Willemstad – Waar de Curaçao Innovation Award naar de ontwikkelaars van het in populariteit groeiende Skènicash ging, een klantenloyaliteitsprogramma, daar ging een gevangene ervandoor met de Social Innovation Award.
Zahir Dalnoot en zijn team kregen die prijs voor hun resocialisatieproject, waarbij hij met zijn team met de hand mooie tassen maakt. De ochtendkrant Èxtra zocht de winnaar op in het Sentro di Detenshon i Korekshon Kòrsou (SDKK).
Tijdens lessen ‘stoel bekleden’ begon hij stiekem stukjes overgebleven stof mee te nemen naar zijn cel en daar startte hij in het geheim met het maken van kleine portemonneetjes. Toen het ontdekt werd dat hij stukjes stof meenam, kreeg hij evenwel geen straf, maar kreeg hij juist hulp van de docent die hem leerde tassen te maken.
Dalnoot kreeg vervolgens hulp van wat andere gedetineerden en het ‘tassenfabriekje’ was geboren. Malvina Cecilia, in het SDKK verantwoordelijk voor resocialisatie van de gedetineerden, zorgde ervoor dat Dalnoots project werd genomineerd voor de prijs Social Innovation Award. Het feit dat de prijs daadwerkelijk in de wacht werd gesleept, is een enorme opsteker voor Dalnoot en zijn medegedetineerden. Ze worden daardoor gestimuleerd om nog meer te gaan ondernemen binnen de gevangenismuren in het kader van hun resocialisatieproces.
Cecilia wil op haar beurt de vruchten plukken van dit succes. Ze wil een school opzetten binnen het SDKK alwaar de gedetineerden de kans krijgen om zich te ontwikkelen in diverse ambachten of richtingen, dan wel kunnen ontdekken waar hun interesses en talenten liggen.
Overigens wordt er meer genaaid in de gevangenis, zo zag Èxtra. Een aantal gedetineerden met gevoel voor confectie en ervaring met naald en draad maakt de uniformen voor de bewakers. Zij klaagden namelijk regelmatig over het feit dat de bestelde uniformen zo lang uit bleven. Het was zelfs zo erg dat bewakers soms maar in hun spijkerbroek aan het werk gingen, aangezien hun uniformbroek helemaal kapot was en niet meer met goed fatsoen te dragen. Sinds kort worden de uniforms echter intern gemaakt, door in totaal 16 gevangenen die er ook nog plezier in hebben.
Bron: Antilliaans Dagblad