het emotioneert mij. Het frustreert mij. Het maakt mij boos. Dit gaat in ons gezicht exploderen. We moeten hier echt iets aan doen.’

Wat is volgens u de oplossing?

‘Herinvesteer op de eilanden, in de wijken, zodat de mensen daar kunnen blijven. Als het daar beter gaat, gaat het hier ook beter. Bijna de helft van de Antillianen woont in Nederland en wil hier eigenlijk niet zijn. Zorg ervoor dat het sociaal en economisch beter gaat en ook zij terug willen om een bijdrage te leveren. Ook zij terug kunnen naar waar zij zich happy voelen.’

Bron: Volkskrant

6 reacties

  1. Goed idee Joop, maar denk maar niet dat NL dat nog gaat doen.
    Ik vindt het een beetje een ziellepiet verhaal, de eilanden willen toch onafhankelijk zijn? NL was na 10/10/10 niet nodig, nos mes por. Maar nu het wat minder gaat, gaat het handje weer op en moet NL dit en dat onder de mom van Koninkrijk. Wat is het nou? Zelfstandig of onder NL?

  2. Over herinvesteren in de eilanden gesproken: kan iemand een overzichtje verstrekken wat er de afgelopen 10 – 15 jaar aan Nederlandse en Europese gelden naar welke eilanden is gegaan, en voor welke doeleinden.

  3. Dit geeft aan wat ons probleem is John Leerdam citeert, ‘Franssen, Hero Brinkman en André Bosman die niets goeds over de Antillen te zeggen hebben.

    Volgens Leerdam, ‘‘Moet op de eilanden geherinvesteerd worden in de wijken, bla,bla,bla. Dit is pappen en nathouden, onszelf voor de gek houden.

    Moeten we niet eerst iets doen aan de schandalige zelfverrijking van een kleine groep? Als we de problemen niet bij naam durven te noemen kunnen wij die ook niet oplossen.

  4. Ik vind dat John Leerdam wel een paar punten aanstipt waar ik het helemaal met hem ééns ben. Nederland houdt er twee verschillende onderdanen op na, de onderdanen in het moederland en de onderdanen op de eilanden. Ben voor het Franse systeem, dezelfde rechten en dezelfde plichten voor een ieder die over de Franse nationaliteit beschikt.

  5. “Hoe kan het dat de eilanden langer met Nederland zijn verbonden dan de provincie Limburg, maar Antillianen na bijna vierhonderd jaar nog steeds het gevoel hebben dat Nederlanders toch niet zijn geïnteresseerd in hun geschiedenis en hun lot?”
    als je deel wil uitmaken van het koninkrijk ga dan gewoon weer nederlands spreken. In Limburg spreken wij ook dialect maar in alle officiele aangelegenheden is het gewoon Nederlands

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties