WILLEMSTAD — “De PAR heeft zichzelf buitenspel gezet”, reageert PS-leider Helmin Wiels op het mislukken van de besprekingen met de PAR om tot de huidige coalitie toe te treden. Volgens de PAR zijn deze mislukt, omdat de partijen PS, Pais, PNP en onafhankelijk Statenlid Glenn Sulvaran niet met de gele partij wensten te regeren.

De politiek leiders van de coalitiepartijen hebben vorige week een aantal keren om de tafel gezeten met PARvoorzitter Zita Jesus-Leito.
Tijdens de laatste bijeenkomst van afgelopen vrijdag hebben de partijen, volgens Jesus-Leito, geconcludeerd dat zij geen ruimte meer zien voor de PAR om deel te nemen aan het transitiekabinet dat binnenkort zal aantreden.

“Dit in tegenstelling tot wat de PAR en de gemeenschap verwachtten. Wij hebben ons uiterste best gedaan, maar deze partijen wensten niet dat de PAR in de regering zou zitten”

, aldus Jesus-Leito.

Wiels is het helemaal niet eens met de lezing van de PAR-voorzitter.

“Het klopt niet dat de partijen hebben besloten zonder de PAR verder te gaan. De PAR heeft zichzelf buitenspel gezet.
Wij zagen bij de PAR geen enkele interesse om met ons samen te werken.
Zij wilden niet dat er vrede en rust in de gemeenschap gaat heersen.
Zij hebben de hand die wij hebben uitgestoken afgewezen.”

De PS-leider stelt niet verrast te zijn over de opstelling van de PAR.

“Ik heb dit zien aankomen.
Deze partij regeert aan de hand van wraakgevoelens.
Niet het algemeen belang staat centraal, maar haar zucht naar macht en wraak.
Daarom heb ik nooit met de PAR willen samenwerken.”

Onbeschoft
De PS-leider was niet actief betrokken bij de onderhandelingen, aangezien binnen de formatie was afgesproken dat alle partijen een onderhandelingsteam zouden aanwijzen, terwijl de politiek leiders alleen bij strategische en politieke besluiten betrokken zouden worden.
Maar Wiels stelt door zijn onderhandelaars op de hoogte te zijn gehouden van de voortgang van het formatieproces.

“De onderhandelaars van de PAR waren onbeschoft. Ze deden moeilijk en hanteerden vertragingstactieken, alleen maar met het doel om het proces te vertragen en te laten mislukken.
Ik heb vanaf het begin aangegeven mijn bedenkingen te hebben bij het benaderen van de PAR.
Maar de informateur (Glenn Camelia, red.) wilde met alle partijen overleggen. Daar ga ik mij niet mee bemoeien, dat valt onder zijn bevoegdheid.”

Toch is er geprobeerd om de PAR aan boord te krijgen.
Tegen beter weten in, constateert Wiels nu.

“Nadat de partijen de intentieverklaring hebben ondertekend hebben de broers Glenn en Merill ‘Lilo’ Sulvaran mij benaderd met het verzoek om de PAR nogmaals te benaderen.
Ik heb hen gewaarschuwd, maar nu zijn zij er ook achtergekomen dat deze PAR niet in de regering wil zitten.
Het eiland is sinds 2005 verdeeld.
Er moeten nu knopen worden doorgehakt over de toekomst van dit eiland.
De Rijkswetten staan de ontwikkeling van het eiland in de weg.
De offshoreen de industriesector moeten nieuw leven worden ingeblazen.
Hiervoor heb je rust in de samenleving nodig, maar blijkbaar wilde de PAR dat niet.”

Machtsvacuüm
Op de vraag of de deur definitief dicht is voor de PAR om aan het politieke kabinet dat na het transitiekabinet moet aantreden, deel te nemen, kan Wiels nog geen antwoord geven.

“Binnen die partij heb je te maken met een machtsvacuüm.
Er zijn verschillende fracties.
Binnen de PAR dient er een zuiveringsproces plaats te vinden.
Er kunnen twee dingen gebeuren, namelijk dat het de partij vergaat zoals de DP, of dat er een nieuwe groep met frisse ideeën aan de macht komt.”

Zolang deze strijd nog niet is beslist, zal volgens Wiels de deelname van de PAR aan welke regering dan ook een risico inhouden.