Column Renée van Aller en John de Vries
Op 12 september 2014 zal het CFT rapporteren over de Arubaanse landsbegroting 2014. Wij weten het zeker, de premier krijgt gelijk. Er is wat teveel uitgegeven in het landsbelang, politici hebben niet aantoonbaar op hun beloning bezuinigd, maar de beleidsuitgangspunten zijn lumineus.
Sheila Sitalsing omschreef het treffend in de Volkskrant van 27 augustus 2014. “Politici hebben vindingrijke functieeisen. Zij moeten poëtisch proza kunnen voortbrengen met de volgende inhoud.
“ ‘Onze inzet kan een forse bijdrage leveren aan gestelde doelen’. Of ‘over die doelstellingen zal planvorming moeten plaatsvinden’. En ‘het starpunt voor een vervolgtraject is de uitrol van een verdienmodel naar de stakeholders.’
Zo’n adembenemend model is in Nederland uitgedacht voor alle ouderen die een plaats in een verzorgingshuis nodig hebben, terwijl die instellingen en masse sluiten. Die zoekenden die in hun eigen buurt willen blijven, waar geen plaats is, worden als ‘wenszoekenden’ gerubriceerd. Die persoon wenst klaarblijkelijk te wachten.Eigen schuld, had je je maar als actief wachtende moeten aanmelden en een plek in Sittard aanvaarden, als je in Den Haag woont.
Beleidskundig is het wondermiddel: in een keer kunnen alle cijfers worden opgeschoond. Alle problemen kunnen in een keer worden weggedefinieerd. Alle hoofdpijndossiers gaan in rook op.”
Daaraan kan zelfs het CBS niet tippen met de nieuwe rekenmethodes. En dat allemaal door en eenvoudige herformulering.
Werkloosheid?
Spectaculair gedaald, toerisme spectaculair gestegen. Er zijn alleen nog wenswerkzoekenden en het extra geld uit de toename van het toerisme wordt aangewend voor de wensverwachtingen (van de minister van Toerisme). De begrotingsoverschrijding stijgt steil, maar dat is doemdenken. Illegalen? Verdwenen, er zijn wel veel ongedocumenteerde wensblijvers. Politieke afrekeningen met gruwelijke gevolgen? Kennen we hier niet. Wij ervaren enkele reis wensparadijsreizigers. Handelen in strijd met de Comptabiliteitsverordening? Nee hoor, wensombuiging. Stijgende faillissementen? Absoluut onjuist, wensproducenten. Lastenverzwaringen? Geen sprake van, wenslastenverlichtingen. Stembusfraude en stemmen financieel werven? Roddel en achterklap, wensschuldsanering.
Prestatiecontract
In 2011 meldde website van de regering dat de Algemene Rekenkamer van Aruba (ARA) onder-zoek had gedaan naar de gesubsidieerde instellingen. Die hadden meestal wel een wettelijke grondslag. Die organisaties moeten nu bezuinigen (verslaafdenzorg en andere organisaties). Welke gevolgen zal dat hebben voor de criminaliteit? Bij de verschillende overheidsdiensten ontbrak voor ± 50% de formele vastlegging van taken en verantwoordelijkheden.
Op 13 december 2013 concludeerde de ARA op hun website dat de landsbegrotingen onvoldoende nauwgezet worden opgesteld en essentiële beleidsinformatie ontbreekt. “Beleidsinformatie staat centraal in de relatie tussen de regering en de Staten en is van kardinaal belang bij de uitvoering van het budgetrecht door de Staten”. De regering en Staten missen gezamenlijke richtlijnen voor minimale kwaliteitseisen aan de landsbegroting te stellen.
Een causaal verband tussen inkomsten en uitgaven wordt vooral gemist, meldde de ARA. Op 24 mei 2014 verklaarde de ARA dat:
“een optimale uitvoering van de taak van de Staten on-mogelijk is, wegens te late en gebrekkige jaarrekeningen van het land Aruba.”
Zou hier sprake zijn van wenspessimise en naijver? De ARA deed ook onderzoek naar integriteit. Een gebrek daaraan kan de overheid maken of breken, meende de ARA. Is die integriteit gewaarborgd en hoe dan?
Het CFT zal zeker een prestatiecontract eisen. Geen inspanningsverplichtingen meer voor de regering (die eindeloos kan worden uitgesteld) maar een resultaatsverplichting. Boter bij de vis en minder lichtzinnig begroten. Daar zal de ARA blij mee zijn. De premier zal na 12 september vol vertrouwen verklaren
“dat er geen signalen waren dat geen overeenstemming kon worden bereikt met Nederland over de gewenste ondubbelzinnige uitgangspunten.”
En uiteraard gaan we voluit en vooruitlopend op het rapport daaraan overeenkomstige invulling geven. Dat neemt niet weg dat we ons nader beraden over het democratisch tekort. Elke burger begrijpt dat politici achter de schermen belangen uitruilen.
Maar dat tekort moet worden opgeheven om de autonomie te versterken, een excellente toekomstbestendige afleidingsmanoeuvre. Meer ongeschreven regels zullen verder uitkomst bieden.
©2014 Renée van Aller en John de Vries
Renée van Aller en John de Vries schrijven hun artikelen vanuit een veelzijdige vakkundigheid voor de Knipselkrant Curaçao en de Amigoe. Op alle artikelen ligt het copyright bij zowel de Knipselkrant Curaçao en Amigoe als de Auteurs.
Publicatie door: Knipselkrant Curaçao © 2010-2014