Kees Broere
Waarover hebben de media op Curaçao het? Ook over zichzelf: of de kranten op het eiland nog wel een toekomst hebben in dit Facebooktijdperk, leest onze correspondent Kees Broere.
Voor iemand die van dagbladen houdt, lijkt het een zorgwekkend getal. Op Curaçao leest nog maar ruim de helft van de bevolking een krant, zo is onlangs uitgerekend. Maar hoe erg is het eigenlijk? Nederland, met zijn ooit zo rijk geschakeerde krantencultuur, doet het niet eens beter.
Keuze is er op het Caribische eiland, dat autonome land binnen het koninkrijk op een steenworp afstand van Venezuela, gelukkig voldoende. In totaal zo’n 160 duizend inwoners kunnen kiezen uit acht kranten. Zes in de landstaal, het Papiamentu; twee in het Nederlands, dat op Curaçao nog steeds een officiële taal is.
Het belang van social media
De jongere Curaçaoënaar, gelovig of seculier, zal de Amigoe niet snel meer uit de bus halen
En toch, echt goed gaat het niet. Dat geldt bijvoorbeeld voor de Amigoe, de Nederlandstalige krant die in 1882 als weekblad is opgericht door Paters Dominicanen. Want de jongere Curaçaoënaar, gelovig of seculier, zal de Amigoe niet snel meer uit de bus halen.
Ook op het eiland zijn immers de medianan sosial steeds belangrijker aan het worden. Kijkt u zelf maar naar de afbeelding bij dit verhaal en schaaf meteen uw Papiamentu een beetje bij. Facebook en YouTube zijn erg populair. En Whatsapp, zeker in groepsverband, is misschien wel de vervanger van wat ooit de dorpspomp is geweest.
Ons op de hoogte houden lukt hier dus uitstekend, dankuwel. Twitter, waarvan elders in de wereld ook zo veel ‘vooraanstaande’ persoonlijkheden gebruik dan wel misbruik maken, is op Curaçao nauwelijks van de grond gekomen. De premier bijvoorbeeld, Eugene Rhuggenaath, stuurt soms een tweet de wereld in, maar heeft minder dan 400 volgers. Hier gaat bijna alles via Facebook.
Whatsapp is misschien wel de vervanger van wat ooit de dorpspomp is geweest
Gewoon niet goed genoeg?
En dat gaat ook ten koste van de klassieke kranten (waarvan een aantal online-edities heeft). Het Papiamentstalig dagblad Extra, met een scherp oog voor de criminaliteit op het eiland, heeft relatief weinig te klagen. Het Nederlandstalige Antilliaans Dagblad, het AD, noemt zich heel slim de ‘snelst groeiende’ krant, al zegt dat helemaal niets over de oplage. Maar twee bekende namen, La Prensa en Ultimo Noticia, verkeren in de gevarenzone.
Het nieuws hierover werd begin deze week door nota bene de hoofdredacteur van La Prensa naar buiten gebracht. Volgens Mariano Heyden dreigen de aandeelhouders van beide kranten het voor gezien te houden. Zijzelf ontkennen dat. De oude media, meent Heyden, hebben het steeds moeilijker vanwege de ongecontroleerde sociale media.
Dat kan een reden zijn. Maar misschien is het zo dat potentiële jongere lezers de bestaande kranten op Curaçao gewoon niet goed genoeg (en ook daarom te duur) vinden. Want als het gaat om de gemiddelde kwaliteit van de verslaggeving, zo menen onderzoekers, valt nog een wereld te winnen.
Als het gaat om de gemiddelde kwaliteit van de verslaggeving valt nog een wereld te winnen
De media onder de loep
Transparency International bracht in 2013 een rapport uit, waarin ook de media onder de loep worden genomen. ‘In het algemeen’, zo staat er, ‘zijn de media niet erg actief en succesvol in het onderzoeken en blootleggen van individuele gevallen van corruptie.’ Terwijl veel eilandbewoners daarvan vaak de mond vol hebben, in klagende zin. Juist kranten, media met een wat langere adem, kunnen zich hierop richten.
Dat gebeurt overigens steeds meer, zo bewijst onder andere de recente berichtgeving over de Isla, de voor de Curaçaose economie nog steeds belangrijke raffinaderij op het eiland. Maar kranten en commerciële radio- en tv-stations wensen hun mogelijke adverteerders niet hard tegen de haren in te strijken.
Lang leve dan de eenzame, maar dappere Facebookreporter. De Kuifje van de Cariben. Die bestaat. Ook hier.
Bron: Volkskrant
Inderdaad zijn kranten weinig kritisch.
Niet alleen de schaamteloos gemeenschapsgeld verkwistende Alcala Walle met iedere 2 weken een nieuwe snoepreis krijgt geen enkele kritische beoordeling, geen woord ook over de benoeming door Kenneth Gijsbertha van zijn dochter en door Zeta Leito van haar zus.
En geen enkel kritisch woord over Ruggenaath zonder ruggegraat, de nieuwe Alexandra Rosaria, die tijdens de verkiezingen zei dat het afgelopen was met snoepreizen en nepotisme maar zich nu dat weer aan de orde van de dag is muisstil houdt.
Zelfs het Antilliaans Dagblad, de meest kritische en integere krant op het eiland, zwijgt over de misstanden van Alcala Walle, Gijsbertha, Leito en Ruggenaath.
Het is nu eenmaal een feit dat een aantal journalisten politieke connecties hebben. Een andere grote groep is meer notulist dan journalist. Ze noteren alleen wat er gezegd wordt.
En dan de Facebook heroes. Soms roepen die van alles en dan is er een kudde die dat zo maar geloofd
Ik ben benieuwd hoe het met het aantal lezers van KKC zit, @Hans heeft de laatste tijd zeker 2 weggejaagd.
Zo is dat,weinig relevant die Curaçaose kranten meestal veel lawaai op de voorpagina,en als je verder het artikel wil gaan lezen zijn het een paar zinnen en van horen zeggen(suggestief).
Pak een onderwerp en verdiep je erin en laat het niet meer los;bv autodiefstal,ligt het bloot,er worden dagelijks auto’s gestolen, het wordt niet eens vermeld in de kranten,dat kan toch niet op zo’n klein eiland.parlametariers komen in talkshow om over hun plannen te praten hoe ze dit probleem willen aanpakken,daarna hoor je er niks meer van.
Denk dat de papieren krant inderdaad geen toekomst heeft, lees zelf al diverse kranten op de tablet. Nieuws wordt tegenwoordig vrijwel gratis verkregen en een dure papieren krant (drukken en bezorgen) kan daar niet tegenop.
‘In het algemeen’, zo staat er, ‘zijn de media niet erg actief en succesvol in het onderzoeken en blootleggen van individuele gevallen van corruptie.’
Helemaal mee eens. Zo lees ik nergens een kritisch woord over de mega snoepreizende minister Alcala Walle die dit jaar al 3 keer (businessclass + 5 sterren hotel + riante daggeldvergoeding) naar Nederland is gevlogen en er ook hier in de regio flink op los reist. Zoals een snoepreisje naar een kunsttentoonstelling op Barbados!